Δημ. Βίτσας, γραμματέας ΚΠΕ ΣΥΝ
Η χώρα αντιμέτωπη με μεγάλα προβλήματα.
Το ΠΑΣΟΚ επιδιώκει αυτοδυναμία και για να το καταφέρει επιδιώκει συρρίκνωση του ΣΥΡΙΖΑ.
Να δοθεί η μάχη με πνεύμα ενότητας και δράσης που εξασφαλίζεται από τα εξής:
Πολιτικό πλαίσιο με συγκεκριμένες προτάσεις για έξοδο από την κρίση σε ριζοσπαστική κατεύθυνση
Πολιτικό σχέδιο που αποκλείει μετεκλογικά κεντροαριστερές λύσεις
Μια συμφωνία ότι θα καταβληθεί από όλους και ιδιαίτερα από τον ΣΥΝ η εξασφάλιση της πλουραλιστικής εκπροσώπησης του εγχειρήματος
Για το καλό του εγχειρήματος, για την επίτευξη της ενότητας, για τα χιλιάδες μέλη μας που πρέπει να δώσουν την εκλογική μάχη, για μια αριστερά ωφέλιμη στην κοινωνία και ανταγωνιστική στο σύστημα δεν πρέπει να αλλάξουν τα ειωθότα:
Επικεφαλής ο πρόεδρος του ΣΥΝ, πρόταση για το τώρα και στην Οργανωτική Σύσκεψη θα αποφασιστεί πως θα λύνονται θεσμικά τέτοια θέματα.
Όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σε θέσεις μάχης με διακριτούς ρόλους, ιδιαίτερα οι βουλευτές και ποιο ιδιαίτερα ο Αλέκος Αλαβάνος
Έχουμε ζητήματα ανοιχτά, όπως η εκλογή επιτροπή και η περιοχή ευθύνης της, εκλογικό πρόγραμμα και η εκλογική διακήρυξη. Τις επόμενες μέρες θα δώσουμε τις προτάσεις μας. Ακόμα πρέπει να συγκληθούν οι τοπικές επιτροπές για το ζήτημα των εκλογικών συνδυασμών
Ρούντι Ρινάλντι (ΚΟΕ)
[…] Είχα πει στην Πανελλαδική Σύσκεψη «Σύντροφοι του Συνασπισμού, μην μας πάτε σε μια διαδικασία να περιμένουμε το Διαρκές Συνέδριό σας, για να μας φέρετε μία και μόνο απόφαση, ότι πρέπει να ισχύσουν οι δύο καταστατικές –υποτίθεται– αρχές», τα ειωθότα που είπε σήμερα ο σύντροφος Βίτσας, ότι πρέπει να ΄ναι οπωσδήποτε πρόεδρος και επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ ο πρόεδρος του Συνασπισμού. Αυτό έρχεται αυτή τη στιγμή, και έρχεται με μία ομοφωνία ενός οργάνου που μου προκαλεί έκπληξη αλλά δεν πειράζει, να το δεχτώ αυτό το πράγμα, διότι το πολιτικό πλαίσιο, σύντροφε Βίτσα, αυτό που είπες, δεν νομίζω ότι το υποστηρίζει η ανανεωτική πτέρυγα όσον αφορά τα θέματα κεντροαριστεράς, ανοχές κ.λπ. διότι αυτό ανά πάσα στιγμή και καθημερινά αμφισβητείται και δημοσίως (…).
Έρχεται σήμερα εδώ πέρα να μας ειπωθεί «αυτό είναι, το παίρνετε, προχωράμε. Δεν το παίρνετε, θα δούμε τι θα γίνει». Δεν λύνονται έτσι τα θέματα σύντροφοι.
Το κριτήριο της ΚΟΕ είναι διπλό: Πρώτο. Να αντιμετωπιστεί μία δύσκολη πολιτική κατάσταση για την αξιοπιστία της αριστεράς και δεύτερο το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ. Το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι το πιο βασικό εγχείρημα που υπήρξε μέχρι τώρα και κινδυνεύει να καταστραφεί. Και κινδυνεύει να καταστραφεί από έναν ηγεμονισμό ο οποίος συνεχώς, διαρκώς, χωρίς να παίρνει υπόψη, χωρίς να ‘χει συναίσθηση των πραγματικοτήτων τίθεται διαρκώς μέσα στις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ και εδώ πέρα (…).
Η πρόταση της ΚΟΕ είναι σαφής: Πρώτον, δέσμευση όλων ότι πάμε σε οργανωτική συνδιάσκεψη και να ορίσουμε την ημερομηνία της. Στην οργανωτική συνδιάσκεψη θα λυθούν όλα τα ζητήματα που υπάρχουν. Δεύτερον, από πλευράς του με ποιο τρόπο εξασφαλίζεται το ενιαίο όλου του εγχειρήματος. Η πειστικότητα και αποτελεσματικότητα μιας εκλογικής μάχης. Η διεισδυτικότητα σε λαϊκά στρώματα στην κοινωνία και στον ελληνικό λαό. Τρίτο πράγμα, αυτός που μπορεί να εγγυηθεί στοιχειωδώς ότι θα προχωρήσει το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ, εξασφαλίζονται περισσότερο με επικεφαλής τον σ. Αλέκο ο Αλαβάνο. Και αυτή η πρόταση έχει μεγάλη λαϊκή υποδοχή και υποστήριξη, μας δίνει και τα στοιχεία μιας σοβαρότητας στην περίοδο που υπάρχει, έχουμε χάσει τη σοβαρότητα σύντροφοι, και αυτό πρέπει να το πάρουμε πάρα πολύ σοβαρά υπόψη μας, και βεβαίως αυτή είναι μια πρόταση που αφορά το άμεσο χρονικό διάστημα που μπαίνουμε. Δηλαδή αφορά τις πολιτικές αναμετρήσεις που θα έχουμε το επόμενο διάστημα με αλλαγή πολλών πραγμάτων: Πρώτον, Γραφείο Τύπου ΣΥΡΙΖΑ και όχι Κουμουνδούρου. Δεύτερο πράγμα, επικοινωνιακή Ομάδα και Ομάδα Εκλογικού Αγώνα, άλλη, και όχι η αποτυχημένη της προηγούμενης φοράς. Και μια σειρά άλλες προτάσεις που να μπορεί να κάνει πραγματικά συλλογική την προσπάθεια και να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που δίνει τη μάχη και όχι οι φίλοι του Συνασπισμού και ο μηχανισμός του Συνασπισμού. Απ’ αυτή την άποψη να υπάρχει δέσμευση μέχρι σε έξι μήνες να έχουν επιλυθεί όλα τα προβλήματα: Συλλογικής ηγεσίας, πολιτικής έκφρασης, ενιαίου προς τα έξω, ποιος είναι ο επικεφαλής, ποιος είναι πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κι όλα τα θέματα που υπάρχουν. Σ’ ένα ορατό μέλλον των έξι επόμενων μηνών (…)
Από την άλλη μεριά θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί ακόμα και σε προτάσεις τι είδους συνεργασίες και συμμαχίες μπορεί να γίνουν και αν μπορεί να γίνουν συνεργασίες και συμμαχίες μέσα σ’ αυτό το μήνα. Και το θέτω αυτό το πράγμα γιατί μπορεί να έχουμε άλλου είδους εκπλήξεις αύριο μεθαύριο για την εκλογική διάσωση. Είτε Οικολόγους Πράσινους είτε οτιδήποτε άλλο, δεν άκουσα τίποτα γι’ αυτό το πράγμα. Μπορεί να υπάρξει κανένα άνοιγμα προς τους Οικολόγους Πράσινους αυτή την περίοδο, για να υπάρχει μία εκλογική διάσωση; Αυτά τα πράγματα πρέπει να είναι καθαρά και να είναι πάνω στο τραπέζι κατατεθειμένα από σήμερα για να ξέρουμε τι αποφασίζουμε και σε τι καταλήγουμε. Αυτή είναι η τοποθέτηση της ΚΟΕ, η οποία παίρνει υπόψη της όλη την ανάγκη πολιτικής, οργανωτικής ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ, παίρνει υπόψη το λαό του ΣΥΡΙΖΑ, παίρνει υπόψη τα συμφέροντα που έχει η Αριστερά ώστε αυτό το πολιτικό εγχείρημα να μην πάει στράφι αυτή τη στιγμή.
