Saturday, October 31, 2009
[epohigroup] Η "ΕΠΟΧΗ" της Κυριακής
Διαβάστε στην ΕΠΟΧΗ της Κυριακής:
1. Παιδεία: Τι ετοιμάζει το υπουργείο Παιδείας για το νέο σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια:
Γράφουν οι Βένιος Αγγελόπουλος, Χρήστος Κάτσικας, Μαρία Μητσοπούλου.
2. Συνέντευξη με τον κοινωνιολόγο Μιχάλη Ψημίτη: «Η ανανεωτική και ριζοσπαστική αριστερά του σήμερα».
3. Βασίλης Παπαστεργίου: Οι 30 μέρες μεταναστευτικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ. Επιστροφή στη «μηδενική ανοχή».
4. Ελένη Πορτάλιου: Η Παρισινή Κομμούνα της Έλλης Παππά.
5. Τα πυρηνικά στο Ιράν: Παραμένει σε εκκρεμότητα η συμφωνία της Βιέννης.
6. Γαλλία: Ενωτικές αυτόνομες λίστες για αριστερό μέτωπο στις περιφερειακές εκλογές.
7. Ιταλία: Νέος Γραμματέας, νέα σενάρια κεντροαριστεράς.
Ουραγουάη:Η Αριστερά στη μάχη για την επανεκλογή της.
Βιβή Κεφαλά: Τουρκία και Ισραήλ, συμπληγάδες για τις ΗΠΑ.
10. Αυστρία:Γενικεύονται οι φοιτητικές κινητοποιήσεις.
11.Πιέτρο Ινγκράο: Το δεύτερο μέρος της συνέντευξης του: «Ο 20ος αιώνας με τη ματιά ενός κομμουνιστή».
Η Εποχή της Κυριακής, μέσα στα κινήματα, στην Αριστερά
__._,_.___
MARKETPLACE
Change settings via the Web (Yahoo! ID required)
Change settings via email: Switch delivery to Daily Digest | Switch format to Traditional
Visit Your Group | Yahoo! Groups Terms of Use | Unsubscribe
.
__,_._,___
Wednesday, October 28, 2009
Η ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ
Search
Enter Keywords:
Wednesday, 28 October 2009
Αρχική Σελίδα
Σχετικά με τους πυροβολισμούς στο Α.Τ. της Αγ. Παρασκευής Print E-mail
Wednesday, 28 October 2009
«Ο εγωισμός είναι το αντίβαρο σε όλες τις αθλιότητες. Ή κρύβει τις αθλιότητές του, ή, αν τις ανακαλύψει, παινεύεται που τις κάνει γνωστές».
Blaise Pascal (1623-1662)
«Άμεση και αποφασιστική» θα είναι η «απάντηση» δήλωσε ο ΥΠΠΡΟΠΟ Χρυσοχοΐδης, αναφερόμενος στην επίθεση με αυτόματα όπλα εναντίον έξη αστυνομικών εκ των οποίων οι περισσότεροι ήταν δόκιμοι, έξω από το Α.Τ. Αγ. Παρασκευής. Κι αυτή είναι μια απειλή που δεν απευθύνεται μόνο από την πλευρά των Πασοκιστών. Σύμπας ο εξουσιαστικός χώρος σπεύδει να ευλογήσει, ακόμα κι όταν επικρίνει τους τωρινούς διαχειριστές των κρατικών υποθέσεων, την υιοθέτηση μέτρων.
Αυτό είναι αναμενόμενο. Σε ανάλογες περιπτώσεις πολλοί, ένθεν κακείθεν, σπεύδουν να αποδοκιμάσουν, να επιδοκιμάσουν ή να αποστασιοποιηθούν περίτεχνα.
Εμείς, δεν είμαστε ούτε δικαστές, ούτε χειροκροτητές αλλά και δεν βρισκόμαστε σε απόμακρο σημείο του πλανήτη ούτως ώστε να αποστασιοποιηθούμε τεχνηέντως.
Εκείνο που προς το παρόν θέλουμε να επισημάνουμε είναι πως όταν η αμετροέπεια συμπορεύεται με την αλόγιστη πράξη, τότε τα αποτελέσματα είναι απρόβλεπτα και ανυπολόγιστα(;). Κι αυτό δεν χρειάζεται να είναι κάποιος σοφός για να το κατανοήσει.
Θεωρούμε πως οι κοινωνικές πρακτικές που συμβάλλουν στην απελευθέρωση των ανθρώπων από τα δεσμά της καταπίεσης και τις συνθήκες εκμετάλλευσης, είναι αρκετά προσδιορισμένες από την πορεία και την δράση των ανθρώπων ανά τους αιώνες.
Σε κάθε περίπτωση οι λέξεις και οι πράξεις αποκτούν μεγάλη σημασία όταν συναρτώνται, καθορίζουν και καθορίζονται από τις συνθήκες του κοινωνικού ανταγωνισμού.
Οι κοινωνικές απελευθερωτικές πρακτικές χαρακτηρίζονται από τον πλούτο της πολυμορφίας τους και όχι από μια προσήλωση ως προς τον επιλεγόμενο στόχο (βλ. μπάτσοι και αστυνομικά τμήματα). Είναι δύσκολο να κατανοηθεί κοινωνικά τι σχέση θα μπορούσε να έχει λ.χ. η περίπτωση του βασανιστή Μάλλιου με αυτή μιας δόκιμης αστυνομικίνας.
Σίγουρα, η απελευθερωτική πρακτική όσων αγωνίζονται δεν μπορεί να σχετίζεται με ομφαλοσκοπικές συμπεριφορές και ιδεολογήματα, ενώ παράλληλα η κλιμάκωση της στρατιωτικής αντιπαράθεσης ωφελούσε, ωφελεί και θα ωφελεί μόνο το κράτος και τους μηχανισμούς του.
Απέναντι στη «στρατηγική της έντασης», (της οποίας οι κρατιστές είναι και οι πρώτοι διδάξαντες) το κράτος έχει τους τρόπους ώστε να την εκμεταλλεύεται, αυξάνοντας κατά περίπτωση τις δυσμενείς επιπτώσεις σε επικείμενες κοινωνικές δραστηριοποιήσεις και οδηγώντας τες σε περιχαρακώσεις και συμβιβασμούς.
Αθήνα 28-10-2009
Συσπείρωση Αναρχικών
Next >
[ Back ]
Main Menu
Αρχική Σελίδα
Ειδήσεις
Διαδρομή Ελευθερίας
Αναρχική Αρχειοθήκη
Αναρχική Θεώρηση
Κείμενα
Προκηρύξεις
Αφίσες
Εκδόσεις
********************************
Εmail: anarchy@vip.gr
********************************
Links
ANARCHY PRESS GR
© 2009 anarchy.gr
Enter Keywords:
Wednesday, 28 October 2009
Αρχική Σελίδα
Σχετικά με τους πυροβολισμούς στο Α.Τ. της Αγ. Παρασκευής Print E-mail
Wednesday, 28 October 2009
«Ο εγωισμός είναι το αντίβαρο σε όλες τις αθλιότητες. Ή κρύβει τις αθλιότητές του, ή, αν τις ανακαλύψει, παινεύεται που τις κάνει γνωστές».
Blaise Pascal (1623-1662)
«Άμεση και αποφασιστική» θα είναι η «απάντηση» δήλωσε ο ΥΠΠΡΟΠΟ Χρυσοχοΐδης, αναφερόμενος στην επίθεση με αυτόματα όπλα εναντίον έξη αστυνομικών εκ των οποίων οι περισσότεροι ήταν δόκιμοι, έξω από το Α.Τ. Αγ. Παρασκευής. Κι αυτή είναι μια απειλή που δεν απευθύνεται μόνο από την πλευρά των Πασοκιστών. Σύμπας ο εξουσιαστικός χώρος σπεύδει να ευλογήσει, ακόμα κι όταν επικρίνει τους τωρινούς διαχειριστές των κρατικών υποθέσεων, την υιοθέτηση μέτρων.
Αυτό είναι αναμενόμενο. Σε ανάλογες περιπτώσεις πολλοί, ένθεν κακείθεν, σπεύδουν να αποδοκιμάσουν, να επιδοκιμάσουν ή να αποστασιοποιηθούν περίτεχνα.
Εμείς, δεν είμαστε ούτε δικαστές, ούτε χειροκροτητές αλλά και δεν βρισκόμαστε σε απόμακρο σημείο του πλανήτη ούτως ώστε να αποστασιοποιηθούμε τεχνηέντως.
