ΑΝΟΙΧΤΟΣ ΙΟΛΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ, 23 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 2009
η αφίσα που καλεί στην εκδήλωση



Ετικέτες αφίσες, Ιόλας
ΙΟΛΑΣ ΑΝΟΙΧΤΟΣ
Θέλουμε τον Ιόλα ανοιχτό και όχι ένα νέο DaVinci

Σε λίγες μέρες στις 4 Νοέμβρη εκδικάζεται η αίτηση του ιδιοκτήτη – εργολάβου Γεωργίου ,για τον αποχαρακτηρισμό του κτήματος και της βίλας Ιόλα. Από διατηρητέο οίκημα που είναι τώρα κινδυνεύει άμεσα με κατεδάφιση, τσιμεντοποίηση και κάθε είδους εμπορική χρήση.

Για την ιστορία, μετά το θάνατο του Αλέξανδρου Ιόλα η βίλα του υπέστη τεράστιες λεηλασίες με τις αρμόδιες αρχές απλά να αδιαφορούν για την τύχη της. Το 1998 με δημοτική απόφαση το κτήμα χαρακτηρίζεται ως "κέντρο πολιτιστικών δραστηριοτήτων", μετά από πιέσεις των κατοίκων. Δύο χρόνια αργότερα έρχεται το ΥΠΕΧΩΔΕ και το χαρακτηρίζει ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο. Παρότι το κτήμα κρίθηκε απαλλοτριωτέο από το κράτος, οι διαδικασίες δεν προχώρησαν. Έτσι φτάσαμε στο σήμερα με τον ιδιοκτήτη – εργολάβο να ζητά την απελευθέρωση όλου του οικοπέδου για προσωπικό όφελος και τσιμεντοποίηση.

Δεν έχουμε αυταπάτες ότι η νομική οδός θα μπορέσει να λύσει το ζήτημα. Παρόλ’ αυτά, το να μην αποχαρακτηριστεί το κτήμα και η βίλα είναι το πρώτο και βασικό βήμα. Διότι έτσι προστατεύεται ένα πολιτιστικής σημασίας κτίριο και διασφαλίζεται η ύπαρξη πρασίνου τόσο έχουμε ανάγκη στην πόλη μας. Δεν είναι όμως δικλείδα ασφαλείας : γιατί ακόμα και διατηρητέο το κτήμα μπορεί να αξιοποιηθεί επιχειρηματικά απ τον εργολάβο. Δηλαδή κάλλιστα μπορεί να μετατραπεί σε μια γκαλερί στην οποία θα χρειάζεται τσουχτερή είσοδο. Το θέμα λοιπόν είναι ο χώρος να μην εμπορευματοποιηθεί. Είτε από τον δήμο, είτε από τον ιδιώτη. Αυτό που θέλουμε εμείς είναι έναν χώρο ελεύθερο, κοινωνικό, ανοιχτό για όλες και για όλους. Έναν χώρο δημόσιο για τις πολιτιστικές επιθυμίες και ανάγκες των κατοίκων. Και όταν λέμε δημόσιο, δεν εννοούμε δημοτικό: γιατί και έτσι υπάρχει η πιθανότητα να παραμείνει κλειστός, να πρέπει δηλαδή να πληρώνεις για να χρησιμοποιήσεις τον χώρο.