Παναγιώτης Μαντάς (ΔΗΚΚΙ)
[…] Προτάσεις συνεργασίας προς το ΠΑΣΟΚ, οι οποίες εμείς πιστεύουμε ότι έπαιξαν ένα ρόλο στην αλλοίωση της φυσιογνωμίας, χωρίς να υπάρχει τέτοια πρόθεση και μας έκαναν μία ζημιά, πρέπει να σταματήσουν. Όπως επίσης πιστεύουμε ότι πρέπει να σταματήσει κάθε νύξη και αναφορά συνεργασίας με τους Οικολόγους Πράσινους οι οποίοι είναι το πιο προωθημένο ιδεολογικά και πρακτικά φυλάκιο σήμερα του νεοφιλελευθερισμού, της λεγόμενης Πράσινης Νεοφιλελεύθερης Ανάπτυξης, των Σχεδίων της Νέας Τάξης κ.λπ. […]
Και πιστεύουμε ότι του χρόνου πρέπει, και αυτός ο κόσμος δεν θα ταχθεί με τον έναν ηγέτη ή με τον άλλον. Δεν θα ταχθεί. Δεν έχει καμία διάθεση δηλαδή να το κάνει, θα βρεθούμε εκτός πραγματικότητας. Γι’ αυτό πιστεύουμε ότι αφού διασαφηνιστεί ότι εδώ είναι το κέντρο λήψης αποφάσεων, συναινετικά, με ομοφωνία, χωρίς να υποτιμάει κανείς ότι εδώ είναι συνεργασία πολιτικών ρευμάτων, ένα πολιτικό ρεύμα είναι η ανανεωτική αριστερά, ιστορικό στην Ελλάδα, που πήρε και την πρωτοβουλία να φτιάξει τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν υποτιμάει κανείς τίποτα. Εδώ επομένως είναι η συνεννόηση, η συνεύρεση και η απόφαση, η κοινή των επιτελείων απόφασης των διαφορετικών ρευμάτων και αναβάλλονται όλα τα υπόλοιπα για τη συνδιάσκεψη τον Νοέμβρη, να βάλουμε μια ημερομηνία, το Νοέμβρη, και από ‘κει και ύστερα προχωρούμε. Εμείς δεν έχουμε καμία διάθεση… Άλλα είναι τα ζητήματα. Με το ΠΑΣΟΚ θα δοθεί η μάχη. Εμείς θα προτιμούσαμε να πάμε όπως πηγαίνουμε σήμερα, δεν ήταν εκεί το πρόβλημα. Είναι σεβαστό όμως κάτι, που το θέτει για συζήτηση ο Συνασπισμός. Ας γίνει μία επιτροπή εισηγητική με επικεφαλής τον σύντροφο τον Μανόλη τον Γλέζο λόγω ιστορίας, λόγω εμπειρίας, συμβολισμού κ.λπ. να δούμε τι προτάσεις υπάρχουν από Συνασπισμό, από την πλευρά του σημερινού προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, και να κάνουμε μία συνεδρίαση, να μας έρθει μία εισηγητική τέτοια θέση, να τοποθετηθούμε πάνω σ’ αυτήν. Νομίζουμε ότι αυτό είναι το καλύτερο, δηλαδή η αναβολή για Νοέμβρη και η αναβολή για το απόγευμα σήμερα, με μία ευθύνη που να πάρει ο σύντροφος ο Γλέζος και ο σύντροφος ο Γιάννης ο Θεωνάς που είναι συντονιστής.
Γιάννης Μπανιάς (ΑΚΟΑ)
[…] Η δική μας λοιπόν, ως ΑΚΟΑ, πρόταση είναι ότι την προεκλογική μάχη θα πρέπει να τη δώσει πλέον αυτή τη φορά ο ΣΥΡΙΖΑ, και υπογραμμίζω το αυτή τη φορά, -καμία φορά δεν την έχει δώσει έτσι που θα πω- ως συλλογικότητα και με ένα πλουραλιστικό τρόπο, με οτιδήποτε σημαίνει αυτό το πράγμα. Και το τι σημαίνει αυτό το πράγμα μπορούμε να σας το δώσουμε και γραπτά με 10 σημεία, 12 σημεία. Αυτό είναι δεύτερο στάδιο της συζήτησης. Προτείνουμε λοιπόν μια πλουραλιστική παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ σ’ αυτές τις εκλογές. Σ’ αυτές τις εκλογές. Το τονίζω. Τι σημαίνει αυτό το πράγμα; Ο επικεφαλής θα είναι από τον ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να είναι μέλος του Συνασπισμού. Να το συζητήσουμε ποιος μπορεί να είναι, και αν μπορεί να είναι, άντρας, γυναίκα κ.λπ. που θα είναι επικεφαλής. Θα έχουν διακριτούς ρόλους, και ο πρόεδρος του Συνασπισμού και ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού ο Αλέκος ο Αλαβάνος, τους οποίους μπορούμε να προσδιορίσουμε. Εμείς έχουμε και γι’ αυτό συγκεκριμένες προτάσεις. Διακριτούς ρόλους που θα δείχνουν ακριβώς ότι βρισκόμαστε σε μία περίοδο που καταλάβαμε τι συμβαίνει. Πήραμε το μήνυμα δηλαδή από την κοινωνία και τώρα καταλάβαμε τι σημαίνει. Έτσι; και, μετά τις εκλογές, αφού όμως σταθεροποιηθεί το πολιτικό τοπίο. […]
Μανόλης Γλέζος (Ενεργοί Πολίτες)
Το 1943 το λαϊκό κίνημα είχε φτάσει στο σημείο να είναι εξουσία. Και την εξουσία την παραδώσαμε στη δεξιά. Υπογράψαμε το χαρτί ότι επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων όλου του έθνους είναι ο Σκόμπυ κι εκείνη την ώρα δηλαδή υπογράψαμε την καταδίκη μας. Εκείνη την ώρα δημιουργήσαμε αφέντες. Τώρα, για να μην κάνω άλλη μια σειρά διαδρομές, πάμε να παραδώσουμε, όχι βέβαια την εξουσία που έχουμε, αλλά την ελπίδα –κι είναι το πιο σημαντικό αυτό-, την ελπίδα που έχουμε γεννήσει μέσα στον κόσμο της Αριστεράς, πάμε να τη σβήσουμε. Δεν έχουμε δικαίωμα. Δεν έχουμε δικαίωμα. Όλες οι συνιστώσες έχουνε διακηρύξει, όλες, ότι δεν έχουν αρχηγούς, δεν έχουνε ηγέτες, και έχουνε συλλογικά όργανα. Πώς είναι αυτό τώρα διακηρυκτέο, και στην πρακτική να λέμε: Ή θέλετε αυτό, αρχηγό δηλαδή, ή δεν γίνεται, δεν προχωράμε. Αυτό είναι για μένα αδιανόητο. Δηλαδή είναι αδιανόητο από τη μια μεριά να υποστηρίζεις τη δημοκρατία και να λες για τα συλλογικά όργανα και από την άλλη να θες ντε και καλά επικεφαλής μίας συλλογικότητας, να καβαλήσει ένας.. δεν γίνεται. Δεν γίνεται. Αναιρείς τον εαυτό σου, καταλάβετέ το. Αναιρούμε τον εαυτό μας.
Εγώ δέχομαι τις προτάσεις όλες που έκανε ο Συνασπισμός δια του Βίτσα, τις πρώτες. Δέχομαι όλα όσα είπαν στο εισαγωγικό τους μέρος και ο Ρούντυ, και ο Μπανιάς και ο Μαντάς. Τα δέχομαι όλα. Στο πρακτικό μέρος θα πρέπει να παρθεί μία απόφαση. Στην πράξη δεν έχουμε αρχηγούς. Συνεπώς, αυτό σημαίνει ότι παραιτούμαστε από την αρχή, παραιτούμαστε όλοι, όλες οι συνιστώσες, με τη διεκδίκηση οποιασδήποτε έκφρασης συλλογικότητας, η οποία όμως τελικά χαρακτηρίζεται ο επικεφαλής, τελικά χαρακτηρίζεται ο αρχηγός. Εμείς οι Ενεργοί Πολίτες προτείνουμε: Έχουμε μπροστά μας για το μέλλον, Γιάννη και Ρούντυ, στην Οκτωβριανή Συνδιάσκεψη, που θα γίνει, έχουμε καιρό. Τώρα έχουμε τα παρόντα, τις εκλογές. Λοιπόν, με το φτωχό μας μυαλό εμείς οι Ενεργοί Πολίτες, διακρίναμε εννέα λειτουργίες. Οι Συνιστώσες είναι 11, άρα δύο μένουν απ’ έξω κατά κάποιο τρόπο. Και αν βάλεις και 12 τους ανένταχτους, μένουνε τρεις. Θα δούμε πώς θα το φτιάξουμε. Λοιπόν. Άλλος να είναι ο καταθέτης στον Άρειο Πάγο της δήλωσης ότι κατεβαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές. Αυτός σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να είναι και ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ ή οτιδήποτε άλλο ή της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Αυτός είναι ο ένας. Θα πάει να καταθέσει και θα δεσμευτεί, και θα δεσμευτούμε όλοι, ότι δεν θα αξιοποιήσει τίποτα από αυτό που του δίνει το δικαίωμα ο νόμος. Άλλος λοιπόν είναι ο καταθέτης εκείνος. Άλλος θα είναι, ομάδα ολόκληρη μπορεί να είναι, ποιοι θα είναι οι εκπρόσωποι τύπου. Άλλοι θα είναι, εδώ πάλι πέφτουμε σε ένα πρόσωπο, αυτός που θα κάνει την τηλεοπτική αναμέτρηση, το λεγόμενο στην νεοελληνική debate. Άλλος θα είναι αυτός. Άλλος θα είναι αυτός που θα δώσει τη συνέντευξη τύπου, αύριο αν είναι δυνατόν, αν τελειώσουμε σήμερα καλά, αύριο. Και θα ανακοινώσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πλέει ολοταχώς με ούριο άνεμο τις ελπίδες των αριστερών προς το να διατηρήσει την ελπίδα της Αριστεράς. Άλλος θα είναι αυτός που θα μιλήσει στα εγκαίνια. Άλλος αυτός που θα μιλήσει στην κεντρική ομιλία. Άλλος αυτός που θα μιλήσεις στη Θεσσαλονίκη. Θα φτιάξουμε εδώ ολόκληρο πρόγραμμα. Με επικεφαλής αν θέλετε κάποιον, εγώ αποφεύγω και τη λέξη επικεφαλής, του εκλογικού αγώνα, άλλος επικεφαλής των συνδυασμών που θα φτιάξει. Να μην τα λέω όλα, έχω φτιάξει έναν πίνακα, εννέα τέτοιων λειτουργιών και ζητάω υπηρέτες των λειτουργιών, όχι επικεφαλής. Ζητάω υπηρέτες των λειτουργιών. Ποιος θα είναι υπηρέτης στην κάθε λειτουργία; Υπηρέτης θα είναι ο τάδε, στην κάθε λειτουργία. Και γι’ αυτό θα απευθύνω έκκληση στον Συνασπισμό που κάνει την αμετάκλητη απόφαση να είναι επικεφαλής των πάντων ο επικεφαλής σήμερα πρόεδρος του Συνασπισμού, για να διασώσει την προσωπικότητα του ίδιου του ανθρώπου που είναι νέος άνθρωπος, θα πρέπει να τον βοηθήσει να μην έρχεται εξ ορισμού και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, άλλο αν αύριο μεθαύριο μπορεί να τον ανακηρύξουμε και πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Ή και δεν ξέρω τι άλλο. Λοιπόν, αυτή είναι η κεντρική αντίληψη των Ενεργών Πολιτών και επειδή ίσως να φανήκανε αυτά κάπως πρωτοφανέρωτα, ενώ δεν θα ‘πρεπε, και ίσως να σας κατάλαβαν εξ απήνης, εγώ προτείνω ως το βράδυ στις 6 η ώρα, να τα σκεφτείτε και να συνεδριάσουμε στις 6 η ώρα το βράδυ ποιος θα είναι αυτός που θα καταθέσει, δεν ξέρω, βλέπω απέναντί μου τη Νάντια τη Βαλαβάνη, μπορεί να είναι η Νάντια η Βαλαβάνη. Και να δεσμευτεί ότι δεν θα είναι επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, θα βάλουμε άλλον. Δεν είναι υποχρεωτικά ντε, να μας δεσμεύσει ότι μιας και εκλέχτηκα οπωσδήποτε θα συνεχίσω να κρατάω τα ηνία. Λοιπόν, έφερα ένα παράδειγμα, θα τα βάλουμε κάτω και θα τα δούμε όλα. Ποιος θα είναι ο υπηρέτης της κάθε λειτουργίας. Απ’ αυτές που έχουμε αναγκαίες για να βγάλουμε πέρα τον εκλογικό αγώνα για να μην παραδώσουμε την ελπίδα της Αριστεράς στον αδηφάγον ΠΑΣΟΚ και στη Χάρυβδη της ΝΔ. Αυτή είναι η πρόταση την οποία κάνουμε.