Εκείνο που προς το παρόν θέλουμε να επισημάνουμε είναι πως όταν η αμετροέπεια συμπορεύεται με την αλόγιστη πράξη, τότε τα αποτελέσματα είναι απρόβλεπτα και ανυπολόγιστα(;). Κι αυτό δεν χρειάζεται να είναι κάποιος σοφός για να το κατανοήσει.
Θεωρούμε πως οι κοινωνικές πρακτικές που συμβάλλουν στην απελευθέρωση των ανθρώπων από τα δεσμά της καταπίεσης και τις συνθήκες εκμετάλλευσης, είναι αρκετά προσδιορισμένες από την πορεία και την δράση των ανθρώπων ανά τους αιώνες.
Σε κάθε περίπτωση οι λέξεις και οι πράξεις αποκτούν μεγάλη σημασία όταν συναρτώνται, καθορίζουν και καθορίζονται από τις συνθήκες του κοινωνικού ανταγωνισμού.
Οι κοινωνικές απελευθερωτικές πρακτικές χαρακτηρίζονται από τον πλούτο της πολυμορφίας τους και όχι από μια προσήλωση ως προς τον επιλεγόμενο στόχο (βλ. μπάτσοι και αστυνομικά τμήματα). Είναι δύσκολο να κατανοηθεί κοινωνικά τι σχέση θα μπορούσε να έχει λ.χ. η περίπτωση του βασανιστή Μάλλιου με αυτή μιας δόκιμης αστυνομικίνας.
Σίγουρα, η απελευθερωτική πρακτική όσων αγωνίζονται δεν μπορεί να σχετίζεται με ομφαλοσκοπικές συμπεριφορές και ιδεολογήματα, ενώ παράλληλα η κλιμάκωση της στρατιωτικής αντιπαράθεσης ωφελούσε, ωφελεί και θα ωφελεί μόνο το κράτος και τους μηχανισμούς του.
Απέναντι στη «στρατηγική της έντασης», (της οποίας οι κρατιστές είναι και οι πρώτοι διδάξαντες) το κράτος έχει τους τρόπους ώστε να την εκμεταλλεύεται, αυξάνοντας κατά περίπτωση τις δυσμενείς επιπτώσεις σε επικείμενες κοινωνικές δραστηριοποιήσεις και οδηγώντας τες σε περιχαρακώσεις και συμβιβασμούς.
Αθήνα 28-10-2009
Συσπείρωση Αναρχικών
Next >
[ Back ]
Main Menu
Αρχική Σελίδα
Ειδήσεις
Διαδρομή Ελευθερίας
Αναρχική Αρχειοθήκη
Αναρχική Θεώρηση
Κείμενα
Προκηρύξεις
Αφίσες
Εκδόσεις
********************************
Εmail: anarchy@vip.gr
********************************
Links
ANARCHY PRESS GR
© 2009 anarchy.gr
Tuesday, October 27, 2009
Ο ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟΣ ΣΤΑΛΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΥΒΑ ΨΗΛΑ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΠΑΝΟ
Subscribe to feed
Ο ανανεωτικός Στάλιν
Οκτωβρίου 23, 2008 in Η πολιτική στην καλύβα | Tags: ΕΣΣΔ, ΚΚΕ, Περικλής Κοροβέσης, Στάλιν, ΣΥΝ, ΣΥΡΙΖΑ | by Πάνος
Του
Περικλή Κοροβέση, αναδημοσίευση από την “Εποχή”
Στα καλά καθούμενα, όλοι εμείς που αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας ως ΣΥΡΙΖΑ, βρεθήκαμε στις αρχές αυτού του αιώνα στην δεκαετία του ΄30 στην ΕΣΣΔ. Ο Στάλιν μαζί με τους ασήμαντους γραφειοκράτες της δεύτερης γενιάς, έχει επικρατήσει ολοσχερώς στους μηχανισμούς του κόμματος και του κράτους, και εμπεδώνει την ολοκληρωτική πολιτική του κόμματος-κράτους, με τέτοιους διωγμούς που ουδέποτε αποτόλμησε κάποιο τσαρικό καθεστώς. Περίπου ένα 70% έως 80% του στελεχικού δυναμικού των μπολσεβίκων εκτελέστηκε ή εξορίστηκε. Ακόμα και σήμερα ο ακριβής αριθμός των θυμάτων μας είναι άγνωστος. Αυτό που ξέρουμε με ακρίβεια είναι ο αριθμός των φυλακισθέντων και εξορισθέντων που γύρισαν σπίτια τους μετά το θάνατο του Στάλιν. Ήταν είκοσι εκατομμύρια. Το σίγουρο είναι πως ο Στάλιν σκότωσε τόσους πολλούς κομμουνιστές όσους όλοι οι φασίστες μαζί.
Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, άνοιξαν και τα απόρρητα αρχεία. Μελετητές από όλο τον κόσμο, όχι αναγκαστικά αντικομμουνιστές, ενέσκηψαν σε αυτό το υλικό και μας έδωσαν μια καινούργια γνώση. Ενδεικτικά αναφέρω την έρευνα των αδελφών Μεντβέντιεφ, «Ο Άγνωστος Στάλιν» (Εκδόσεις Καστανιώτη) που πρωτοκυκλοφόρησε το 2003 και το θεωρώ μια από τις πληρέστερες μελέτες του Σταλινικού φαινομένου. Δεν έχει καμία σχέση με τροτσκιστικά ή αναρχικά πονήματα, που όσο δίκιο και αν είχαν στην καταγγελία τους, είχαν μια ιδεολογική επιβάρυνση που νόθευε την επιστημονική τους έρευνα.
Όσοι δεν ανήκουμε στο ΚΚΕ, ένα κόμμα γνήσιο Λενινιστικό-Σταλινικό, και αποτελεί ένα πολύτιμο αντικείμενο μελέτης για το πώς ήταν ο μπολσεβικισμός και η ιστορική του συνέχεια ο σταλινισμός, που εκεί μαθητεύσαμε όλοι, οφείλουμε να μην πεθάνουμε ηλίθιοι. Το δεν «ήξερα», το δεν είχα την «κατάλληλη πληροφόρηση» είναι άλλοθι για την επαναφορά του Στάλιν στις γραμμές μας. Και είναι αυτό που έκανε ο ΣΥΝ με την απόφαση να στείλει επίσημη αντιπροσωπία και μάλιστα με βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στην Κίνα. Κατά την προσωπική μου άποψη είναι ένα μείζον πολιτικό πρόβλημα για το ΣΥΡΙΖΑ και ένας απόλυτος ανανεωτικός σταλινισμός από το ΣΥΝ.
Όλοι όσοι αναγνωριζόμαστε στο ΣΥΡΙΖΑ, μικροί και μεγάλοι, συνιστώσες ή ανένταχτοι, έχουμε ένα πλαίσιο πολιτικής δεοντολογίας που σε κάποια σημεία του είναι διατυπωμένο, αλλά σε άλλα δεν είναι. Πράγμα που σημαίνει πως όλοι έχουμε ένα «ιδεατό» ΣΥΡΙΖΑ στο μυαλό μας, που να χωράει όλους τους υπόλοιπους. Και ας υποθέσουμε πως ο ΣΥΝ είναι υπέρ της θανατικής ποινής στην Κίνα, εγκρίνει τις περίπου 68 περιπτώσεις που επιφέρουν θανατική ποινή στην Κίνα, ακόμα και για μη βίαια εγκλήματα ή είναι υπέρ της ανασφάλιστης εργασίας και θεωρεί το ωρομίσθιο των 0,30 ευρώ ικανοποιητικό, εγώ θα έλεγα δικαίωμά του. Ας βγει και ας τα υπερασπισθεί. Αλλά όχι στο όνομα του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί επιλέγοντας να στείλει ως αντιπρόσωπό του στην Κίνα μια βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, το χρεωνόμαστε όλοι.