Εμείς από τη μεριά μας έχουμε καταλήξει στις εξής απαιτήσεις: Πρώτον, να μην αποχαρακτηριστεί το κτήμα και η βίλα Ιόλα. Να παραμείνει διατηρητέο ιστορικό μνημείο.
Δεύτερον να απαλλοτριωθεί από το κράτος και να περάσει στον Δήμο και τρίτον να αποδοθεί στους κατοίκους. Το πώς θα περάσει στον δήμο δεν είναι δικής μας αρμοδιότητας. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να μην φορολογηθούν επιπλέον οι δημότες της Αγίας Παρασκευής. Οπότε τα σενάρια περί δανείου για την αγορά του κτήματος από τον δήμο δεν μας βρίσκουν θετικούς.
Σε μια περίοδο όπου οι κοινόχρηστοι και ελεύθεροι χώροι εξαφανίζονται απ' την πόλη, οι κάτοικοι πρέπει να πάρουμε θέση. Σε μια περίοδο όπου τα πάρκα γίνονται πάρκινγκ, τα δάση μας καίγονται για να ξεφυτρώσουν θέρετρα, βίλες και «κέντρα αναψυχής» είναι αναγκαία η ουσιαστική ενεργοποίηση όλων μας. Χωρίς αρχηγούς και αυθεντίες. Να πράξουμε συλλογικά, να συναντηθούμε και να συναποφασίσουμε. Πέρα από γραφειοκρατικές λογικές και μικροκομματικές σκοπιμότητες
. Μέσα από την ανοιχτή συνέλευση των κατοίκων αποφασίσαμε το αυτονόητο: να πράξουμε για τη βίλα άμεσα και αδιαμεσολάβητα. Συνεχίζουμε τις δράσεις μας κι επιλέγουμε να μην κλεινόμαστε σπίτια μας απαθείς, επιλέγουμε με άμεσες και δημοκρατικές διαδικασίες να καθορίζουμε εμείς την τύχη των ζωών μας.

Γι’ αυτό καλούμε όλους τους κατοίκους της Αγίας Παρασκευής σε ολοήμερη εκδήλωση στο κτήμα Ιόλα για να υπερασπιστούμε την ανάγκη ύπαρξης ενός πράσινου ελεύθερου χώρου στη γειτονιά μας. Για να προσδώσουμε έμπρακτα ένα ζωντανό και κοινωνικό χαρακτήρα στη βίλα, να την μετατρέψουμε σ’ ένα πολιτικό και πολιτιστικό κύτταρο της πόλης μας, σ' ένα χώρο παραγωγής πολιτισμού απ' τους ίδιους τους κατοίκους.

Κυριακή 1 Νοέμβρη 12.00
όλες κι όλοι στο κτήμα Ιόλα
Χρυσοστόμου Σμύρνης & Δημοκρατίας

Μουσική –συναυλίες- δραστηριότητες για παιδιά – ζωγραφική – συζητήσεις και πολλή κουβέντα

Ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Αγίας Παρασκευής
anoixtisyneleysiagparaskevis.blogspot.com

Ετικέτες Ιόλας
ΤΡΊΤΗ, 13 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 2009
Παρέμβαση σε εκδήλωση για την Τοπική/συμμετοχική δημοκρατία

Παρέμβαση από μέλη της ανοιχτής συνέλευσης κατοίκων Αγίας Παρασκευής έγινε σε εκδήλωση για την τοπική/συμμετοχική δημοκρατία και την τοπική αυτοδιοίκηση.


μοιράστηκε το παρακάτω κείμενο στον παρευρισκόμενο κόσμο, ενώ τον λόγο πήραν και μέλη της συνέλευσης.


Για την πρακτική της αυτοοργάνωσης και συμμετοχής :