Αντώνης Νταβανέλλος (ΔΕΑ)
[…] Να πάω εκεί που ξέρουμε όλοι ότι υπάρχει το ζήτημα και το ζήτημα ξέρουμε ότι υπάρχει στην ηγεσία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας αυτή τη στιγμή. Εδώ θα υποστηρίξω μία παράδοξη πρόταση, για μας, για μένα που τη λέω. Εμείς με τον σύντροφο τον Αλαβάνο δεν είχαμε συνεργαστεί σε κανένα προηγούμενο διάστημα, τον γνωρίσαμε από κοντά μόνο στον ΣΥΡΙΖΑ. Αντίθετα, στην πορεία με την οποία προσεγγίσαμε τον ΣΥΡΙΖΑ είχαμε συνεργαστεί πολύ στενά με τους συντρόφους της Νεολαίας του Συνασπισμού και με τον σύντροφο τον Αλέξη τον Τσίπρα προσωπικά, από τη Γένοβα μέχρι το Φόρουμ. Κάνουμε έκκληση αυτή τη φορά στους συντρόφους του Συνασπισμού και ειδικά στον σύντροφο τον Αλέξη τον Τσίπρα, να αντιμετωπίσουνε ευέλικτα αυτό το ζήτημα. Όχι μόνο για να διασφαλιστεί η ενότητα όσων είμαστε γύρω από αυτό το τραπέζι, πράγμα το οποίο δεν είναι μικρό, όχι μόνο για να ‘χουμε μαζί μας τον σύντροφο τον Αλαβάνο στη μάχη για τις εκλογές, κυρίως γιατί είναι αδύνατο να εξηγηθεί σε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους το γιατί διαλέγουμε αυτή τη στιγμή να πάμε άκρη, ακόμα κι αν δεν το έχουμε πάει εμείς άκρη, αλλά έτσι είναι το αποτέλεσμα, τον Αλέκο τον Αλαβάνο. Είναι αδύνατον, θα ‘χει απώλειες. Κάθε προσπάθεια τέτοιου είδους. Κάνουμε λοιπόν μία πρόταση. Να πάμε με επικεφαλής του εκλογικού αγώνα τον Αλέκο τον Αλαβάνο. Να είναι πρόεδρος της ΚΟ ο Αλέκος ο Αλαβάνος για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, το οποίο να φτάνει μέχρι τους έξι μήνες. Στο ίδιο διάστημα η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ έχει υποχρέωση να προχωρήσει την οργανωτική ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ. Όλοι έχουμε προχωρήσει σε τέτοιες συζητήσεις και ξέρουμε ότι υπάρχουν διεργασίες όπου πια προκύπτουνε ρόλοι ηγεσίας παράταξης ή ηγεσίας κόμματος. Αυτή είναι μια διέξοδος για μια αλλαγή από την προεδρεία της ΚΟ από τον Αλέκο τον Αλαβάνο. Η αποδοχή αυτής της πρότασης που (εμείς έχουμε ενημερωθεί ότι αυτή ήταν η πρόταση του Συνασπισμού πριν από δύο μέρες και απ’ αυτή την άποψη μας φαίνεται αδιανόητο να την αρνηθεί ο Συνασπισμός σήμερα, αν την δεχτεί ο Αλέκος ο Αλαβάνος) θεωρούμε ότι με μία τέτοια συμφωνία διασφαλίζεται το σύνολο των δυνάμεων, παίρνουμε το εισιτήριο επιτυχούς αντιμετώπισης των εκλογών και αφήνουμε ανοιχτό για τον ΣΥΡΙΖΑ τη δυνατότητα μια πολύ σημαντικής πολιτικής επιτυχίας. Τουλάχιστον αποκλείουμε το ιταλικό φαινόμενο. Κάνοντας αυτά, όλοι αποδεικνύουν ηγετικές δυνατότητες και χτίζουνε μέλλον. Το ανάποδο είναι καταστροφικό. Και για όσους είναι εδώ αλλά είναι καταστροφικό και για μια απόπειρα η οποία έχει δημιουργήσει ελπίδες. […]
Γιάννης Θεωνάς (ΚΕΔΑ)
[…] θεωρώ ότι σ’ αυτές τις συνθήκες που βρισκόμαστε σήμερα, στις δυσκολίες που υπάρχουν, εκείνος που μπορεί να εκφράσει περισσότερο, τούτη τη στιγμή, τη συσπείρωση όλων των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ, είναι επικεφαλής της εκλογικής μάχης να είναι ο σύντροφος ο Αλέκος ο Αλαβάνος. Και θα σας πω και γιατί. Έκανε μια αναφορά σ’ αυτό ο σύντροφος ο Αντώνης. Εάν δεν είναι ο σύντροφος ο Αλαβάνος, πρέπει να εξηγήσουμε και στα μέλη και στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν είναι ο Αλαβάνος. Γιατί δεν θα ‘ναι ο Αλαβάνος. Πρέπει να του το εξηγήσουμε, ότι, ξέρεις, δεν είναι γιατί τα ‘κανε μούσκεμα, γιατί έτσι, γιατί αλλιώς, γιατί… Αν δεν είναι ο σύντροφος ο Αλέξης, δεν προκύπτει κανένα ερώτημα ο οποίος ξέρει πάρα πολύ καλά ότι και τιμώ, και σέβομαι… δεν θα τεθεί κανένα ερώτημα. Θα τεθούν όμως ερωτήματα, προβληματισμοί, και θα πουν ότι η κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ξεπεραστεί. Και πρέπει να πούμε ότι η κρίση του ΣΥΡΙΖΑ ξεπερνιέται, έχει ξεπεραστεί, δεν έχουμε προβλήματα προσώπων, και δίνουμε τη μάχη όλοι, συσπειρωμένοι. Μ’ αυτή την έννοια εγώ προτείνω να είναι ο Αλέκος ο Αλαβάνος. Και θεωρώ ότι έχει… Καταρχήν, μην ξεχνάμε, ο ρόλος του και η συμβολή του στην ενεργοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ την ξέρει ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ, δεν την ξέρει; Και θεωρώ ότι θα την εκτιμήσει και σ’ αυτή τη φάση, αυτόν τον ρόλο και θεωρώ ότι μπορούμε να πάμε μ’ αυτή την επιλογή. Από ‘κει και πέρα σύντροφοι, πιστεύω ότι έχουμε καιρό, εγώ δέχομαι ότι πρέπει να βρεθούν και φόρμουλες οι οποίες, και στην πρόταση που διατυπώθηκε, ότι... Εγώ προτείνω αυτή τη στιγμή η οργανωτική συνδιάσκεψη να γίνει 31/10-01/11. Έχουμε ένα χρόνο αρκετό, αν δεν έχουμε δεύτερες εκλογές.. Ας πούμε ένα μήνα μετά την οριστικοποίηση του πολιτικού σκηνικού, ας πούμε μια ημερομηνία μέσα στην οποία θα λύσουμε με δημιουργικό τρόπο τα ζητήματα και της ηγεσίας και τα λοιπά. Δεν χρειάζεται να το λύσουμε αυτή τη στιγμή. Και θεωρώ ότι αυτή τη στιγμή αν κάνουμε οποιαδήποτε άλλη επιλογή είναι σαν να υπογραμμίζουμε ότι τα προβλήματα παραμένουν. Αυτή είναι η σκέψη μου και στη βάση αυτή κάνω αυτή την πρόταση και αυτήν την τοποθέτηση. […]
Τάκης Γιαννόπουλος (ΞΕΚΙΝΗΜΑ)
[…] Αυτή τη στιγμή, το μόνο πράγμα λογικό και πολιτικό, γιατί πραγματικά αυτό το σημείο που έβαλε ο Νταβανέλλος κρατείστε το. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τα χάλια του, σ’ όλα τα επίπεδα. Έχει όμως δυνατότητες. Με ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, κι αφού έχει ξεπεράσει τις σειρήνες της κεντροαριστεράς, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μέλλον. Έχει μέλλον δηλαδή, γιατί το 18% που πολύ συζητάμε, δείχνει τη δυνατότητα. Δείχνε την αντικειμενική δυνατότητα, μπορεί να είναι και παραπάνω απ’ αυτό, που υπάρχει στην κοινωνία. Υπάρχει αυτό το ρεύμα. Δεν διαλύθηκε. Μας μουντζώνει, μας σηχτιρεί, αυτή τη στιγμή πολύς κόσμος μας λέει «πάλι θα σας ψηφίσουμε για λύπηση, για να μπείτε στη Βουλή», αυτό λένε. Φαντάζομαι οι σύντροφοι στην Αθήνα έχουν βαρεθεί πολλά χρόνια πριν από μένα να το ακούνε. Επομένως, έχουμε μέλλον σαν ΣΥΡΙΖΑ, αρκεί απ’ αυτό το τραπέζι να τα βρούμε σαν ΣΥΡΙΖΑ. Και να μη βγούμε με την αίσθηση ότι το ένα μπλοκ υπερίσχυσε σε βάρος του άλλου. Και να δώσουμε τη δυνατότητα στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ να χαρεί μετά από αυτή τη σύσκεψη. Να μην αισθανθεί ότι δόθηκε μάχη δύο στρατοπέδων το οποίο το μεν ένα παραμένει στον Αλέκο τον Αλαβάνο, το δε άλλο παραμένει στον Αλέξη τον Τσίπρα, που είναι ένας νέος άνθρωπος, κι ας μην του βγήκε, μόνο ένα ευνοϊκό πεδίο δράσης δεν βγήκε μπροστά του να τον βοηθήσει σ’ αυτό το πράγμα. Και επειδή δεν είναι ώρες να λέμε πού έκανε λάθος ο Αλαβάνος, πού έκανε λάθος ο Τσίπρας, πού οι υπόλοιποι δεν βοηθήσαμε. Εμένα οι ιδέες των συντρόφων Μπανιά και Γλέζου, το πνεύμα τους, με βρίσκουν θετικό, δηλαδή μια ιδέα ότι θα έχουμε μια επιτροπή η οποία θα ‘ναι ο Αλαβάνος, Τσίπρας, Γλέζος και Θεωνάς ας πούμε, με βρίσκει σύμφωνο. Άλλος στο debate, άλλος στις κεντρικές ομιλίες, άλλος στον Άρειο Πάγο.. πάρα πολύ σύμφωνο. Να δώσουμε το μήνυμα ότι πραγματικά το εννοούμε ότι θέλουμε συλλογικές ηγεσίες. Εγώ θα πρότεινα και ανακλητές, και εναλλασσόμενες και τα λοιπά, αλλά βέβαια αυτό κολλάει ότι δεν υπάρχει μια πρόταση ότι να μην είναι ο Τσίπρας ή ο Αλαβάνος ή ο άλλος. Άμα είχαμε μία τέτοια πολιτική προσωπικότητα ανάμεσά μας δεν θα ‘χα κανένα πρόβλημα να την προτείνω. Δεν έχουμε. Δεν βλέπω. Θα μπορούσαμε όμως να κάνουμε αυτό το πράγμα συλλογικά. Δηλαδή το εννοούμε συλλογικά. Το μόνο που μπορεί να βγει από ‘δω συλλογικά είναι ότι τη μάχη των εκλογών πάμε να τη δώσουμε έτσι. Και μετά την οργανωτική συνδιάσκεψη βρισκόμαστε.
Κώστας Αθανασίου, Ομάδα Ρόζα
(…) Στο θέμα του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς έχουμε λίγο πρόβλημα μ’ αυτό το πράγμα. Είναι αρκετά ξένο με τη δικιά μας αντίληψη. Εχουμε προτείνει από την πρώτη στιγμή κάποιου τύπου συλλογικές δομές και διαδικασίες στις οποίες λίγο - λίγο, με το χρόνο, δεν λέμε απότομα, να απορροφάται ο ρόλός του προσώπου από τις συλλογικές διαδικασίες. Να απορροφάται ένα αρχηγικό μοντέλο –και μάλιστα έχουμε κάνει πικρή κριτική στον Αλέκο στην αρχή. Εν πάση περιπτώσει, όμως αν φτάσουμε σε συνθήκες ρήξης για αυτό το λόγο, δυστυχώς φοβάμαι ότι θα είναι η πιο απόλυτη απαξίωση του χώρου αυτού. Με αυτήν την έννοια εμείς προτείνουμε το εξής σε αυτή τη φάση: Εμείς υποστηρίζουμε οποιαδήποτε λύση μπορεί να αποτρέψει τις ρίξεις. Οσες προτάσεις σε αυτή τη φάση μπορούν να αποδείξουν στην πράξη ότι κανείς δεν είναι για πέταμα, ότι χωράμε όλοι, τις συζητάμε. Θέλουμε να ακούσουμε προτάσεις συνθετικές και να κουβεντιάσουμε αυτές. Αν φτάσουμε στο σημείο να διαπιστώσουμε ότι δεν υπάρχουν συνθετικές προτάσεις το ξανασυζητάμε.
Γιώργος Σαπουνάς, «Κόκκινο»
(…) Λέω, λοιπόν, ότι η επιλογή αυτή, αυτή την ώρα, θα συσκοτίσει ακόμα πιο πολύ το πολιτικό πεδίο και πρέπει να κάνουμε πολιτική αυτή την ώρα και άρα οποιαδήποτε αλλαγή που δεν έχει πολιτικό πρόσημο δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να μας ωφελήσει και είναι αυταπάτη –αν και πιστεύω ειλικρινής- και για τους συντρόφους του ΣΥΝ, που θεωρούν ότι κατά κάποιο τρόπο αυτό είναι η ενότητα του κόμματος. Η ενότητα του κάθε κόμματος και του πολυκομματικού μας σχηματισμού βρίσκεται πάντα στην κατεύθυνση της πολιτικής. Νομίζω λοιπόν και καταλήγω ότι χρειάζεται μια μεταβατική λύση που δεν θα διαταράσσει την προσπάθεια να ξαναεκκινήσουμε με εικόνες και πληροφορίες που δεν έχουν πολιτικό περιεχόμενο. Εχουν ακουστεί προτάσεις από το σ. Γλέζο, το Μπανιά, το Θεωνά, το Ρούντι, τον Νταβανέλλο, και τον Κώστα Αθανασίου και νομίζω ότι πρέπει να πάμε με μια από αυτές τις προτάσεις, οι οποίες νομίζω ότι συγκλίνουν, παρά να υπάρξει μια επιμονή. Και προσθέτω και ‘γω την έκκλησή μου προς την πλευρά του ΣΥΝ, γιατί αυτό το οποίο προκύπτει είναι τροφοδοσία σεναρίων που μόνο το σύστημα εξυπηρετούν και την ακόμα παραπέρα πίεσή μια και εξαφάνισή μας. (…).
Δήμος Τσακνιάς, ανένταχτος
Για τα πολιτικά ζητήματα απ’ ό,τι προκύπτει από όλες τις τοποθετήσεις υπάρχει μια σύγκλιση και μια συμφωνία. Συμφωνούμε στα βασικά ζητήματα δεν υπάρχουν ουσιώδεις πολιτικές διαφορές. Και θα τεθεί το ερώτημα όταν βγούμε από εδώ: αφού συμφωνούσατε στη πολιτική γιατί αλλάξατε ον Αλαβάνο και βάλατε τον Τσίπρα; (…) Ποιο θα είναι το πολιτικό στήριγμα αυτής της απόφασης; (…)
(…) Το ποιος είναι πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, το ποιος είναι επικεφαλής –εγώ δεν θέλω να υπάρχει επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ γενικώς- είναι θέμα καταστατικού μιας συνιστώσας; Δεν είναι. Το καταστατικό της κάθε συνιστώσας αφορά τα μέλη της και κανέναν άλλον. Το ότι άλλαξε η ηγεσία στο ΣΥΝ, πρέπει να έχει επιπτώσεις άμεσες στο ΣΥΡΙΖΑ; Και εν πάση περιπτώσει, εγώ λέω ότι υπήρχε η ανάγκη στο ΣΥΝ για να ενωθεί ο ΣΥΝ, να συμφωνηθεί ότι ο πρόεδρός του πρέπει να είναι επικεφαλής και πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ήταν ηθικά ορθός ο τρόπος με τον οποίο μεθοδεύτηκε όλη αυτή η δουλειά, ξεκινώντας από μια συνέντευξη στο ράδιο του Πειραιά και από κει με συνεχή τροφοδότηση των εφημερίδων. Φεύγει δεν φεύγει ο Αλαβάνος; Ακόμα και χτες περιμέναμε όλοι να παραιτηθεί ο Αλαβάνος. (…)
Η μόνη λύση σε αυτή τη φάση είναι αυτή που πρότεινε ο Αντώνης ο Νταβανέλλος και ο Γλέζος. Πραγματικά χρειάζεται μια συλλογική εκπροσώπηση συνολικά. Χρειάζεται, όμως και κάποιος επικεφαλής και σε αυτή τη φάση το κατάλληλο πρόσωπο είναι ο Αλαβάνος, ο οποίος έχει συνδέσει το όνομά του με τις καλύτερες στιγμές του ΣΥΡΙΖΑ, με την επαναλειτουργία του, με τα μεγάλα ποσοστά του, που –αν και έπρεπε να είναι μεγαλύτερα- τα χάσαμε στις ευρωεκλογές, όπου ο Αλαβάνος παραμερίστηκε ουσιαστικά και σύρθηκε να βγει εκτός της εκλογικής μάχης, όπως και η ίδια η εκλογική επιτροπή που είχε αποφασιστεί και ολη η υπόθεση πέρασε σε μια μικρή ομάδα, η οποία θέλει απ’ ό,τι φαίνεται και τώρα να καθοδηγήσει τον εκλογικό αγώνα. Αυτό θα είναι μια πλήρης αποτυχία. Θα είναι ένα σενάριο αυτοκτονίας.
