Η ΖΩΗ ΑΛΛΑΖΕΙ ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΚΟΙΤΑΖΕΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ
ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΝ
(Γιάννης Κυριακάκης)
Στην Π.α-σ.α συμμετέχουμε και κάποιοι που είμαστε μέλη του ΣΥΝ, αν κι έχουμε δηλώσει επώνυμα και δημόσια (στις ανακοινώσεις που υπάρχουν και εδώ) πως η καρδιά μας χτυπάει περισσότερο στους ρυθμούς ενός ανοιχτού δημοκρατικού Σύριζα των μελών, παρά σε αυτούς των εσωκομματικών ισορροπιών μέσα στον ΣΥΝ.
Ωστόσο, σαν μέλη του ΣΥΝ θα θέλαμε να δούμε κι έναν ανανεωμένο-δημοκρατικό ΣΥΝ, χωρίς ηγεμονισμούς και αγκυλώσεις, στο ρόλο της ραχοκοκαλιάς ενός Σύριζα των μελών. Γι αυτό και μετά την ΚΠΕ της 12ης Ιουλίου ξεκινήσαμε μια πρωτοβουλία για έκτακτο συνέδριο, ώστε να ξεκαθαριστούν τα ζητήματα που προέκυψαν μετά τις ευρωεκλογές με καθαρό και δημοκρατικό τρόπο, κι όχι με ενδοσυννενοήσεις των τάσεων πίσω απο την πλάτη των μελών του κόμματος. Εμείς καλέσαμε σε συνέδριο του ΣΥΝ απο μια σκοπιά συριζική, δηλαδή απο μια σκοπιά όπου τα μέλη του ΣΥΝ θα αποφάσιζαν την ενίσχυση και διεύρυνση του εγχειρήματος του Σύριζα. Παράλληλα κάποιοι σύντροφοι απο την βάση της Ανανεωτικής Πτέρυγας κάλεσαν κι αυτοί σε συνέδριο (http://ektaktosynedriosyn.blogspot.com/) με άλλο σκεπτικό. Στην ουσία οι 2 πρωτοβουλίες στόχευαν στο ξεπέρασμα της κρίσης με διαφορετική πολιτική κατεύθυνση, αλλά με κοινό πρόταγμα να δοθεί ο λόγος στα μέλη του ΣΥΝ.
Οι πρωτοβουλίες αυτές, όπως και μια τρίτη της ΠΚ. Αμπελοκήπων που τέθηκε υπόψη στην ΚΠΕ της 12ης Ιούλη, αγνοήθηκαν και επιλέχθηκαν οι συννενοήσεις κορυφής. Πριν απο λίγες μέρες κι ενώ οι πρωτοβουλίες της βάσης είχαν αγνοηθεί και αποσιωποιηθεί, ο σ. Τσίπρας πρότεινε έκτακτο συνέδριο. Η πρόταση κατατέθηκε στην ΚΠΕ, ενώ το καταστατικό λέει οτι συνέδριο μπορεί να γίνει και αν το ζητήσουν το 15% των μελών ή πολιτικές κινήσεις που εκπροσωπούν το 25% μελών του ΣΥΝ. Η πρόταση απορρίφθηκε στην ΚΠΕ. Το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: Γιατί οι σ. Τσίπρας και Βίτσας δεν απευθύνθηκαν στην βάση του κόμματος, είτε θέτοντας το θέμα σε γενικές συνελεύσεις των τοπικών ΠΚ. ανα την επικράτεια, είτε αξιοποιώντας τις δικές μας (τη δική μας, των συντρόφων απο την φράξια της Πτέρυγας, και αυτήν της ΠΚ. Αμπελοκήπων) πρωτοβουλίες αλλά ούτε και την παρέμβαση των 30 Νομαρχιακών επιτροπών; Και γιατί αφέθηκε τόσος πολύτιμος χρόνος να τρέξει, με όλες τις διαλυτικές για τον χώρο συνέπειες; Η απάντηση προβάλλει εύλογη:
Η πλειοψηφία της ηγεσίας της Ανανεωτικής Πτέρυγας, μέρος του Αριστερού Ρεύματος – φοβισμένο και αρτηριωσκληρωτικό λειτουργώντας με λογική μηχανισμού αλλά και ο Αλέκος Αλαβάνος με την απαξίωση του Συνεδρίου και με τις βοναπαρτιστικές πρακτικές του στο ΣΥΡΙΖΑ (έχω ξανατονίσει πως αν ο σ. Αλαβάνος δεν εμπιστεύεται τον σ.Τσίπρα έπρεπε να ζητήσει ανοιχτά και ξάστερα συνέδριο για την αντικατάστασή του) δεν εμπιστεύονται τα μέλη του κόμματος. Όλο αυτό το διάστημα απο τις 12 Ιούλη ως σήμερα και ο σ. Βίτσας και ο σ. Τσίπρας έδειχναν να ακολουθούν κι αυτοί τον ίδιο δρόμο, κι εν τέλει να θέτουν την πρόταση για έκτακτο συνέδριο μόνο υπο την κρίση της ΚΠΕ. Εμπιστεύονται δηλαδή κι αυτοί μόνο τα στελέχη και την ΚΠΕ, εκεί δίνουν την μάχη των μηχανισμών και των παραγοντισμών, κι απο κεί αναμένουν τη νομιμοποίηση της κάθε πρωτοβουλίας. Λειτουργώντας έτσι, δηλαδή πάλι μέσα απο τα κεντρικά όργανα και τους συσχετισμούς μέσα σε αυτά, στην ουσία έκαψαν και τις πρωτοβουλίες της βάσης και την ίδια την πρόταση για έκτακτο συνέδριο!