Τα εκρηκτικά γεγονότα του Δεκέμβρη ήταν για πολλούς η αφετηρία ενός διαφορετικού τρόπου σκέψης. Για άλλους πάλι ήταν η αφορμή ώστε να μπορέσουν να εκφράσουν δημόσια και σε συλλογικό επίπεδο τις αρνήσεις και τις επιθυμίες τους. Σε πολλές συνοικίες της Αθήνας αλλά και σε διάφορους άλλους δήμους οι κάτοικοι αμφισβητώντας τους τωρινούς θεσμούς άρχισαν να οργανώνονται μαζικά σε ανοιχτές λαϊκές συνελεύσεις. Αυτές οι συνελεύσεις είναι διαδικασίες που επιτρέπουν στα μέλη τους να αναδεικνύουν, να συζητούν και να δρουν για θέματα που αφορούν άμεσα ή έμμεσα την καθημερινότητα τους. Παρατηρώντας αυτήν την καθημερινότητα αρκετοί από εμάς διακρίνουμε ελλείψεις (κοινωνικής, πολιτικής ή πολιτιστικής φύσεως) και έντονη υποβάθμιση των χώρων στους οποίους όλοι ανήκουμε και έχουμε ανάγκη να εκφραζόμαστε καθημερινά. Γι’ αυτό και η επαναοικειοποίηση των δημόσιων χώρων δημιουργεί αυτά τα σημεία αναπνοής της πόλης που χρειαζόμαστε, για να μετατοπίσουμε το κέντρο του ενδιαφέροντος από τα σπίτια στις πλατείες. Μόνο αυτή η διεκδίκηση μετατρέπει κενούς και ουδέτερους χώρους σε ζωντανά κύτταρα μίας κοινωνίας. Έτσι και εμείς στην Αγία Παρασκευή μιας και η επικαιρότητα έτρεχε αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με το πολυπόθητο κτήμα Σιστοβάρη που πάνω του ως δια μαγείας έχει ξεφυτρώσει αυθαίρετα το περίφημο μπαρ-ρεστοράν-φερράρι κλαμπ DaVinci. Σκοπός μας δεν ήταν να λειτουργήσουμε ως υπερασπιστές της διαθήκης του Σιστοβάρη ούτε ήμασταν υπέρ της απόδοσης του κτήματος στον δήμο για κάθε χρήση γενικά. Αντιπροτείναμε μέσα από συνελεύσεις και πολύμορφες δράσεις την απόδοση του κτήματος στους κατοίκους της περιοχής με σκοπό να μετατραπεί σε ανοιχτό, κοινωνικό, ζωντανό χώρο για όλες και όλους. Ένα πρωτόγνωρο εγχείρημα είχε λάβει χώρα στην πόλη μας:η ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Αγίας Παρασκευής.


Λίγα λόγια για την συνέλευση


Το εγχείρημα αυτό είναι μια απάντηση στον συνεχή ετεροκαθορισμό μας από το κέρδος τους επιχειρηματίες και τους πολιτικούς ειδήμονες. Για μας η συνέλευση αυτή είναι το αποτελεσματικότερο μέσο για να αγωνιστούμε ενάντια σ’ όλους εκείνους που παίρνουν αποφάσεις για εμάς, χωρίς εμάς και εις βάρος μας. Ενάντια σε εκείνους που ιεραρχούν τα κέρδη και την πολιτική τους καριέρα πάνω από τις ανθρώπινες ανάγκες και επιθυμίες. Γιατί νιώθουμε αποκλεισμένοι απ’ τον καθορισμό των συλλογικών υποθέσεων που αφορούν εμάς σαν άτομα και όλους μαζί σαν σύνολο. Οι βασικές αρχές τις συνέλευσης έχουν να κάνουν με την ά μ ε σ η δ η μ ο κ ρ α τ ί α. Όλα τα μέλη αντιμετωπίζονται απ’ όλους ισότιμα. Ο λόγος που εκφράζει ο καθένας έχει το ίδιο βάρος με των υπολοίπων. Στη συνέλευση λοιπόν επικρατεί πλήρης πολιτική ισότητα και αντί-ιεραρχία. Δεν υπάρχουν ειδικοί, που μιλάνε πιο πολύ, ούτε αρχηγοί και άτομα τα οποία ο λόγος τους έχει αυξημένη βαρύτητα. Οι αποφάσεις παίρνονται ισότιμα απ’ όλα τα μέλη στη βάση της συνδιαμόρφωσης. Δηλαδή όλοι μας πρέπει να συνεισφέρουμε και να συναινέσουμε στις αποφάσεις τις συνελεύσεις. Μέσα από τις συνελεύσεις βγάζουμε, κείμενα, αφίσες οργανώνουμε δράσεις αλλά πρωτίστως συζητάμε για θέματα που αφορούν την ζωή μας. Έτσι λοιπόν η συνέλευση εκτός από μέσο αποτελεί και πρόταγμα για μια διαφορετική οργάνωση των γειτονιών, του δήμου, των σχολείων, των ελεύθερων χώρων κλπ.