Άλκης Ρήγος (Ανένταχτος)
[…] νομίζω λοιπόν ότι στην κατεύθυνση των σκέψεων, όχι στο συνολικό, αλλά στην κατεύθυνση των σκέψεων, που είπε ο Γιάννης, ο Μανόλης, σ’ ένα μέρος ο Αντώνης, μπορούμε να δούμε μία σύγκλιση των πραγμάτων. Εκτός αν ισχύει αυτό που γράφεται σήμερα στην Αυγή. Στην Συνασπισμό εγώ καταλάβαινα ένα άλλο πράγμα. Καταλαβαίνω την εσωτερική πίεση που υπάρχει στη μεγαλύτερη συνιστώσα στο εσωτερικό της. Δεν μπορώ να τη διαγράψω. Ενός πατριωτισμού κομματικού. Το καταλαβαίνω. Καταλαβαίνω όμως ότι από την άλλη δεν μπορεί να βγαίνει με αυτό το εκβιαστικό που ήτανε σήμερα στην Αυγή. Έληξε το θέμα. Αν έχει λήξει το θέμα κακώς κουβεντιάζουμε. Κακώς κουβεντιάζουμε. Να μας το πούνε να φύγουμε. Ή να δούμε ο καθένας μας τι θα κάνει ως άτομο. Αν δεν έχει λήξει το θέμα, και πρέπει όλοι να ξανασυλλογιστούμε, να βρεθούμε όλοι στις 7 το απόγευμα, στη Γραμματεία, τι έχετε, συλλογικό όργανο, να βρεθούμε στις 7, πάνω σ’ αυτή την κατεύθυνση όπου μπορεί να είναι διακριτοί όλοι οι ρόλοι τριών, τεσσάρων ανθρώπων, και όχι να παιχτεί το δίπολο, ή ο ένας ή ο άλλος, να ξεφύγουμε από αυτό, μπορούμε να βρούμε μια υπέρβαση. Και νομίζω ότι αξίζει τον κόπο, όλο αυτό που έχουμε πει στην αγορά, τι θα βγούμε να πούμε αύριο στον κόσμο; Τι θα βγω να πω στις επαρχίες, στις οργανώσεις που πήγαμε… και τους μιλάγαμε για το ενωτικό εγχείρημα.. τι θα του πω αύριο; Ντρέπομαι. Να κλειστούμε στα καβούκια μας; Αν κάθε τι άλλο, είναι αυτοκτονικό για όλους. Και κυρίως είναι αυτοκτονικό για μία ελπίδα που ίσως ανώριμα, όμως την είπαμε στην αγορά και έχουμε την πολιτική ευθύνη να την υπηρετήσουμε. Έχουμε την πολιτική ευθύνη να μην το διαλύσουμε. Έχουμε την πολιτική ευθύνη να σταθούμε στη στιγμή. Αλλιώς είναι.. δεν ξέρω. Είναι τι;
Είναι άι στο διάολο. Νομίζω λοιπόν να σταθούμε σ’ αυτή την κατεύθυνση των προτάσεων και το απόγευμα να ξαναβρεθούμε στις 7 η ώρα, να ‘χουνε γίνει διαβουλεύσεις και να δούμε μία σύνθεση, μ’ αυτόν τον τρόπο που να είναι διακριτοί πολλαπλοί ρόλοι, τεσσάρων, πέντε ανθρώπων, όχι των δύο.
Τασία Χριστοδουλοπούλου, ανένταχτη
(…) Τελειώνοντας, λοιπόν, θέλω να καταλήξω και να κάνω έκκληση στις δύο αυτή τη στιγμή αντίπαλες απόψεις. Δηλαδή, σε ένα κόμμα, το ΣΥΝ, να δείξει μια ευελιξία, να δείξει και στην πράξη ότι θέλει το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ, διότι αν επιμείνει, σήμερα τελειώσαμε. Και βεβαίως υποθέτω ότι κανείς δεν θα θέλει να μπει στον κόπο να χειριστεί από μόνος του τη συμμετοχή του στη συνέχεια, άρα σημαίνει ότι ο καθένας πάει με ό,τι έχει στις εκλογές και καταστρέφουμε μελλοντικά το όλο εγχείρημα. Και κάνω έκκληση και στο σ. Αλαβάνο να δείξει αυτή τη στιγμή δημόσια, με όλα αυτά που έχουν συμβεί στο πρόσφατο παρελθόν -και έχουν δημιουργηθεί αντιρρήσεις απ’ ό,τι μαθαίνω και μέσα στο ΣΥΝ- ότι ενδιαφέρεται για το ενωτικό εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου αυτό να υπάρξει και αύριο και να δώσει ελπίδα στην αριστερά. Τελειώνω πολιτικά λέγοντας ότι είναι η καλύτερη συγκυρία αν εμέις είμασταν στα καλά μας. Η ΝΔ καταρρέει, το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να αναπτύξει δυναμική και υπάρχει ένας τεράστιος χώρος να τον εκπροσωπήσουμε και να γίνουμε ρυθμιστές της πολιτικής κατάστασης. (…).
Τάσος Πανταζίδης (ΟΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ)
[…] Οι σύντροφοι του Συνασπισμού καταθέσανε μια πρόταση όπως είπε ο σύντροφος γραμματέας, ως πρόταση κατατέθηκε, ομόφωνη μάλιστα που σημαίνει ότι δείχνει μια πολύ-πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα αφού είναι ομόφωνη, μας δημιουργεί μια δυσκολία στο βαθμό ότι αυτό παρουσιάστηκε από τα ΜΜΕ ως μία πρόταση που δεν συζητιέται. Το αν είναι αληθές ή όχι θα μας το πουν οι σύντροφοι, αλλά το να μπαίνουμε να συζητάμε μια αμετάκλητη απόφαση ακυρώνει την ουσία της συζήτησης. Δεν συζητάμε αν είναι αμετάκλητη. Ψηφίζουμε δεχόμαστε / δεν δεχόμαστε και τελειώνει η συζήτηση εδώ. […]
Δεν θα μπορέσουμε να σπάσουμε την ιδέα που πάει να περάσει ότι είμαστε όλοι ίδιοι, αν συνεχίσουμε έτσι. γι’ αυτό έρχομαι να συνηγορήσω κυρίως στην πρόταση του συντρόφου του Μανόλη του Γλέζου, που είναι μια πρόταση η οποία και συνθέτει τάσεις, πρόσωπα και λοιπά αλλά και αποκλείει τις παραφωνίες, όχι ως δυνατότητα να υπάρχουν στα εσωτερικά μας όργανα, αλλά, κυρίως η θέση του συντρόφου του Νταβανέλλου, θα πρέπει να δοθεί μια λύση με τους συντρόφους που ναι μεν έχουν δικαίωμα να διαφωνούν 100% με ό,τι λένε οι υπόλοιποι, αλλά δεν μπορεί αυτοί να καθορίζουν και την αντίληψη του κόσμου για μας. Σέβομαι και εκτιμώ την πορεία και τη δράση και τις θέσεις όλων αυτών των συντρόφων, αλλά δεν μπορεί ένας ολόκληρος κόσμος να αγωνίζεται να αποδείξει κάτι και να βγαίνει ένας σύντροφος στην τηλεόραση και να τα καταστρέφει όλα. Γι’ αυτό πρέπει να δοθεί μια λύση ριζική, άμεση. Δεν μπορεί να δικαιώνεται το ΚΚΕ δηλαδή για την μέχρι τώρα πορεία του που όποιον διαφωνεί τον διαγράφει. Γιατί πρέπει να φτάσουμε εκεί δηλαδή; Που δεν πρέπει να φτάσουμε γιατί δεν έχουμε αυτόν τον τρόπο σκέψης. Θέλω λοιπόν να εξετάσουμε αυτό, να βγει αυτή η επιτροπή που προτάθηκε και που μέχρι το απόγευμα θα έχει επεξεργαστεί μια λύση και να προσθέσω ότι θα πρέπει παράλληλα, για να αποφύγουμε τον φαινόμενο των ευρωεκλογών, άμεσα οι συνιστώσες που δεν έχουν καταθέσει στον Άρειο Πάγο καταστατικό για να αναγνωριστούν ως κόμμα, να συμβεί αυτό άμεσα για να αποφύγουμε, αυτό που υπάρχουν πιθανότητες να συμβεί, τον αποκλεισμό κάποιων συνιστωσών για διάφορους λόγους τυπικούς θα φαίνονται, πολιτικοί στην ουσία.