Υπήρξαν αρκετές αντιδράσεις γι΄ αυτήν την πρωτοβουλία της ηγεσίας του ΣΥΝ και από τα ίδια τα στελέχη του ΣΥΝ. Κάποια αρθρογραφία ήταν ιδιαίτερη εύστοχη και έντονη. Αισιόδοξο σημάδι. Η αλήθεια δεν βγαίνει πια από το ιερατείο, αλλά από αγωνιστές με σκέψη. Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν έχει δοθεί καμία επίσημη απάντηση. Είδαμε μόνο ένα κείμενο της σ. Άννας Φιλίνη στην «Αυγή» με τις προσωπικές της σημειώσεις και ένα ανακοινωθέν του σ. Μπίσκι, που ούτε εκτελέσεις είδε, ούτε υπερεκμετάλλευση, ούτε εγκληματικό καπιταλισμό. Και εδώ έχουμε την πρώτη σοβαρή κρίση του ΣΥΡΙΖΑ. Αν ο ΣΥΝ δεν δώσει μια επίσημη και πειστική απάντηση και το θεωρήσει σαν μια πράξη ρουτίνας, τότε, κατά τη δικιά μου την άποψη, το όλο εγχείρημα του «ΣΥΡΙΖΑ» πρέπει να ξαναζητηθεί.
Είναι εποχή να τραβάμε τα πράγματα στα άκρα; Λάθος ερώτημα. Δεν είναι αυτός που διαπιστώνει μια ακραία κατάσταση που πρέπει να χαρακτηρίζεται ως ακραίος και όχι αυτός που κάνει μια ακραία πράξη. Το αριστερό δημοκρατικό κίνημα ανά τους αιώνες δεν έχασε από τις καταγγελίες του, αλλά από τις σιωπές του. Ήδη μετά το θάνατο του Λένιν είχε φανεί πού πήγαινε η ΕΣΣΔ. Οι εγκάθετοι των ΚΚ ανά τον κόσμο συμπαραστάθηκαν στο Στάλιν. Και τον νομιμοποίησαν με αποτέλεσμα ο ολοκληρωτισμός να γίνει το ιδανικό των εξεγερμένων κομμουνιστών. Αν και βέβαια αλλιώτικα λειτούργησε ο κομμουνισμός σαν εξέγερση και αλλιώτικα ως κράτος. Όπως και να έχει, αυτή η Αριστερά που θέλουμε να φτιάξουμε, θα είναι μια τέτοια δημοκρατία που η ανθρωπότητα δεν θα έχει ξαναδεί και θα βγαίνει μέσα από τα επιτεύγματα της ιστορίας, χωρίς μεσσιανισμούς και προφήτες.
Εποχή 19/10/08
*
Η υπογράμμιση στο κείμενο είναι της Μαρίας, η οποία επισήμανε το άρθρο του Κοροβέση.
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΧΟΛΙΑ
ο δείμος του πολίτη στο Δημήτρη μου έχουμε πρόβλη…
Belbo στο Οι αστυνομικοί του Χρυσοχοϊδη …
mitsakos στο Κουΐζ: πόσες μπουτίκ υπάρχουν …
καραμπασ κωστασ στο Η τελευταία ήττα του Δημοκρατι…
Γιώργας στο Ο δρόμος προς την καλύβα ψηλά …
Πάνος στο Ο δρόμος προς την καλύβα ψηλά …
Πάνος στο Δημήτρη μου έχουμε πρόβλη…
Ενη Καπαζογλου στο Το ΚΚΕ κυκλοφορεί προκηρύξεις …
Ενη Καπαζογλου στο Το ΚΚΕ κυκλοφορεί προκηρύξεις …
Παπούλης στο Το ΚΚΕ κυκλοφορεί προκηρύξεις …
inlovewithlife στο Το ΚΚΕ κυκλοφορεί προκηρύξεις …
Παπούλης στο Το ΚΚΕ κυκλοφορεί προκηρύξεις …
sissa ben dahir στο Το ΚΚΕ κυκλοφορεί προκηρύξεις …
Ενη Καπαζογλου στο Το ΚΚΕ κυκλοφορεί προκηρύξεις …
nikiplos στο Η εκατοστή έβδομη επανάληψη τη…
ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ
Δημήτρη μου έχουμε πρόβλημα
Η εκατοστή έβδομη επανάληψη της εξαγγελίας για τομές στο ΕΣΥ
Μείναμε από παπαδιές, ξεμείναμε από παπάδες!
Μαυρογιαλούρος ή μπάρμπας απο την Κορώνη!
Ο ΔΣΕ βομβαρδίζει τη Θεσσαλονίκη
“Κατσίκα!” -”Τόφαλε!”
Ιερόθεος Ναυπάκτου: ο όρκος (των βουλευτών) είναι πονηρός και πρέπει να καταργηθεί
Πιο κοντή, πιο χοντρή και πιο καρπερή η γυναίκα του μέλλοντος!
Μαστιγώνουν τις γυναίκες που φορούν σουτιέν, οι ισλαμιστές στη Σομαλία
Καλορίζικοι!
Το ΚΚΕ κυκλοφορεί προκηρύξεις εναντίον της ταινίας «ψυχή βαθιά»!
Παρελάσεις
Ξινή η εκλογή Γραμματέα στο ΠΑΣΟΚ για τον ΓΑΠ
Ψυχή βαθιά – μια τηλεγραφική κριτική
Διαβολικές συμπτώσεις στο opengap…
ΚΑΛΎΒΑ INTERNATIONAL
English
Español
Deutsch
Français
Italiano
Português
Русский
Български
Română
Polski
中文（简体）
中文（繁體）
Hrvatski
Česky
Dansk
Nederlands
Suomi
हिन्दी
日本語
한국어
Norsk
Svelska
العربية
A
ΕΤΙΚΈΤΕΣ
25η Μαρτίου costa Navarino ecology FYROM politics Vasko Gligorijević writing Άγιον Όρος Άθως ΑΠΘ Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος Αλαβάνος Βατοπέδι Βατοπαίδι Γιάλοβα Δήμος Θερμαϊκού ΕΛΑΣ ΕΣΥ Εκκλησία Εκλογές Ιουνίου Εμφύλιος Επανάσταση 1921 Εφραίμ Θεσσαλονίκη ΚΚΕ Καραμανλής Κύπρος ΛΑΟΣ Μίκης Θεοδωράκης ΝΔ Οικολόγοι Πράσινοι ΠΑΣΟΚ ΠΓΔΜ ΠΟΤΑ Μεσσηνίας Παλαιστίνη Παπαγεωργόπουλος Παπανδρέου Ρωμανού ΣΥΝ ΣΥΡΙΖΑ Σουφλιάς Τσίπρας Ψωμιάδης κυβέρνηση πράσινη ανάπτυξη
BLOG STATS
1,822,624 hits
17 commentsComments feed for this article
Οκτωβρίου 23, 2008 στο 10:32 πμ
Πάνος
Κείμενα σαν κι αυτό του Περικλή Κοροβέση αποτελούν πραγματική όαση μέσα στην παλαιοκομμουνιστική έρημο του ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν είναι τυχαίο που ένας συγγραφέας – βουλευτής, απαλλαγμένος από τις κομματικές σκουριές που σκεπάζουν καταθλιπτικά άλλους, πολλές δεκαετίες νεότερούς του, είναι εκείνος που έχει τα αντανακλαστικά (και τους αδένες) να εκτιμά στις πραγματικές της διαστάσεις την ανεκδιήγητη συμμετοχή βουλευτίνας του ΣΥΡΙΖΑ στην επίσκεψη του έκανε κλιμάκιο της “Ευρωπαϊκής Αριστεράς” στη …σοσιαλιστική Κίνα.
Ας το ξανασκεφτούν, επί τη ευκαιρία του άρθρου του Κοροβέση, εκείνοι που (εδώ στην καλύβα) προσπάθησαν να βγάλουν λάδι την κ. Φιλίνη, με σοφιστείες του τύπου άλλο ο ΣΥΝ και άλλο ο ΣΥΡΙΖΑ. Το θέμα είναι πολύ σοβαρό, αν θέλουν να μιλάνε στο όνομα μιας σύγχρονης αριστεράς. Αν δε θέλουν, δικό τους πρόβλημα.
Το πρόσφατο ποστ της καλύβας για το Κινεζικό αίσχος του ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ, εδώ:
http://panosz.wordpress.com/2008/10/07/cyriza_goes_china/
Οκτωβρίου 23, 2008 στο 10:56 πμ
σχολιαστής
Δεν τον βλέπω να πολυκαιρίζει στο …σχήμα.
Οκτωβρίου 23, 2008 στο 11:07 πμ
JK
Αυστηρός ο Περικλής αλλά διαλέγει εύκολο αντίπαλο.
Δηλαδή δεν φαίνεται να ενοχλείται εξίσου από την ύπαρξη στο ΣΥΡΙΖΑ της ΚΟΕ, δύναμης που θα χαρακτήριζε τις εισαγωγικές παραγράφους του κειμένου του ως ιμπεριαλιστική προπαγάνδα.