Λίγα λόγια για τους ελεύθερους χώρους


Σε μία περίοδο όπου οι κοινόχρηστοι και ελεύθεροι χώροι δέχονται άμεση επίθεση από το κέρδος όλοι μας πρέπει να πάρουμε θέση. Είτε με το πλευρό της υπεράσπισης και της διεκδίκησης είτε με το πλευρό της εκμετάλλευσης τους και της απάθειας. Οι ελεύθεροι χώροι για μας αποτελούν βασική ανάγκη για την πόλη μας. Χώροι όπου οι κάτοικοι θα έχουν τη δυνατότητα να εκφράζονται ελεύθερα αλλά και να απελευθερώνουν τις δημιουργικές δυνατότητες τους. Δυνατότητες που εγκλωβίζονται από την ανάθεση, την αντιπροσώπευση και την έλλειψη ελεύθερων κοινόχρηστων χώρων. Χώροι που θα διαχειρίζονται και θα οργανώνονται από τους ίδιους τους κατοίκους, με τρόπους και σχήματα που οι ίδιοι θα σκεφθούν και θα εφαρμόσουν. Χώροι ανοιχτοί σε πολιτικούς, κοινωνικούς, πολιτιστικούς και καλλιτεχνικούς πειραματισμούς και αναζητήσεις. Χώροι που θα φιλοξενούν τις επαφές και τις συναντήσεις μας και θα καλύπτουν ανάγκες που σήμερα υλοποιούνται σε εμπορευματικά πλαίσια. Χώροι τέλος που θα δρουν ενοποιητικά στις γειτονιές και θα φέρνουν τους ανθρώπους κοντά τον έναν στον άλλον ακυρώνοντας στην πράξη της απομόνωση του σύγχρονου προαστίου και ανασυνιστώντας μια κοινότητα γύρω από τον τόπο κατοικίας και ζωής


Αντί επιλόγου


Πιστεύουμε στον συλλογικό αγώνα, πέρα από μικροπολιτικές και παραταξιακές σκοπιμότητες, που σημαίνει ότι σ’ αυτό το πεδίο θα αναζητήσουμε και συνοδοιπόρους στους αγώνες μας. Στηρίζουμε αντίστοιχες κινήσεις και συμμετέχουμε στην «Πρωτοβουλία Αγώνα ενάντια στους νέους αυτοκινητόδρομους και στο σχέδιο τροποποίησης του Π.Δ. λεηλασίας του Υμηττού» (protovoulia-agona.blogspot.com).
Μέχρι στιγμής έχουμε επιλέξει να αγωνιστούμε εκτός των παραδοσιακών νομικίστικων και πολιτικάντηδων μεθόδων. Πιστεύουμε ότι γινόμαστε πιο απτοί και αποτελεσματικοί γιατί έτσι αναθέτουμε στους εαυτούς μας και στην τοπική κοινωνία τα προβλήματα μας και αναζητούμε όλοι μαζί λύσεις. Στον αδιαμεσολάβητο και αμεσοδημοκρατικό αγώνα που έχουμε ξεκινήσει όλοι είναι καλοδεχούμενοι να συν-διαμορφώσουν και να συν-αποφασίσουν.
Θα μας βρείτε στους δρόμους, στις πλατείες στα σχολεία αλλά και στο mail επικοινωνίας: anoixtisyneleysiagparaskevis@gmail.com
Περισσότερο έντυπο- και όχι μόνο- υλικό στο διαδικτυακό μας στέκι : anoixtisyneleysiagparaskevis.blogspot.com