Γλέζος
Εβαλε ένα ερώτημα ο σ. Πανταζίδης στον ΣΥΝ. Ολοι το είπαν, αλλά εκείνος το διατύπωσε πιο καθαρά. Όταν λέτε ότι είναι αμετάκλητη η απόφαση τι χρειάζεται η συζήτηση;
Βίτσας
Ένα πράγμα που δεν μπορεί να αμφισβητείται –διαφορετικά δεν έχει καμιά λογική να συζητάμε- είναι η αξιοπιστία της αντιπροσωπείας του ΣΥΝ. Δηλαδή, όποιος το αμφισβητεί, είτε από δημοσιεύματα, είτε από το πώς το έγραψε ο δημοσιογράφος, είτε επειδή εκείνος ξέρει καλύτερα από εμάς, δεν χωράει κομμάτι συζήτησης. Εγώ έκανα ένα εισηγητικό, ήμουν πάρα πολύ σαφής, κάποια στιγμή έκρινα σκόπιμο να ρωτήσω και τον Θεωνά αν δεν ήταν καθαρά σε σχέση με αυτά τα πράγματα, είπα ότι ως ΣΥΝ θεωρούμε –ήμουν πολύ προσεκτικός στις εκφράσεις μου- προτείνουμε, κάνουμε και ξεκίνησα από τη λογική ΣΥΡΙΖΑ. Αρα δίνει απάντηση σε αυτό το πράγμα; Δευτερο ζήτημα πάνω σε αυτό: Σύντροφοι δεν θα απολογηθώ για αυτά που είπα. Δεν απολογούμαι για αυτά που είπα. Μετέφερα μια απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ, απόφαση στηριγμένη σε συνεδριακές αποφάσεις και της ΚΠΕ και να ξέρετε εξ αρχής, σε σχέση και με τη δική μου ευθύνη σαν γραμματέα το ΣΥΝ, σε καμία περίπτωση, ούτε μία φορά επί ποινή διαγραφής –δεν υπάρχουν αυτά τα πράγματα στο ΣΥΝ- δεν μπορώ να λειτουργήσω, ούτε θα λειτουργήσω έξω από πολιτικές αποφάσεις και συλλογικά όργανα. Αρα ό,τι χρειαστεί, ό,τι προταθεί, ό,τι είναι να γίνει, σαν ΣΥΝ και όχι σαν Βίτσας θα το πω. (…)
Αλέκος Φλαμπουράρης (ΣΥΝ)
Γίνεται μια προσπάθεια να αποδοθούν οι ευθύνες στο ΣΥΝ, στην ηγεσία του για αυτήν την κατάσταση που έχουμε βρεθεί σήμερα. Εμείς θεωρούμε ότι έχουμε πραγματικά κάποια αναλογούσα ευθύνη που αναλογεί και σε άλλους αλλά η ευθύνη είναι και όλων μας. Ερχόμαστε σ & σ μετά από όλα αυτά, μετά την παραίτηση του Αλέκου, μετά την ανάκληση της παραίτησης, ε φτάσαμε πια να πάμε για τις εκλογές και η πρότασή μας κατά τη γνώμη μου έχει μια καθαρότητα με ποια έννοια, και θα αναφερθώ σε αυτό, πρώτον έχει την καθαρότητα που λέμε, με σαφήνεια λέμε σ & σ, ότι ο ΣΥΝ είναι κόμμα με τάσεις, και έτσι θα συνεχίσουμε να λειτουργούμε. Δεν θεωρούμε ότι εμείς, μια τάση η οποία υπάρχει στο ΣΥΝ και έχει μια διαφορετική αντίληψη για τα πολιτικά πράγματα της χώρας εμείς θα την εξοβελίσουμε, δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση. Αυτό που ζητάμε και στην τελευταία ΚΕ και στη Γραμματεία είναι τις συλλογικές αποφάσεις να τις στηρίζουμε και να τις υποστηρίζουμε όλοι, και αυτό προσπαθούμε πραγματικά με διάλογο να το πετύχουμε, με συνεννοήσεις να το πετύχουμε γιατί θέλουμε πραγματικά να μην υπάρχει Βαβέλ στα ΜΜΕ, και σας είπε ο σ. ο γραμματέας ότι αυτό στην τελευταία Γραμματεία που κάναμε όταν είπαμε την πρόταση εδώ υπήρχε μια διάθεση από όλους είτε πραγματική είτε γιατί μπροστά μας είναι οι εκλογές και μπορεί να μείνουμε όλοι εκτός, υπήρχε μια διάθεση αυτό να υπηρετηθεί και αυτό εξέφρασε ο σ. ο Βίτσας. Όσο αφορά τα πολιτικά υπάρχει ήδη η απόφαση της τελευταίας ΚΕ, αλλά και τα συνέδριά μας και η απόφαση που σας έφερε ο Βίτσας ότι στα θέματα που έχουν σχέση με τη διαχείριση ή με την εκλογική ή με τον κυβερνητισμό είναι η απόφασή μας σαφής σαφέστατοι. Ούτε μέσω συμμετοχής ή άλλων τρόπων υπάρχει κίνδυνος να στηριχτεί ένα από τα 2 κόμματα του δικομματισμού. Κι αυτό είναι σαφές. Δεν καταλαβαίνω γιατί γίνονται συζητήσεις 10 και 15 λεπτών σε αυτά. Τελευταίο στοιχείο σ & σ εμείς πραγματικά θεωρούμε ότι επικεφαλής της εκλογικής μάχης [είναι] και ο πρόεδρος του ΣΥΝ γιατί θεωρούμε, όχι μόνο γιατί θέλουμε να διαφυλάξουμε την ενότητα του ΣΥΝ, όχι γιατί έχουμε καμία ηγεμονική αντίληψη, καμία ηγεμονική τάση και πολλές φορές το έχουμε αποδείξει. Θεωρούμε σ & σ ότι είναι θετικό, ότι θα συμβάλει στο εγχείρημα επικεφαλής πραγματικά να είναι ο πρόεδρος του ΣΥΝ. Γιατί θεωρούμε έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα, και δεν θέλω κάποιοι που δεν είναι στο ΣΥΝ να μιλάνε ότι γνωρίζουν τι γίνεται στο ΣΥΝ ή κάποιοι να μιλάνε εν ονόματι των 300 χιλιάδων ψηφοφόρων ή εν ονόματι της κοινωνίας, το τι θέλει η κοινωνία. Εγώ δεν θα το επιδιώξω αυτό, θεωρώ ότι είναι μέσα στους μαξιμαλισμούς και στη σχέση που έχει η αριστερά με την κοινωνία δηλ. τη μη σχέση με την κοινωνία. Αλλά θα πω ότι μέσα στις δυνάμεις τις δικές μας μέσα στο κόμμα το δικό μας παρότι υπήρχε στην πρώτη φάση παρότι όλο αυτό το κλίμα που σας είπα με τον Αλέκο δεν θέλαμε να δημιουργηθεί, το ξέρει, είμαστε και φίλοι και το ξέρει και του τα έχω πει, δεν θέλαμε, δυστυχώς δημιουργήθηκε. Δηλαδή υπάρχει αυτή τη στιγμή μια έντονη αντίδραση στα μέλη του ΣΥΝ και όλα αυτά τα προβλήματα τα οποία υπάρχουν. Κάποια είναι πραγματικά κάποια μπορεί να μην είναι. Αλλά έχω την αίσθηση και αυτό είναι κακό και θέλω να το διορθώσουμε γιατί όπως ξέρετε είμαι ο πιο συριζαίος από τους συριζαίους εδώ πέρα μέσα, από το 2000, θέλω όμως να διορθωθεί γιατί θεωρείται ότι γίνεται έτσι μια υποβάθμιση, μια επίθεση στο ΣΥΝ και ο καθένας το παίρνει ότι σε αυτόν. Και υπάρχει αυτό το κλίμα μέσα στις οργανώσεις του ΣΥΝ και μην εξηγεί ο καθένας πώς είναι... Λέω, αν θέλουμε πραγματικά, έχω γράψει και έχω πει, εμείς θέλουμε τον Αλαβάνο μέσα, δεν τον θέλουμε τον Αλαβάνο έξω. Και είναι λάθος όταν λένε «πετάτε τον Αλαβάνο», και το ξέρει ο ίδιος, δεν θέλουμε τον Αλαβάνο έξω. Εγώ έχω βρεθεί να είναι στο Επικρατείας, να είναι να δούμε στη Βουλή τι μπορεί να γίνει μόλις βγει, με 2 κοινοβουλευτικούς, πώς τους λένε, προέδρους, ότι είναι. Θέλουμε τον Αλαβάνο μέσα. Θεωρώ αν ο Αλαβάνος αυτή τη στιγμή πει ναι μπαίνω επικεφαλής στο Επικρατείας και δέχομαι τον Τσίπρα να είναι επικεφαλής θεωρώ ότι θα βγούμε όλοι εδώ πέρα μέσα και όλο το κόμμα και όλος ο Σύριζα θα ανασάνει.