Πολλοί παίρνουν τόση φόρα στον αντισταλινικό οίστρο τους που δεν καταλαβαίνουν καλά τι λένε.
λένε χαρακτηριστικά στο παρακάτω απολαυστικό κείμενο:
http://www.koel.gr/index.php?option=content&task=view&id=1391
Μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει την οποιαδήποτε ελάχιστη κοινή συναίνεση πάνω στο ρόλο του Στάλιν και του Μάο και δεν το ξέρω;
Οκτωβρίου 23, 2008 στο 11:12 πμ
lvpb
μ’ αρέσει που πήγε η Φιλίνη που ναι και στη δεξιά πτέρυγα του Συνασπισμού. Εγώ θα περίμενα να ‘χανε στείλει κανενα Λαφαζάνη!!
Τεσπα δεν ξέρω για ποιο λόγο πήγανε, εγώ πάντως δεν έχω κανένα πρόβλημα που πήγανε. Καλός, χρυσός ο Κοροβέσης αλλά καλό θα ήταν να πήγαινε και αυτός εκεί να δει ιδίοις όμμασι τι είναι αυτό που επικρίνει. Γιατί από μακριά γνώμη μπορούμε να έχουμε όλοι.
Πάντως μία με τις αναφορές στον πρόεδρο Μάο, μια με την επισκεψη στην Κίνα , ο ΣΥΝ μας έχει προκύψει κινεζόφιλος ε;;;
υγ: το ξέρετε βέβαια ότι με όποιο μελος της Νεολαιας ΣΥΝ έχω μιλήσει, για Κοροβέση-Ψαριανό λένε τα χειρότερα! Αυτό δείχνει και το ποιόν τους… οι 2 τύποι (ό,τι κι αν είναι πολιτικά) τους φέρανε ενα σωρό ψήφους στην Αθήνα αλλά τώρα τους βρίζουνε…να ‘χες τα κότσια να μην τους βάλει στα ψηφοδέλτια στο όνομα μιας “ενότητας”!!
Οκτωβρίου 23, 2008 στο 12:09 μμ
σχολιαστής
@lvpb, τι είναι, κατά τη γνώμη σου, “αυτό που επικρίνει”;
Οκτωβρίου 23, 2008 στο 5:31 μμ
nik-athenian
Μεγάλο θέμα αυτό που φέρνει στην επιφάνεια ο κ. Κοροβέσης. Πότε δηλ. νομιμοποιείται να βγαίνει προς τα έξω μια άποψη από ένα πολιτικό σχηματισμό που αποτελείται από πολλές συνιστώσες. Από πολλές τάσεις. Πότε δικαιούται κάποιος κομματικός να μιλάει για κάτι που δεν το συμμερίζονται όλοι;
Νομίζω ότι αυτό δεν αφορά μόνο το ΣΥΡΙΖΑ αλλά και όλα τα κόμματα με τάσεις στο εσωτερικό τους.
Για να μην προκύπτουν λοιπόν τέτοια διλήμματα, μόνο δυο διέξοδοι υπάρχουν: ή το συμπαγές, μονολιθικό κόμμα με την μια και μοναδική άποψη με την αναμφισβήτητη αλήθεια, ή οι αλεπάλληλες διασπάσεις μέχρι να φτάσουμε στα κουάρκς.
Όσοι νομίζουν ότι μπορεί να βγαίνει στα εκάστοτε ζητήματα, μια πλειοψηφική άποψη που στη συνέχεια να την υπερασπίζονται όλοι, μου φαίνεται ότι γελιούνται. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συντηρηθεί επί μακρόν. Είναι στη φύση των ανθρώπων να μην το σέβονται για πολύ.
Οκτωβρίου 23, 2008 στο 8:53 μμ
lvpb
ελα μου ντε…τι να ΄ναι αραγε; δε μιλαω για πραγματα που δεν ξερω.
Οκτωβρίου 24, 2008 στο 12:46 μμ
«Το σίγουρο είναι πως ο Στάλιν σκότωσε τόσους πολλούς κομμουνιστές όσους όλοι οι φασίστες μαζί.» « «The MacManus Diaries»
[...] αντελήφθηκα ότι μ’είχε ήδη προλάβει ο εξ ίσου πολυγραφότατος καρντάσης Πάνος! Δεν έχει σημασία! Καλό είναι ν’ [...]
Οκτωβρίου 24, 2008 στο 7:50 μμ
johnvellis
Νομίζω ότι τα λέει καλά εδώ ο Κοροβέσης. Ίσως σε άλλο θέμα να τα λέει λάθος. Σημασία έχει ο ΣΥΡΙΖΑ να ξέρει ή να έχει αποφασίσει τι είναι σωστό και λάθος για αυτόν (ΣΥΡΙΖΑ). Και μετά οι συνιστώσες να ακολουθήσουν.
Βέβαια πάντα υπάρχει ο ηγεμονισμός του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ και στα καλά και στα κακά.Αλλά αυτό είναι θέμα των μελών του, ίσως και του ΣΥΡΙΖΑ, για να βρουν την άκρη. Αν το θέλουν πραγματικά.
Νοεμβρίου 9, 2008 στο 11:31 πμ
ΑΡΗΣ ΧΙΩΤΗΣ
ΠΟΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΠΟΥ ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΕΞΟΝΤΩΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΗΣ
Η Επιτροπή Πρωτοβουλίας συγκροτήθηκε του Σεπτέμβριο του 1987 με πρωτοβουλία του Τάσου Βουρνά, ιστορικού συγγραφέα και δημοσιογράφου και του Βασίλη Νεφελούδη και με τη συμμετοχή των: Κώστα Αναστασιάδη, δημοσιογράφου, Γιάννη Δαμασκόπουλου ανταρτοεπονίτη στα χρονιά της κατοχής, Μπάμπη Δρακόπουλου πρώην Γραμματέα του Κ.Κ.Ε. ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ, Γιώργου Ζαρογιάννη, Ταξίαρχου – Καπετάνιου του Ε.Λ.Α.Σ. και Γαβρίλη Λαμπάτου στελέχους της ΕΚΟΝ ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ. Η επιτροπή επιδίωξε, χωρίς επιτυχία, να διευρυνθεί προς την κατεύθυνση προσωπικοτήτων φάσματος ευρύτερου από αυτό που εκφράζεται από τα μετέχοντα μελή της, εμμένοντας σταθερά στην αρχική απόφαση της να παραμείνει αυτόνομη και ανεξάρτητη από οποιοδήποτε κόμμα.
Στην πρώτη συνεδρίαση της η Επιτροπή πρωτοβουλίας προσδιόρισε τους στόχους της ερευνάς της και κατάρτισε το πρόγραμμα της λειτουργίας και δράσης της. Πρέπει να σημειωθεί ότι το θέμα της αποκατάστασης της μνήμης των αγωνιστών που εξοντώθηκαν άδικα δεν τέθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα με την ίδρυση της Επιτροπής μας. Μέλη της Επιτροπής όπως ο Μπάμπης Δρακόπουλος και ο Βασίλης Νεφελούδης και άλλοι που δεν είναι μέλη της Επιτροπής, ασχολήθηκαν και στο παρελθόν με το ίδιο θέμα. Υπενθυμίζουμε σχετικά ότι το 1983 το ΚΚΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ είχε συγκροτήσει Επιτροπή ερευνάς και τον ίδιο χρόνο δημοσίευσε απόφαση με την οποία αποκατέστησε την μνήμη του Παντελή Δαμασκόπουλου. Ο Γιάννης Δαμασκόπουλος, από το 1945, αγωνίζεται για την αποκατάσταση της μνήμης του πατερά του. Είναι αβάσιμοι συνεπώς οι ισχυρισμοί που είδαν το φως της δημοσιότητας και σύμφωνα με τους οποίους, στην Ελλάδα, το θέμα ανέκυψε σαν προέκταση της ανάλογης πρωτοβουλίας του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. Ακόμα και η ίδρυση της επιτροπής μας, χρονικά, προηγείται της εξαγγελίας του Γκορμπατσόφ για τη συγκρότηση Επιτροπής του Κ.Κ.Σ.Ε. με σκοπό την απονομή δικαιοσύνης σε άδικα εξοντωθέντες αγωνιστές στη Σοβιετική Ένωση.