Συνδιαμόρφωση
αντιιεραρχία
συλλογική δημιουργία

Ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Αγίας Παρασκευής





Ετικέτες Γενικά
Για την παρέμβαση έξω από το κτήμα Σιστοβάρη


Ετικέτες Κτήμα Σιστοβάρη
ΣΆΒΒΑΤΟ, 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΊΟΥ 2009
Το κτήμα Σιστοβάρη μας ανήκει:
Αναρωτιέται κανείς που ζει στην Αγία Παρασκευή τα τελευταία δέκα χρόνια τι έχει αλλάξει και τι έχει μείνει. Θα προβληματιστεί ή θα εκπλαγεί ευχάριστα; Στη θέση του θα προβληματιζόμασταν... Σε μία περιοχή όπως η Αγ. Ιωάννου διακρίνει κανείς ρυθμούς μεγαλούπολης, καθώς η ανάπτυξη εμπορικών κέντρων και άλλων μαγαζιών όπως και το μποτιλιάρισμα, είναι κάτι παραπάνω από αισθητοί. Η δόμηση της πόλης δεν λέει ψέματα : η απουσία ελεύθερων χώρων δεν είναι καθόλου τυχαία, όπως και η πολιτική που ακολουθείται. Μία πολιτική καθόλου τυχαία, αλλά πλήρως προσαρμοσμένη στο καταναλωτικό μοντέλο της λογικής δημιουργίας χώρων εμπορικής ανάπτυξης. Πιο απλά, μία ριζική αλλαγή του πολεοδομικού ιστού της πόλης, που αποσκοπεί στην επέκταση των εμπορικών ζωνών μετατρέποντας τους κατοίκους της πόλης από πολίτες σε καταναλωτές: αφού δεν μου μένει να κάνω κάτι, αγοράζω. Η ζωή στο «εύπορο προάστιο» μετατρέπεται σε συνωστισμό από καταναλωτές και επιχειρηματίες.

Καταστροφολογία; Διακρίνει κανείς το θέμα στις πραγματικές του διαστάσεις αν παρατηρήσει την ολοένα και μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση της πόλης από την μία, και την συρρίκνωση των δημόσιων χώρων, από την άλλη. Τα παραδείγματα καταπάτησης δημόσιων χώρων μέσα στην πόλη, ή και ολοκληρωτικής οικοπεδοποίησής τους είναι άπειρα: Πεδίον του Άρεως, πάρκο Κύπρου και Πατησίων, κ.α. Η μετατροπή του κέντρου της Αγίας Παρασκευής συγκεκριμένα, σε ένα εμπορικό πανηγύρι καφετεριών και εμπορικών κέντρων περιορίζει τους κατοίκους της στην κατηγορία του καταναλωτή ή εργαζόμενου, ενώ μία βόλτα στην πόλη χρησιμεύει μόνο για την εκπλήρωση των κρυφών μας πόθων (αγγλιστί shopping therapy). Επιπρόσθετα οι χώροι πρασίνου μειώνονται αισθητά, την στιγμή που οι πελάτες των καφετεριών πολλαπλασιάζονται, πολλαπλασιάζοντας και τα αυτοκίνητα, άρα και το καυσαέριο στην πόλη. (Ώρα είναι να αρχίζουμε να μιλάμε για δημιουργία θέσεων παρκαρίσματος...)