Για μάς, τα μέλη του ΣΥΝ που βρίσκονται στην Π.α-σ.α, αυτό το μοντέλο λειτουργίας και αυτό το μοντέλο κόμματος, έχει φάει τα ψωμιά του, έχει τελειώσει. Δεν είναι αριστερό κόμμα αυτό που αγνοεί επιδεικτικά τα μέλη του, δεν είναι δημοκρατικό. Και έτσι ο ΣΥΝ οδηγείται στο να μην διαφέρει από ένα μικροαστικό κόμμα παραγόντων και μηχανισμών.
Δώσαμε τον αγώνα για δημοκρατικές διαδικασίες, για αξιοποίηση του Καταστατικού απο τα κάτω, αλλά κανείς απο την ηγεσία δεν μας συμπαραστάθηκε! Μια ΚΠΕ που αποτελείται κατα 80% απο επαγγελματικά στελέχη (!) αποφάσισε να μην γίνει συνέδριο, για να μην υπάρξει εσωστρέφεια! Δηλαδή όλο αυτό το διάστημα που αμφισβητείται ανοιχτά η ύπαρξη του ΣΥΡΙΖΑ, που αμφισβητείται ανοιχτά η πολιτική γραμμή, και που λοιδωρείται και απαξιώνεται η ηγεσία, δεν υφίσταται εσωστρέφεια!
Η εικόνα αγωνιστών και αξιόλογων συντρόφων που δώσαμε μαζί μάχες επι 10ετίες για την αριστερά της ρήξης, την αριστερά της δημοκρατίας και της ελευθερίας, να προσπαθούν να σώσουν τις καρέκλες και τους μισθούς τους, προκαλεί θλίψη και μελαγχολία. Βέβαια θα επικαλεστούν τον πολιτικό ρεαλισμό: «οι Ανανεωτικοί απειλούν με αποχώρηση…μια διάσπαση τώρα θα μας αποδυναμώσει και θα μας θέσει αυτομάτως εκτός βουλής…». Μα αυτή είναι σύντροφοι η Αριστερά που ονειρευτήκαμε; Αριστερά με παζάρια και ανταλλαγές στην πλάτη των μελών; Με μόνο επίδικο την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση; Δεν βλέπετε οτι στα μάτια του κόσμου έχετε γίνει όλοι ίδιοι, και δεν υφίσταται πια ιδεολογικό και πολιτικό διακύβευμα; (υπάρχει χειρότερο πράγμα για ένα αριστερό κόμμα;)… Αλήθεια εκεί στην Κουμουνδούρου, τόσος είναι ο οίστρος της μάχης για την ηγεμονία…που ποτέ δεν μελαγχολείτε, ποτέ δεν αναρωτιέστε…μήπως κάνουμε λάθος;
Όμως ίσως να έχετε και δίκιο… η ζωή αλλάζει, δίχως να κοιτάζει την δική μας μελαγχολία. Ο αγώνας για την αριστερά των μελών συνεχίζεται, μέ ή χωρίς τον ΣΥΝ. Κι ο καθένας ας αποφασίσει με ποιούς θα πάει και ποιούς θα αφήσει…
Γιάννης Κυριακάκης
No comments:
Post a Comment