Αλέκος Αλαβάνος
(…) Πιστεύω ότι περισσότερο από τα μέλη των συνιστωσών, τους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ, το τέλος, την κατάληξη αυτής της συνεδρίασης ή και μιας άλλης αν χρειαστεί, την περιμένει το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Είναι το κλειδί για τις πολιτικές εξελίξεις. Να το ξέρουμε. (…) Και νομίζω ότι από αυτό το ύψος αντιμετωπίζεται από όλους τους σ. Γιατί νομίζω καταλαβαίνουμε ότι δύο σχέδια, πρώτο η αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ και δεύτερο η ώθηση για συγκατοίκηση των δύο κομμάτων (εξαιρετικά ισχυρό σχέδιο, δύσκολο, βέβαια, να εφαρμοστεί στην Ελλάδα), θα κριθούν σε μεγάλο βαθμό από τη συνεδρίασή μας. Δηλαδή, από το αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ, από το αν θα είναι στη Βουλή, με τι δύναμη θα είναι –κάτι που δεν είναι καθόλου σίγουρο. (…)
Είμαστε πιστεύω σε μία στιγμή ιστορικής σημασίας για τον πολιτικό χάρτη της χώρας μας, όπου υπάρχει κίνδυνος ουσιαστικά περιθωριοποίησης της Αριστεράς και ανάδειξη της ακροδεξιάς ως ενός κεντρικού συντελεστή και παράγοντα των πολιτικών εξελίξεων. (…)
Είμαστε στη Γαλλία προ του Λεπέν. Το ΚΚΕ θα κρατήσει τις δυνάμεις του, αλλά από μια άποψη το ΚΚΕ –και δεν μιλάω για τον κόσμο του- είναι μια σταθερά του συστήματος. Δεν είναι κάτι που αμφισβητεί, που θέλει να ανοίξει δρόμους. Δεν λέω να είναι αντισυστημικό. Είναι δύσκολο να είσαι αντισυστημικός. Να ανοίξει δρόμους, να δημιουργήσει εξελίξεις. Είμαστε σε αυτή την κατάσταση. Είναι κρίσιμο για τον ΣΥΡΙΖΑ. Και ποιοι είμαστε σύντροφοι; Είμαστε αυτοί που αναδειχθήκαμε ως η ουσιαστική αντιπολίτευση και καθορίζαμε εν πολλοίς την ημερήσια διάταξη. (…)
Είμαστε τυχεροί με το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, γιατί ήταν μια δοκιμασία. Και πιστεύω ότι το μοντέλο των ευρωεκλογών δεν μπορούμε να το εφαρμόσουμε αυτή τη φορά. Και ότι χρειάζεται ένας άλλος τρόπος, χρειάζεται να έχουμε κατ΄ αρχήν επαφή με την κοινωνία. Τι αναζητά, τι θέλει, πώς πρέπει να της απαντήσουμε, κάτι που θα μας οδηγήσει να έχουμε πάλι μια δυναμική και να πιάσουμε ένα νήμα το οποίο έχουμε χάσει. Εκεί πέρα νομίζω ότι εμφανίζονται και οι μεγάλες διαφορές μας. Λυπάμαι που έχουν προσωποποιηθεί, εγώ δεν θέλω καμιά προσωποποίηση, ούτε τις προσωποποιώ, ούτε θα το κάνω ποτέ. Αλλά γίνεται αυτό, γίνεται από τον Τύπο και όχι μόνο για μας, αλλά για τους πάντες. (…)
Εγώ πιστεύω σύντροφοι ότι από τη μεριά του κόμματος στο οποίο ανήκω, από τη μεριά της ηγεσίας, οι προσεγγίσεις μπορούν να γίνουν πολύ καλύτερες, πολύ πιο δημιουργικές, πολύ λιγότερο διχαστικές, με ανοιχτούς ορίζοντες στην κοινωνία και έξω από τα σύνορά μας ακόμα. (…) Για μένα είναι εξαιρετικά σημαντικό, για τον τρόπο με τον οποίο θα πάμε, για το μοντέλο που θα λειτουργήσει. Άκουσα την Τασία να προτείνει κάποια πράγματα, που μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε, αλλά δεν μας λύνουν το πρόβλημα. Πρέπει να έχουμε μια διάταξη δυνάμεων. Διάταξη δυνάμεων μέσα σε συλλογικά πλαίσια (δεν λέω εγώ να κρεμόμαστε από τον αρχηγό και να τον ευλογούμε). Θέλουμε μια διάταξη δυνάμεων, θέλουμε να καθορίσουμε το λόγο που εκπέμπουμε, θέλουμε να ξέρουμε πώς θα καθορίσουμε τη στρατηγική που θα πάμε. Δεν μπορούμε να πάμε στις εκλογές, λέγοντας ότι μετά θα πλακωθούμε.
Άκουσα με πολύ ενδιαφέρον τις τοποθετήσεις όλων των συντρόφων εδώ και τις προτάσεις που έγιναν από μερικές συνιστώσες, για το ρόλο που θα μπορούσα να παίξω και ‘γω σε αυτήν την υπόθεση. (…). Το κύριο συναίσθημα που μου γέννησαν αυτές οι προτάσεις ήταν φόβος και ανησυχία. Και θέλω να πω ότι όλοι μας που είμαστε εδώ, που είμαστε η ηγεσία αυτού του εγχειρήματος, πάμε στη γκιλοτίνα. Έχουμε πίσω μας μια μεγάλη επιτυχία των εκλογών του 2007 και πάμε σε κάτι που είναι εντελώς αβέβαιο. Εγώ τη δέχομαι αυτή την πρόταση σύντροφοι, μέσα στα πλαίσια που ανέφερε και ο Γιάννης ο Μπανιάς και με ακρότητα ο Γλέζος, γιατί πρέπει να έχουμε κάποια σημεία αναφοράς, στα πλαίσια μιας συλλογικότητας, και που ανέφεραν και άλλοι σύντροφοι. Δεν πρέπει να φτάσουμε όντας και σε μια τέτοια κατάσταση σε ένα φαινόμενο συμμαχίας –όποιοι το θυμούνται. Πολλοί σύντροφοι ακούω και βέβαια υπάρχει ειδικό στέλεχος του ΣΥΝ το οποίο βγαίνει κάθε μέρα στα κανάλια και ζητά την παραίτησή μου, υπάρχει τέως πρόεδρος ο οποίος με περιλούζει… Εγώ δεν θα θελα να δώσω προσωπικό χαρακτήρα. Εγώ πιστεύω έτσι και αποδέχομαι την πρόταση των συντρόφων με τα στοιχεία που ο Αντώνης Νταβανέλλος έβαλε με μεγαλύτερη σαφήνεια. Δηλαδή, πάμε στις εκλογές ενωμένοι, μ’ αυτό το σχήμα που έχουμε, βάζουμε μέσα σε ένα εξάμηνο το αργότερο διαδικασίες, παίρνοντας υπόψη και τις εξελίξεις, αν έχουμε και άλλες εκλογές. Να δούμε, γιατί έχουν μπει και θέματα ταυτότητας, να πάμε ακόμα πιο μπροστά το ζήτημα. Και σε έξι μήνες βλέπουμε ξανά όλα τα ζητήματα, ηγεσία, εκλογή ηγεσίας κ.λπ. Όμως επειδή δεν θέλω αυτή τη στιγμή να θεωρείτε ότι υπάρχει μια αντίληψη κομματαρχική –ας πούμε- και καριερίστικη, εγώ θέλω να πω ότι δέχομαι, αλλά θα μπορούσε και άλλος σύντροφος ή συντρόφισσα να παίξει αυτό το ρόλο. Αν νομίζετε ότι υπάρχει αντιπαράθεση, ότι υπάρχει κάποια πλευρά που θέλει να νικήσει, ότι υπάρχει κάποια πλευρά που θέλει να τσαλακώσει, δεν ξέρω ας το αναζητήσουμε και αυτό (…).
Θα έλεγα σύντροφοι να σκεφτούμε ακόμα και την περίπτωση της συντρόφισσας της Νάντιας της Βαλαβάνη. Λέω να τη σκεφτούμε. Αν νομίζει ο ΣΥΝ ότι πάει κανείς να κερδίσει μάχες γοήτρου, αν δεν μπορεί η ηγεσία του ΣΥΝ να μπει σε αυτή τη συλλογική διεργασία που κάναμε σήμερα, αν θέλει διαβεβαιώσεις μπορεί να τις έχει απ’ τη δικιά μου πλευρά. Καταλήγω: Εγώ δέχομαι την πρόταση που έκανε ο Ρούντι, ο Νταβανέλλος, ο Σαπουνάς, ο Θεωνάς κ.λπ. Δέχομαι την πρόταση, στη λογική που ανέφεραν και οι άλλοι σύντροφοι, ο Μπανιάς, ο Γλέζος κ.λπ., αλλά αν υπάρχουν ενστάσεις, εγώ θα στήριζα και άλλες λύσεις. Να μετρήσουμε τι είναι πιο ωφέλιμο για μας.