Σε μία περίοδο λοιπόν που οι δημόσιοι χώροι καταπατούνται γιατί κρίνονται μη-ανταγωνιστικοί, αναποτελεσματικά μέρη εμπορικής ανάπτυξης, μη κερδοφόροι τελικά, στην Αγία Παρασκευή έχουμε το DaVinci: Ένα καφέ-μπαρ- κλάμπ-ναό του σύγχρονου lifestyle, που δεσπόζει στην αρχή της Αγίου Ιωάννου και που κτίστηκε πάνω σε κομμένα δέντρα και τα ερείπια του προηγούμενου κτήματος Σιστοβάρη, το οποίο τώρα μετονομάστηκε σε Sistovari Hall. Χωρίς να θέλουμε να επεκταθούμε σε περαιτέρω λεπτομέρειες για το ιδιοκτησιακό καθεστώς ή την εξέλιξη της ιστορίας με το DaVinci, να ενημερώσουμε μόνο για τις τελευταίες εξελίξεις: Τελικά μετά από διοικητική πράξη του Δήμου το DaVinci θα έκλεινε στις 21 Αυγούστου. Και αυτό διότι έγινε δεκτή μία από τις χιλιάδες καταγγελίες σε βάρος του από του περίοικους. Τελικά το DaVinci δεν έκλεισε , μετά από ένσταση που έγινε. Δεν έχουμε αυταπάτες ότι η δημοτική αρχή θα επιτρέψει να το κλείσει ποτέ, έστω και για 10 μέρες. Βλέπετε τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα είναι αρκετά ισχυρά στο βαθμό που και η αυτοψία της πολεοδομίας δεν καταγράφει καμιά παρανομία. Να ξεκαθαρίσουμε εδώ ότι νομικό κομμάτι είναι ένα κομμάτι ενός ευρύτερου αγώνα για τον συγκεκριμένο χώρο και πως, δεν πρέπει ούτε θα έπρεπε να περιοριστεί εκεί.

Εμείς, σαν ανοικτή συνέλευση Αγίας Παρασκευής έχουμε τοποθετηθεί πολλές φορές πάνω στο θέμα και έχουμε ασκήσει πίεση στο δημοτικό συμβούλιο για να πάρει μία αρνητική θέση. Με μία μαζικότατη πορεία στην Αγίου Ιωάννου και ενημέρωση προς τους κατοίκους της πόλης αποδεικνύουμε έμπρακτα πως όταν οι κάτοικοι δείχνουν την αντίθεσή τους μπορούν να γίνουν αποτελεσματικοί και να διεκδικήσουν. Οι αποφάσεις που παίρνουμε για τις δράσεις ή πώς θα κινηθούμε παραπέρα είναι πάνω στη βάση της μη αντιπροσώπευσης και της άμεσης δημοκρατίας. Μέσα από τις συνελεύσεις αναδεικνύουμε προβλήματα τα οποία συζητιούνται όχι πάνω στη βάση του ιδεολογικού προσανατολισμού του καθενός και της καθεμιάς, αλλά πάνω στη βάση του ίδιου του προβλήματος. Επιδιώκουμε όχι την αντιπολίτευση απέναντι στο δημοτικό συμβούλιο, αλλά την ανοιχτή συζήτηση και την απόφαση πάνω στα προβλήματα που μας απασχολούν μέσα από διαδικασίες που «θεσμίζουμε» εμείς οι ίδιοι/-ες.

Το ζήτημα λοιπόν είναι να εξασφαλιστούν δημόσιοι χώροι διαλόγου, ή ανάδειξης των προβλημάτων των κατοίκων για να ορίσουν οι ίδιοι τον χώρο και τον χρόνο τους. Για να μπορούν να συνδιαλέγονται ελεύθερα και ανεμπόδιστα. Όταν λέμε δημόσιοι χώροι, δεν εννούμε σε καμία περίπτωση «δημοτικοί». Δηλαδή δεν εννούμε χώρους απολογισμού του έργου της δημοτικής αρχής για παράδειγμα (που έχει γίνει, μάλλον με αστεία αποτελέσματα) με όρους που αυτή η ίδια βάζει από την αρχή, αλλά αντίθετα χώρους πολιτικούς ή απλά ανοικτούς, που οι κάτοικοι θα θέτουν τα προβλήματα που τους απασχολούν ή θα κοινωνικοποιούνται γενικότερα μέσα από την τέχνη, τον πολιτισμό κλπ.