Η αυτόνομη ύπαρξη και δράση της Επιτροπής μας δεν σημαίνει καθόλου ότι είμαστε αδιάφοροι απέναντι στην ανάληψη παρομοίων πρωτοβουλιών σε άλλες χώρες. Αντίθετα, επειδή το Σταλινικό φαινόμενο της μισαλλοδοξίας και της βίαιης καταστολής κάθε διαφορετικής άποψης δεν ήταν περιορισμένο σε μια μονό χωρά, θεωρούμε ότι το ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ των εγκληματικών ενεργειών που σημειώθηκαν σε διαφορές χώρες, δεν έχει περιορισμένο εθνικό χαρακτήρα. Είναι ευρύτερα διεθνές θέμα για το κομμουνιστικό κίνημα.
Η σύσταση της Επιτροπής πρωτοβουλίας δεν θα είχε νόημα εάν τα κόμματα της Αριστεράς αναλάμβαναν, με δική τους πρωτοβουλία, το έργο της ερευνάς, της αποκατάστασης της αλήθειας και της απονομής δικαιοσύνης στους αβάσιμα κατηγορηθέντες και εγκληματικά εξοντωθέντες αγωνιστές. Επειδή όμως:
α) Το ΚΚΕ δεν έδειξε, μέχρι στιγμής, καμιά προθυμία να ασχοληθεί θετικά με το θέμα αυτό.
β) Το πρώην Κ.Κ.Ε. ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ, μετά την αποκατάσταση του Παντελή Δαμασκόπουλου το 1983, δεν συνέχισε την ερευνά του με στόχο την ολοκλήρωση του έργου που είχε αναλάβει.
γ) Κανένα άλλο από τα υπάρχοντα Κόμματα, που έχουν τις ρίζες τους στην Κομμουνιστική Αριστερά, δεν ανέλαβε παρόμοια πρωτοβουλία, αυτοί που αποτελούν την Επιτροπή πρωτοβου λίας θεώρησαν χρέος τους να την αναλάβουν. Στόχος μας ήταν:
Να ερευνήσουμε σε όλη τη δυνατή έκταση τις περιπτώσεις που γνωρίζουμε και εκείνες που θα έθεταν οι ενδιαφερόμενοι υπ’ όψιν της Επιτροπής.
Να ευαισθητοποιήσουμε την κοινή γνώμη, με την δημοσίευση όλων των σχετικών στοιχείων.
Και να συμβάλλουμε στην ενεργοποίηση των κομμάτων της Αριστεράς προς την κατεύ θυνση της ερευνάς και της αποκατάστασης τιμής των εξοντωθέντων αγωνιστών.
Η αποκατάσταση της μνήμης των αγωνιστών της αριστεράς δεν έχει μόνον τον χαρακτήρα της απονομής δικαιοσύνης. Δεν είναι μόνον χρέος ηθικής τάξεως. Είναι επίσης σημαντική πολιτική πράξη που αφορά όχι μόνον στην αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας, όχι μόνον στο παρελθόν, αλλά επίσης και στο παρόν και στο μέλλον των πολιτικών ηθών της αριστεράς, στο παρόν και στο μέλλον του επίπεδου της πολιτικής σκέψης και δράσης. Όποιος αληθινά θέλει να συμβάλει στην αναστήλωση της αρχής που διακηρύχθηκε από τους θεμελιωτές του Επιστημονικού Σοσιαλισμού, κατά την οποία ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΩΡΙΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, οφείλει να δεχθεί ότι έχει χρέος να συμβάλει στο να απαλλαχθεί το Κομμουνιστικό Κίνημα από πολιτικές και πρακτικές που είναι ευθέως αντίθετες και με τον Κομμουνισμό και με την Δημοκρατία.
Οι έρευνες της επιτροπής πρωτοβουλίας περιέλαβαν σειρά από ατομικές περιπτώσεις και εκτάθηκαν σε διαφορές κατηγορίες και περιοχές, χωρίς ωστόσο να γίνει δυνατό να ερευνηθούν όλες οι πτυχές. Οι δυσκολίες ήταν πολλές και η κυριότερη από αυτές ήταν η μη δυνατότητα της Επιτροπής να προσπελάσει και να μελετήσει τα αρχεία των Κομμάτων της Αριστεράς. Από την αρχή της συγκρότησής της η επιτροπή είχε επίγνωση των δυσκολιών που θα συναντούσε και γι’ αυτό υπογράμμισε ότι το πόρισμα των εργασιών της θα ήταν ενδεικτικό μόνον και ότι χρέος των κομμάτων της αριστεράς ήταν να αναλάβουν μια περισσότερο εκτεταμένη και ολοκληρωμένη ερευνά.
Οι περιπτώσεις που ερευνήθηκαν από την Επιτροπή κατά κατηγορίες ήταν οι ακόλουθες:
——————————————————————————–
Α) Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΗΓΕΤΙΚΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΤΟΥ ΚΚΕ ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ Ε.Σ.Σ.Δ. ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 1930-1940 ΚΑΙ ΥΠΗΡΞΑΝ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΤΑΛΙΝΙΚΩΝ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΕΩΝ
Μολονότι στην αίτηση μας προς την ηγεσία του Κ.Κ.Σ.Ε. μέχρι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει απάντηση, από πληροφορίες που συγκέντρωσε η Επιτροπή ανάμεσα στα θύματα των Σταλινικών εκκαθαρίσεων στην Ε.Σ.Σ.Δ., αναφέρονται οι:
1) ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ ΧΆΪΤΑΣ, διετέλεσε Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ.(1928-1931)
2) ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΟΖΩΦ, διετέλεσε γραμματέας της ΟΚΝΕ (1925-1928)
3) ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΟΥΒΑΣ, διετέλεσε γραμματέας της ΟΚΝΕ (1928-1931)
4) ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΠΥΛΙΩΤΗΣ, μέλος του Πολιτικού Γραφείου της Κ.Ε. (1928-1931)
5} ΚΩΣΤΑΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ, μέλος του Πολιτικού Γραφείου της Κ.Ε. (1928-1931)
6) ΑΛΕΞΗΣ ΧΡ1ΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗΣ, Διευθυντής του Ριζοσπάστη (1928-1931)
7) ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΛΥΔΩΝΑΡΗΣ, Βουλευτής του ΚΚΕ στη βουλή του 1932, μέλος Κ.Ε.
3) ΜΑΡΚΟΣ ΜΑΡΚΟΒΙΤΗΣ, στέλεχος της ΟΚΝΕ
9) ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥΤΣΟΣ ή ΓΙΑΝΝΟΥΤΣΟΣ
10) ΤΖΑΝΝΗΣ ΦΛΑΡΑΚΟΣ, εργάτης, συνδικαλιστής, στέλεχος του ΚΚΕ, δραπέτευσε από τις φυλακές της Αίγινας.
11) ΚΟΥΡΟΥΚΛΗΣ, εργάτης, συνδικαλιστής, στέλεχος του ΚΚΕ, δραπέτευσε από τις φυλακές της Αίγινας
12) ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗΣ, παιδαγωγός, στέλεχος του ΚΚΕ
13) ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΟΣ, στέλεχος του ΚΚΕ από το Βόλο
14) ΑΒΡΑΑΜ ΔΕΡΒΙΣΌΓΛΟΥ, εργάτης, αγωνιστής, δραπέτης από τις φυλακές της Αίγινας
15) ΔΟΥΡΓΕΡΙΔΗΣ, εργάτης, αγωνιστής, δραπέτης από τις φυλακές της Αίγινας
16) ΚΑΛΟΓΡ1ΔΗΣ, εργάτης, αγωνιστής, δραπέτης από τις φυλακές της Αίγινας
17) ΣΑΡΙΚΑΣ, εργάτης, αγωνιστής, δραπέτης από τις φυλακές της Αίγινας
18) ΘΩΜΑΖΟΣ, εργάτης, αγωνιστής, δραπέτης από τις φυλακές της Αίγινας
19) ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΑΓΚΑΡΑΚΗΣ, στέλεχος της ΟΚΝΕ
20) ΜΟΥΤΖΟΥΡΗΣ, μέλος του Γραφείου της Κ.Ε. της ΟΚΝΕ.