Αλέξης Τσίπρας
[…] Αντιλαμβάνεστε ότι την όποια εξέλιξη βεβαίως σε μια κατεύθυνση σύνθεσης θα πρέπει να την ταλαιπωρήσουμε πολύ και δεν είναι εύκολο κανείς να πάρει οριστικές αποφάσεις. Σε ό,τι μας αφορά, και σε ό,τι με αφορά ειδικότερα, ένα κόμμα το οποίο έχει χιλιάδες μέλη και συλλογικές διαδικασίες, βρίσκεται σε μια διαδικασία κίνησης ήδη. Δεν περιμένουμε την έκβαση, και δεν μπορούμε να περιμένουμε την έκβαση των διαπραγματεύσεων ή των ζυμώσεων ή των συζητήσεων εδώ για να θέσουμε σε ετοιμότητα, κομματική ετοιμότητα, εκλογική ετοιμότητα τα μέλη μας. Τούτη την ώρα δηλαδή σε όλη την Ελλάδα στήνουμε εκλογικά περίπτερα, οι νέοι και οι νέες του Συνασπισμού βρίσκονται μοιράζοντας φυλλάδια του ΣΥΡΙΖΑ, αυτή είναι η απόφασή μας, αυτή είναι η επιδίωξή μας κι αυτή θα είναι η επιδίωξή μας μέχρι τέλους μέχρι την ύστατη μάχη για να βγει δυναμωμένο αυτό το ενωτικό εγχείρημα από την κάλπη της 4ης Οκτώβρη. Ακούγοντας όλους σας εκτιμώ ότι η ίδια αίσθηση ευθύνης διακατέχει τον καθένα και την κάθε μία από σας. Εμείς ήρθαμε εδώ με μία πρόταση σήμερα, από πολλούς χαρακτηρίστηκε ως αμετάκλητη, δεν έχουμε ευθύνη ίσως για τα όσα συμβαίνουνε και μεταφέρονται από τα ΜΜΕ, όμως είναι μία πρόταση ευθύνης. Μία πρόταση που ομοφώνως εγκρίθηκε από την Πολιτική Γραμματεία του Συνασπισμού, και η οποία με λίγα λόγια, γιατί πρέπει να μιλάμε επί της ουσίας αυτές τις κρίσιμες ώρες, λέει ότι κατανοούμε πλήρως τις δυσκολίες που έχουν δημιουργηθεί όλο το προηγούμενο διάστημα, λέει ότι έχουμε μεγάλη έγνοια να μην πάμε χωριστά σ’ αυτή τη μάχη, αλλά να πάμε ενωμένοι, με όλους και όλες σε διάταξη μάχης, και λέει ένα απλό πράγμα: στο βαθμό που δεν έγινε κατορθωτό από εξελίξεις που είναι πέρα και πάνω από τη δική μας βούληση, αλλά είχαμε πρόωρη προσφυγή στην κάλπη, να προσφύγουμε σε συνέδρια του ΣΥΡΙΖΑ, στην πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ, στην οργανωτική του συνδιάσκεψη, για να ξεδιαλύνουμε ή να πάρουμε αποφάσεις, διότι κι εμείς δεν πιστεύουμε ότι υπάρχουν θέσφατα και κανόνες τους οποίους πρέπει να τηρούμε. Στο βαθμό αυτό η πρότασή μας είναι να πάμε όπως πηγαίναμε μέχρι τα τώρα και βεβαίως αυτό προϋποθέτει την ευρύτερη δυνατή συναίνεση. Κατανοώ ότι στη σημερινή συνεδρίαση υπάρχουν προτάσεις που λένε ότι πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που πηγαίναμε ως τα τώρα. Δεν θέλω να βάλω το προσωπικό στοιχείο, αν και υπάρχει σ’ ένα βαθμό. Υπάρχει στο βαθμό δηλαδή που θεωρείται εναλλακτική λύση προωθητική να είναι οποιοσδήποτε άλλος εκτός απ’ τον Τσίπρα, εκτός απ’ τον πρόεδρο του Συνασπισμού, κάτι το οποίο δεν ακούστηκε ούτε το 2004 με πρόεδρο τον Κωνσταντόπουλο και σε πιο δύσκολες συνθήκες, ούτε το 2007 με πρόεδρο τον Αλαβάνο και σε δύσκολες συνθήκες, ούτε και στην προεκλογική περίοδο του ’09. Ακούστηκε την επομένη των εκλογών. Ενδεχομένως πολλοί σύντροφοι και συντρόφισσες να θεωρούν ότι όλα τα δεινά που βρήκαν ξαφνικά τον χώρο μας και το αρνητικό αποτέλεσμα οφείλεται στην κακή λειτουργία του Συνασπισμού, της μεγαλύτερης συνιστώσας, και ιδιαίτερα του προέδρου του, εμού προσωπικά. Από την πλευρά που αυτή την κριτική καλοπροαίρετα, ως δημιουργική κριτική, όμως έχει προσωπικό στοιχείο και δεν μπορούμε να το παραβλέψουμε. Σε κάθε περίπτωση, θέλω να ξέρετε ότι η δική μας πεποίθηση είναι ότι πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά χωρίς κανένας από αυτή τη διαδικασία να αισθάνεται ηττημένος. Όμως σύντροφοι, με συγχωρείτε, αλλά οι προτάσεις που καταθέτετε ως συναινετικές, είναι προτάσεις που θα κάνουν τη συντριπτική πλειοψηφία της ατμομηχανής του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, που είναι η μεγάλη του συνιστώσα, να αισθάνονται ηττημένοι. Να αισθάνονται ηττημένοι, προσβεβλημένοι. Σε ό,τι με αφορά σας λέω μετά πάσας ειλικρίνειας, ότι θα κάνω οτιδήποτε ορίσουν τα συλλογικά όργανα και διαδικασίες. Είμαι υπόλογος σ’ αυτά. Είναι ήδη εν λειτουργία, σε διαρκή δηλαδή συνεδρίαση, σε λίγο θα συνεδριάσει η Πολιτική Γραμματεία του Συνασπισμού, ενδεχομένως και η Κεντρική Επιτροπή, και θα πάρουμε τις αποφάσεις μας στο κλίμα και στην προοπτική όλων όσων μπορούν να συμβάλλουν στην καλύτερη δυνατή διέξοδο. Όμως αισθάνομαι την ανάγκη να το πω αυτό, διότι ο καθένας έχει τη δική του αλήθεια, κουβαλάει τη δική του αλήθεια και μιλάει εξ ονόματος του λαού. Εξ ονόματος του δικού του λαού ενδεχομένως. Το ποια είναι η λαϊκή βούληση, η λαϊκή απαίτηση, η γνώμη των μελών, είναι κάτι το οποίο κανείς δεν μπορεί να το ισχυριστεί μετά βεβαιότητας διότι πρακτικά δεν έχουμε τη δυνατότητα αυτό να το μετρήσουμε. Αν δεν το ΄χουμε καταλάβει, και το ‘χουμε καταλάβει, είμαστε στη δεύτερη μέρα ήδη της προεκλογικής περιόδου. Άρα λοιπόν, σε κάθε περίπτωση, εγώ θα έλεγα ότι θα ‘ταν χρήσιμο να συνεχίσουμε αυτή τη διαδικασία, δυστυχώς δεν μπορούμε να βγούμε σήμερα εδώ με μία απάντηση, να συνεχίσουμε τη διαδικασία, να έχουμε κι εμείς τις αποφάσεις εν πάσει περιπτώσει, ή τη γνώμη όχι όλων των μελών μας, γιατί δεν μπορούμε, μπορούμε όμως γιατί έχουμε όμως όργανα, συλλογικά όργανα, και η κάθε μία συνιστώσα ξεχωριστά, δεν υποτιμώ καμία, και ει δυνατόν να ξανάρθουμε να ξανακουβεντιάσουμε. Επαναλαμβάνω ότι η πρόθεση του Συνασπισμού είναι να προχωρήσει το ενωτικό εγχείρημα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς και να μην κάνουμε τη χάρη ούτε στο ΠΑΣΟΚ, ούτε στον δικομματισμό, ούτε στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που θέλουν να μας αφανίσουν από τον πολιτικό χάρτη.
Δημήτρης Βίτσας (ΣΥΝ)
Η πρόταση είναι Αλέκος Αλαβάνος επικεφαλής και πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, και μετά από περίπου έξι μήνες ξαναβλέπουμε..
Αλαβάνος
Εγώ επανέλαβα μια πρόταση, ότι μέσα σ’ ένα εξάμηνο, μέσα στο πλαίσιο της συγκρότησης, της αναβάθμισης του ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ. θα αναδυθούν τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ, όλα τα όργανα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει πρόεδρο, ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και λοιπά. Μέσα σ’ ένα εξάμηνο, εντάξει; Μετά…
Βίτσας
Πριν το μετά, το «ξαναβλέπουμε» είναι το…
Αλαβάνος: Όχι «ξαναβλέπουμε», θα το δούμε. Αναγνωρίζουμε όλοι ότι κάνουμε μία επιλογή διότι πάμε στις εκλογές, δεν έχουμε χρόνο, δεν κάναμε τη συνδιάσκεψή μας κ.λπ. «Θα το δούμε». Και με την ευκαιρία κάτι που ξέχασα: Σύντροφοι πιστεύω ότι όλοι οι υποψήφιοι που θα είναι με το εγχείρημα θα υπογράψουν ένα κείμενο ότι σε βασικά ζητήματα όπως το θέμα για παράδειγμα της ψήφου εμπιστοσύνης, θα υλοποιήσουν την απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ. Επειδή αυτό δεν μας λύνει όλα τα προβλήματα, διότι μπορεί να μην μπορούμε να βγάλουμε απόφαση, κάποιος μπορεί να θέλει να πάει με τη ΝΔ ή το ΛΑΟΣ, είναι όμως μία.. Αυτό, η παραίτηση… δηλαδή, με υπογραφή του καθένα μας. Χωρίς περιφρόνηση κ.λπ. Να δεσμεύεται ο οποιοσδήποτε, καταλαβαίνετε τις συνθήκες που υπάρχουν.
Θεωνάς
Αυτή τη στιγμή η διαδικασία συνεχίζεται. Έγινε μία γόνιμη συζήτηση, κατατέθηκαν προτάσεις και συνεχίζεται. Πότε;
Τσίπρας
Δεν μπορούμε να πούμε..
Αλαβάνος: Χρειάζεται μεγάλη επιτάχυνση. Δεν μπορούμε όμως κανέναν να τον πιάσουμε από το λαιμό. Μ’ αυτή την έννοια εγώ βλέπω τη συνεδρίασή μας αν μπορεί να γίνει αύριο, να αναλάβει ο Θεωνάς σε συνεννόηση με τον Συνασπισμό…
No comments:
Post a Comment