Έτσι, κάλλιστα στη θέση του DaVinci θα μπορούσε να υπάρχει ένας ελεύθερος κοινωνικός χώρος. Ένας χώρος - που λείπει – κοινόχρηστος και διαμορφωμένος από τους κατοίκους για τους κατοίκους. Ένας χώρος αυτοδιαχειριζόμενος που θα μπορούσε να φιλοξενήσει από βιβλιοθήκη μέχρι παιδότοπο και από στούντιο για τοπικά συγκροτήματα μέχρι ατελιέ. Ένας χώρος που θα φιλοξενεί λαϊκές συνελεύσεις και πολιτιστικές ομάδες. Ένας χώρος πρασίνου, φαντασίας και δημιουργίας. Έτσι θέλουμε το κτήμα Σιστοβάρη. Έτσι θέλουμε ολόκληρη την πόλη. Μια πόλη ανθρώπινη, στην οποία οι κάτοικοι θα μπορούν να επιλέγουν τους χώρους αναψυχής ελεύθερα. Μια πόλη η οποία θα διαχειρίζεται και θα διευθύνεται από τους ίδιους τους κατοίκους με βάση τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους. Αυτή είναι η πρόταση μας. Και στον αδιαμεσολάβητο και αμεσοδημοκρατικό αγώνα που έχουμε ξεκινήσει όλοι είναι καλοδεχούμενοι να συν-διαμορφώσουν και να συν-αποφασίσουν.

Δεν έχουμε κουραστεί να το λέμε:
να κλείσει άμεσα το DaVinci
άμεση απόδοση του κτήματος Σιστοβάρη στους κατοίκους, για έναν ελεύθερο κοινωνικό χώρο

Ετικέτες Κτήμα Σιστοβάρη
Παλαιότερες αναρτήσεις
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)
επόμενη εκδήλωση
Κυριακή 01 Νοέμβρη, ώρα 12:00 στο κτήμα Ιόλα (οδός χρυσοστόμου σμύρνης και δημοκρατίας)
Ποιοι είμαστε - Λίγα λόγια για τη συνέλευση:
Το εγχείρημα αυτό είναι μια απάντηση στον συνεχή ετεροκαθορισμό μας από το κέρδος, τους επιχειρηματίες και τους πολιτικούς ειδήμονες.

Για εμάς, η συνέλευση αυτή είναι το αποτελεσματικότερο μέσο για να αγωνιστούμε ενάντια σ’ όλους εκείνους που παίρνουν αποφάσεις για εμάς, χωρίς εμάς και εις βάρος μας.

Ενάντια σε εκείνους που ιεραρχούν τα κέρδη και την πολιτική τους καριέρα πάνω από τις ανθρώπινες ανάγκες και επιθυμίες. Γιατί νιώθουμε αποκλεισμένοι απ’ τον καθορισμό των συλλογικών υποθέσεων που αφορούν εμάς σαν άτομα και όλους μαζί σαν σύνολο.

Οι βασικές αΌλα τα μέλη αντιμετωπίζονται απ’ όλους ισότιμα. Ο λόγος που εκφράζει ο καθένας έχει το ίδιο βάρος με των υπολοίπων.Στη συνέλευση λοιπόν επικρατεί πλήρης πολιτική ισότητα, ισηγορία και αντι-ιεραρχία. Δεν υπάρχουν ειδικοί, που μιλάνε πιο πολύ, ούτε αρχηγοί και άτομα τα οποία ο λόγος τους έχει αυξημένη βαρύτητα.

Οι αποφάσεις παίρνονται ισότιμα απ’ όλα τα μέλη στη βάση της συνδιαμόρφωσης. Δηλαδή όλοι μας πρέπει να συνεισφέρουμε και να συναινέσουμε στις αποφάσεις της συνελεύσης. Μέσα από τις συνελεύσεις βγάζουμε, κείμενα, αφίσες οργανώνουμε δράσεις αλλά πρωτίστως συζητάμε για θέματα που αφορούν την ζωή μας.

Έτσι λοιπόν η συνέλευση εκτός από μέσο αποτελεί και πρόταγμα για μια διαφορετική οργάνωση των γειτονιών, του δήμου, των σχολείων, των ελεύθερων χώρων κτλ.