——————————————————————————–
Β) Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΣΤΟ ΜΠΟΥΛΚΕΣ ΤΗΣ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑΣ (1944-1948)
Το Μπούλκες είναι μια μικρή πόλη στα Βορειοδυτικά της Γιουγκοσλαβίας κοντά στα σύνορα με την Ουγγαρία. Στο σύνολο τους σχεδόν οι κάτοικοι του Μπούλκες ήταν Γερμανοί. Οι άνδρες είχαν ενταχθεί στο Χιτλερικό στρατό και οι γυναίκες συγκεντρώθηκαν σε στρατόπεδο. Η πόλη παραχωρήθηκε στους Έλληνες πολιτικούς προσφυγές που ήταν γύρω στις 5.000-6.000. Κομματικός καθοδηγητής στο Μπούλκες, ορίσθηκε ο Μιχάλης Πεκτασίδης (ανιψιός της Δόμνας, γυναίκας του Γιάννη Ιωαννίδη). Ο Μ. Πεκτασίδης αφού χρησιμοποιήθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα δολοφονήθηκε και αυτός με εντολή του Γιάννη Ιωαννίδη. Επικεφαλής του κλιμακίου της Κ.Ε. του ΚΚΕ στην Γιου γκοσλαβία και καθοδηγητές της κομματικής οργάνωσης του Μπούλκες ήταν οι Γιάννης Ιωαννίδης και Πέτρος Ρούσσος.
Μετά την ήττα στα Δεκεμβριανά, την υπογραφή της συμφωνίας της Βάρκιζας και το άγριο δολοφονικό όργιο των φασιστικών συμμοριών της Δεξιάς, μερικές χιλιάδες κυνη γημένοι Ελασίτες πέρασαν στην Γιουγκοσλαβία και εγκαταστάθηκαν στο Μπούλκες. Όπως ήταν επόμενο και πικρίες υπήρχαν ανάμεσα στους προσφυγές, και αντιρρήσεις ακούγονταν σχετικά με την πολιτική που ακολουθήθηκε και απογοητεύσεις. Οι συζητήσεις γύρω απ’ αυτά, κατά την αντίληψη της ηγεσίας, έπρεπε να “κοπούν με το μαχαίρι”. Με βάση αυτή τη λογική άρχισαν οι νυχτερινές μουλωχτές συλλήψεις και εξαφανίσεις αγωνιστών. Τα θύματα της εγκληματικής αυτής νοοτροπίας και πρακτικής είναι πολλά, μερικοί από εκεί νους που επέζησαν τα ανεβάζουν σε πάνω από εκατό. Οι διαφωνούντες στέλνονταν στο νησί του Δούναβη με το “αιτιολογικό” να κόβουν ξύλα για το ασβεστοκάμινο. Εκεί εξοντώθηκαν. Παρά τις προσπάθειές της, η Επιτροπή δεν μπόρεσε να βρει, σε κάποιο σημαντικό αριθμό, τα ονόματα των εξοντωθέντων στο Μπούλκες.
——————————————————————————–
Γ) ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΞΟΝΤΩΘΕΝΤΩΝ ΗΓΕΤΙΚΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΤΟΥ ΚΚΕ
1) ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΔΑΜΑΣΚΟΠΟΥΛΟΣ, μέλος της Κ.Ε. Γενικός Γραμματέας της Πανυπαλληλικής Επιτροπής.
Απομακρύνθηκε από το κόμμα στα τέλη του 1938 με εντελώς αβάσιμες επινοημένες κατηγορίες. Το 1943 κλήθηκε από την τότε ηγεσία στο Καρπενήσι (για να του ανατεθεί δουλεία στο ΕΑΜ). Παρέμεινε 9 μήνες σε ελεύθερες περιοχές. Το καλοκαίρι του 1944 εξοντώθηκε στο Καρπενήσι. Ύστερα από 40 χρονιά στις 4/12/84, στο Ριζοσπάστη γρά φτηκε ότι “συμφωνά με το από 10/4/81 πόρισμα της Κ.Ε. Ελέγχου, τον παντελή Δαμασκόπουλο δεν βαρύνει καμιά κατηγορία”. Ωστόσο το πόρισμα αυτό δεν δημοσιεύτηκε.
2) ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΣΚΑΦΙΔΑΣ, μέλος του Πολιτικού Γραφείου της Κ.Ε. Με εντολή του Ν. Ζαχαριάδη, βγήκε από τη φυλακή με δήλωση “για να βοηθήσει το κόμμα να απαλλαγεί από τον Γ. Σιάντο” που ο Ν. Ζαχαριάδης τον θεωρούσε πράκτορα. Όπως ήταν επόμενο ο Γ. Σκαφίδας διαγράφτηκε σαν δηλωσίας. Αυτοεξορίστηκε στο χωριό της γυναίκας του, στη Μεσσηνία και το 1944 κλήθηκε από την ηγεσία του ΚΚΕ στο Καρπενήσι “για να του ανατεθεί δουλεία στο ΕΑΜ”. Δολοφονήθηκε άνανδρα κατά τον ίδιο μυστικό-συνωμοτικό τρόπο, που δολοφονήθηκε ο Π. Δαμασκόπουλος.
3) ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ (ΑΣΗΜΙΔΗΣ), μέλος της Κ.Ε. και του Π.Γ. του ΚΚΕ στην περίοδο 1931-1933.
Εξαναγκάστηκε σε απομάκρυνση από το κόμμα αφού πρώτα προπηλακίστηκε από τον Ν. Ζαχαριάδη σαν “αντικομματικός”, “φραξιονιστής”, “οπορτουνιστής”, γιατί τόλμησε να κάνει διαφορετική πολιτική εκτίμηση για τα αίτια ενός δυσμενούς εκλογικού αποτελέσματος στη Θεσσαλονίκη. Το Δεκέμβριο του 1944 συνελήφθη από την πολιτοφυλακή του Γκύζη στο σπίτι του και θανατώθηκε στα “μουγκά”.
4) ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΖΙΝΙΕΡΗΣ (ΣΚΥΤΑΛΗΣ ή ΔΑΣΚΑΛΟΣ), διετέλεσε μέλος της Κ.Ε. και Γραμματέας της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας (1927-1930). Διαγράφτηκε γιατί έκανε δήλωση μετανοίας στην περίοδο της μοναρχοφασιστικής δικτατορίας. Στα χρόνια της Χιτλεροφασιστικής Κατοχής συνέβαλε ενεργά στη δημιουργία Εαμικών οργανώσεων στο χωριό του και στη γύρω περιοχή, όπου ζούσε αυτοεξόριστος. Τον κάλεσαν και αυτόν στο Καρπενήσι “για να του αναθέσουν δουλεία στο ΕΑΜ”, πήγε και τον εξόντωσαν.
5) και 6) ΣΤΑΥΡΟΣ ΓΑΚΗΣ και ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΠΕΝΗΣ, μεσαία καθοδηγητικά στελέχη οργανώσεων του ΚΚΕ.
Όταν ήταν κρατούμενοι στην Ακροναυπλία τόλμησαν να έχουν διαφορετική γνώμη από εκείνη του Γιάννη Ιωαννίδη σε προβλήματα της ζωής της ομάδας συμβίωσης και να την πούνε. Τέθηκαν υπό διωγμό μέσα στο Στρατόπεδο, διαπομπεύτηκαν και αποπέμφθηκαν από την ομάδα συμβίωσης. Στα χρονιά της Κατοχής δούλεψαν στις αντιστασιακές οργανώσεις, πιάστηκαν με διαταγή της ηγεσίας και εξοντώθηκαν άνανδρα, ο Στ. Γάκης στο Βόλο, ο Θαν. Καπένης στην Αιτωλοακαρνανία.
7,8 και 9) ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΥΡΟΕΙΔΗΣ, ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΣΤΑΜΑΤΑΤΟΣ, ΣΤΑΘΗΣ ΜΕΓΑΛΟΟΙΚΟΝΟΜΟΥ. Εξοντώθηκαν κατά τον ίδιο περίπου τρόπο όπως και οι προηγούμενοι, στην Ευρυτανία οι δύο πρώτοι, ο τρίτος στην Αττική.
10) ΔΗΜΟΣ ΜΑΡΑΓΚΟΣ. Μέλος της αχτιδικής Επιτροπής Καλλιθέας, εξοντώθηκε γιατί διαφώνησε με την Γραμματίνα της αχτιδικής Επιτροπής, μια κυρία η οποία εξελίχθηκε αργότερα σε όργανο της Ασφάλειας.
11) ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΖΟΥΜΠΑΣ στο Αγρίνιο
12) Α. ΝΤΟΥΒΑΣ στο Αγρίνιο.
——————————————————————————–
Δ) ΑΡΧΕΙΟΜΑΡΞΙΣΤΕΣ – ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΞΟΝΤΩΘΕΙ
Οι κατάλογοι των Αρχειομαρξιστών – Τροτσκιστών που κατά καιρούς έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες – περιοδικά, περιέχουν γύρω στα εξήντα ονόματα εξοντωθέντων. Η Επιτροπή μας αφού διαπίστωσε ότι σε ορισμένους από τους καταλόγους υπήρχαν λάθη, σε έναν (περίπτωση Α. Παπαγιάννη) υπήρχε το όνομα αγωνιστή που αποδεδειγμένα είχε εκτελεστεί από τους Γερμανούς, σαν “ανθρώπου που εκτελέστηκε από τους σταλινικούς”), προσπάθησε με την διασταύρωση των στοιχείων και των πληροφοριών, να εντοπίσει τις ξεκαθαρισμένες περιπτώσεις. Έτσι κατέληξε σε έναν πρώτο κατάλογο, με ονόματα σαρανταεννέα, αγωνιστών τροτσκιστών και αρχειομαρξιστών που δολοφονήθηκαν άνανδρα για τον απλό λόγο ότι είχαν διαφορετικές ιδεολογικές και πολιτικές τοποθετήσεις.
Ο κατάλογος είναι ο ακόλουθος:
1) Π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ, παλιός αρχειομαρξιστής του Αγρινίου, δολοφονήθηκε παρά την ενεργή του συμμετοχή στην Εθνική Αντίσταση.
2) Κ. ΛΑΔΑΣ, παλιός αρχειομαρξιστής του Αγρινίου, δολοφονήθηκε παρά την ενεργή του συμμετοχή στην Εθνική Αντίσταση.
3) Ν. ΖΗΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ, παλιός αρχειομαρξιστής του Αγρινίου, δολοφονήθηκε παρά την ενεργή του συμμετοχή στην Εθνική Αντίσταση.
4) Δ. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ, παλιός αρχειομαρξιστής του Αγρινίου, δολοφονήθηκε παρά την ενεργή του συμμετοχή στην Εθνική Αντίσταση.
5) Ν. ΦΛΩΡΟΣ, παλιός αρχειομαρξιστής του Αγρινίου, δολοφονήθηκε παρά την ενεργή του συμμετοχή στην Εθνική Αντίσταση.
6) Κ. ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΗΣ, παλιός αρχειομαρξιστής του Αγρινίου, δολοφονήθηκε παρά την. ενεργή του συμμετοχή στην Εθνική Αντίσταση.
7) Ν. ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ, παλιός αρχειομαρξιστής του Αγρινίου, δολοφονήθηκε παρά την ενεργή του συμμετοχή στην Εθνική Αντίσταση.
Ν. ΠΑΓΩΝΗΣ, φοιτητής αρχειομαρξιστής. Στο Αγρίνιο εντάχθηκε στο ΕΑΜ.
9) Γ. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ, από το Αγρίνιο.
10) Γ. ΜΑΓΕΙΡΑΣ, Καπνεργάτης από το Αγρίνιο.
11) Δ. ΒΟΥΡΣΟΥΚΗΣ, Αγωνιστής από την περίοδο του μεσοπολέμου. Μέλος της ΕΟΚΔΕ. Δικηγόρος, Ακροναυπλιώτης.
12) Γ. ΔΟΞΑΣ, Εργάτης, ελαιοχρωματιστής, δολοφονήθηκε στην Καλλιθέα.
13) Δ. ΜΠΕΛΙΑΣ, Δικηγόρος, δολοφονήθηκε στο Παγκράτι.
14) Μ. ΚΑΒΑΛΙΕΡΟΣ, Αρτεργάτης [δολοφονήθηκε] στο Περιστέρι.
15) Σ. ΒΕΡΟΥΧΗΣ, Ανάπηρος, Γεν. γραμματέας της Γεν. Συνομοσπονδίας Αναπήρων. Από το 1922 στο κίνημα, ανήκε στην Κ.Ε. του Μπολσεβίκου. Δολοφονήθηκε στην Εύβοια.
16) Θ. ΑΔΡΑΜΥΤΙΔΗΣ, έφορος του Ευαγγελισμού. Εξορίστηκε από την 4η Αυγούστου στον Αη Στράτη, δολοφονήθηκε από την ΟΠΛΑ στον Ευαγγελισμό.
17) Γ. ΖΟΥΡΗΣ, Εργάτης, υδραυλικός, εξορίστηκε από την 4η Αυγούστου.
18) Ν. ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ, Αγρότης από την Κεφαλονιά. Σκοτώθηκε από την ΟΠΛΑ στην Αθήνα.
19) ΕΠ. ΣΤΕΦΑΝΟΥ, Αρτεργάτης, με δράση από το Μεσοπόλεμο.
20) ΣΠ. ΠΗΛΙΤΣΗΣ, από τη Θήβα, πρώην Ελασίτης.
21) Θ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, λιμενεργάτης, από το 1927 στο εργατικό κίνημα, δολοφονήθηκε τον Δεκέμβρη.
22) Ε. ΣΤΑΗΣ (ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ), Από τον Πειραιά. Με δράση από το 1926. Δολοφονήθηκε τον Δεκέμβρη.
23) Μ. ΜΕΛΙΑΔΗΣ, Εργάτης των ΣΑΠ. Από το 1928 στο κίνημα. Δολοφονήθηκε στις 4 Δεκέμβρη.
24) ΣΤ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ, καπνεργάτης από τη Θεσσαλονίκη, με δράση από το 1920.
25) Κ. ΧΑΡ1ΤΩΝΙΔΗΣ. Από τον Πειραιά. Με 20χρονη συμμετοχή στο κίνημα. Δολοφονήθηκε το Δεκέμβρη στον Πειραιά.
26) Δ. ΤΑΤΣΗΣ, Εργάτης μετάλλου, από το 1929 στο κίνημα της Θεσσαλονίκης.
27) Π. ΤΣΙΓΚΕΛΗΣ, υπάλληλος ζαχαροπλάστης, αντιπρόεδρος του σωματείου του. Στην κατοχή τροτσκιστής. Εκτελέστηκε στο Περιστέρι.
28) Γ. ΓΡΑΜΜΕΝΟΣ. Υπάλληλος της Σωτηρίας. Δολοφονήθηκε το Δεκέμβρη από την ΟΠΛΑ.
29) Γ. ΑΡΝΙΩΤΑΚΗΣ, συνδικαλιστής εμποροϋπάλληλος. Εκτελέστηκε στο Περιστέρι.
30) Γ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ. Γκαρσόνι. Σκοτώθηκε στο Βύρωνα.
31) Κ. ΜΑΓΓΟΣ. Από τα Γιαννιτσά. Το 1935 προσχωρεί στην Αρισ. Αντιπολίτευση. Δολοφονήθηκε στην περιφέρεια Γιαννιτσών το Σεπτέμβρη του 1944.
32) Γ. ΑΘΑΝΑΣΑΚΗΣ, φοιτητής, δολοφονήθηκε στην Πάτρα.
33) Δ. ΘΕΜΕΛΗΣ, Εργάτης.
34) Θ. ΘΕΜΕΛΗΣ, Εργάτης.
35) Ν. ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ, στο Βόλο Τυπογράφος, παλιός τροτσκιστής.
36) Γ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗΣ, Καπνεργάτης, αρχειομαρξιστής. Οργανώθηκε στο ΕΑΜ. Το 1944 δολοφονήθηκε στην περιφέρεια Τριχωνίδος.
37) Ν. ΜΟΥΣΚΑΣ, εργάτης επισιτιστής. Από τη δεκαετία του 1920 στο επαναστατικό κίνημα. Δολοφονήθηκε τον Σεπτέμβρη του 1944.
38) Πρ. ΒΑΛΑΒΑΝΙΔΗΣ, Ζαχαροπλάστης, από την Κοζάνη. Στο επαναστατικό κίνημα από το 1929.
39) ΣΤΡ. ΣΠΑΝΕΑΣ, δημοσιογράφος. Δολοφονήθηκε στο Παγκράτι.
40) ΒΑΓ. ΠΛ1ΑΚΟΣ, Από τα Γιάννενα.
41) ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΑΠΤΗΣ, αρχειομαρξιστής που εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ και δολοφονήθηκε στην περιφέρεια Τριχωνίδας.
42) ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΩΤΗΡΑΚΗΣ, αρχειομαρξιστής που εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ και δολοφονήθηκε στην περιφέρεια Τριχωνίδας.
43) ΠΑΝΟΣ ΜΠΑΝΙΚΑΣ, αρχειομαρξιστής που εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ και δολοφονήθηκε στην περιφέρεια Τριχωνίδος.
44) ΝΑΚΟΣ ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΣ, αρχειομαρξιστής από τη Φθιώτιδα, ενταγμένος στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.
45) ΔΗΜ. ΒΟΓΊΑΤΖΗΣ, αρχειομαρξιστής από τη Φθιώτιδα, ενταγμένος στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.
46) ΑΛΕΚΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ, αρχειομαρξιστής από τη Φθιώτιδα, ενταγμένος στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.
47) ΣΠΥΡ. ΑΡΧΑΝΙΩΤΗΣ, αρχειομαρξιστής από τη Φθιώτιδα, ενταγμένος στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.
48) Γ. ΠΟΝΗΡΟΣ, αρχειομαρξιστής από τη Φθιώτιδα, ενταγμένος στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.
49) ΚΑΤΣΙΜΠΡΑΣ – ΥΠΑΤΗ.
——————————————————————————–
Ε) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. ΣΤΕΛΕΧΗ ΠΟΥ ΕΞΟΝΤΩΘΗΚΑΝ
1) Γ. ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ, Δικηγόρος, απόφοιτος της Νομικής Σχολής Αθήνας. Έφεδρος αξιω ματικός πεζικού. Διοικητής τάγματος του 28ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ. Διοικητής ταξιαρχίας του Δ.Σ.Ε.
2) Γ. ΓΕΩΡΓΙΔΗΣ, Μόνιμος αξιωματικός της Σχολής ευελπίδων του έτους 1938. Διοικη τής τάγματος του 36ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ. Διοικητής ταξιαρχίας (της 14ης) στο Δ.Σ.Ε. Η 6η Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ το 1956, αποκατέστησε τους Γιαννόυλη και Γεωργιάδη, αλλά και αυτή η απόφαση πρέπει να δημοσιευτεί.
3) Α. ΤΣΟΥΚΟΠΟΥΛΟΣ, Έφεδρος ανθυπολοχαγός πεζικού, διοικητής τάγματος στον ΕΛΑΣ και στον Δ.Σ.Ε.
4) Κ. ΚΑΦΑΝΤΑΡΗΣ, (αγωνιστικό ψευδώνυμο ΝΙΚΗΤΑΡΑΣ), δικηγόρος, από τους πρώτους αντάρτες στον ΕΛΑΣ, διοικητής τάγματος στα Άγραφα 1/138 Σύνταγμα. Δεν παρέδωσε τον οπλισμό του με τον αφοπλισμό του ΕΛΑΣ. Αρχηγός του Δ.Σ.Ε. στα Άγραφα.
5) ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΙΑΔΗΣ, (καπετάν Ζέμας), από την Χαλκιδική. Εκτελέστηκε το 1948 στο Μπέλες, στην έδρα της 6ης Μεραρχίας του Δ.Σ.Ε.
6) ΘΕΟΦ. ΣΙΜΑΝΙΚΑΣ, Καπετάνιος του 30ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ στο Πάϊκο. Απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έφεδρος αξιωματικός. Εκτελέστηκε το 1947 ή 1948 στην περιοχή Κομοτηνής.
7) Μ. ΣΟΥΓΙΟΥΤΖΟΓΛΟΥ (Αρης), Γεωπόνος της Αγροτικής Τράπεζας από τη Θεσσαλονίκη. Εκτελέστηκε μαζί με του Σιμανίκα.
ΒΑΣ. ΡΑΦΤΟΥΔΗΣ, έφεδρος αξιωματικός, καπετάνιος του 19ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ, καπετάνιος του τμήματος Σερρών του Δ.Σ.Ε. Θανατώθηκε άνανδρα στη Θράκη.
9) ΣΠΥΡ. ΣΩΖΙΓΙΑΝΝΗΣ.
10) ΝΙΚΟΣ ΤΣΑΛΙΚΥΡΙΑΚΗΣ, από τον Έβρο.
11) Π. ΒΟΥΔΟΥΡΗΣ, Καπετάνιος Τάγματος του Δ.Σ.Ε. στον Έβρο.
12) ΚΩΣΤΟΥΛΑΣ (ΓΚΑΡΕΝΤΖΟΣ) στο Μπούλκες.
13) ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΧΑΛΙΚΙΟΠΟΥΛΟΣ στο Μπούλκες.
14) ΤΣΑΛΙΓΙΑΝΝΗΣ ΣΠΥΡΟΣ (ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΧΡΥΣΙΩΤΗΣ). Από τους πρώτους του Δ.Σ.Ε. στην Ευρυτανία. Από τους μαυροσκούφηδες του Άρη.
15) ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ ΑΓΛΕΟΥΡΑΣ, δολοφονήθηκε στην Ευρυτανία.
——————————————————————————–
ΣΤ) ΟΙ 36 ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΜΠΕΛΕΝΕ ΠΟΥ ΕΠΙΛΕΧΘΗΚΑΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟΝ Ν. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ
Το Μάη του 1947 από το στρατόπεδο του Δ.Σ.Ε. στη Βουλγαρική πόλη Μπερκοβίτσα ο υπεύθυνος για την “επαγρύπνηση”, με άνωθεν διαταγή, είχε φτιάξει κατάλογο με τα ονό ματα 100 περίπου “λυγισμένων”. Οι “συγκεκριμένες” κατηγορίες για τους λυγισμένους ήταν: “Μιλάει στην παρέα του ότι χάσαμε και αυτόν τον αγώνα και με τους Αμερικανούς δεν μπορούμε να τα βγάλουμε περά” ή “σε μια Συνέλευση είπε ανοιχτά ότι ‘πέταξε κι αυτό το πουλί’ και εννοούσε τον αγώνα του Δ.Σ.Ε.” και αλλά τέτοια.
Από τον κατάλογο των 100 ο Ν. Ζαχαριάδης, ο ίδιος προσωπικά, ξεχώρισε 36, τους παρέδωσε στις Βουλγαρικές Μυστικές Υπηρεσίες για να σταλούν στο περιβόητο νησί κάτεργο του Δούναβη με το όνομα ΜΠΕΛΕΝΕ. “Όποιος έμπαινε εκεί δεν ξανάβγαινε ζωντανός… “ούτε έμαθα ούτε άκουσα αν απόμεινε κανένας ζωντανός από εκείνους τους 36″ καταλήγει στη γραπτή του μαρτυρία ο Κώστας Σιαπέρας ανώτερο στέλεχος, που εκτελούσε ειδική υπηρεσία του Δ.Σ.Ε. στις Ανατολικές Χώρες, και είχε άμεση προσωπική αντίληψη της ανατριχιαστικής αυτής ιστορίας.
ΠΟΙΑΝΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΠΡΑΧΘΗΚΑΝ;
Η ιστορία των 36 αγωνιστών που με προσωπική απόφαση του Ν. Ζαχαριάδη οδηγήθηκαν στο εξοντωτήριο του ΜΠΕΛΕΝΕ θα μπορούσε να είναι η απάντηση στο ερώτημα αυτό, αν σκοπός της έρευνας δεν ήταν να βρεθεί και να ειπωθεί ολόκληρη η αλήθεια.
Ο Ν. Ζαχαριάδης, σαν Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, αναμφισβήτητα φέρνει την πρώτη ευθύνη, χωρίς και να είναι ο μοναδικός υπεύθυνος, αφού εξοντώσεις αγωνιστών της Αριστεράς διαπράχθηκαν και σε περιόδους που ο Ν. Ζαχα ριάδης ήταν μακριά και από την ηγεσία και από την Ελλάδα.
Στην περίοδο της Γερμανοϊταλικής Κατοχής, όταν εξοντώθηκαν μια πλειάδα ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ, επικεφαλής της ηγεσίας του ήταν οι Γιάννης Ιωαννίδης και Γιώργης Σιάντος. Στην περίοδο του Δεκέμβρη του 1944, όταν εξοντώθηκε ο Γιώργος Κωνσταντινίδης και εξαπολύθηκε το άγριο κυνηγητό εναντίον των αρχειομαρξιστών-τροτσκιστών (στην Αθήνα κυρίως), Γραμματέας της κομματικής οργάνωσης Αθήνας ήταν ο Βασίλης Μπαρτζιώτας και καθοδηγητής του από το πολιτικό Γραφείο ήταν ο Γιάννης Ιωαννίδης.
Στο Μπούλκες, όπου έγινε το μεγάλο μακελειό, επικεφαλής της κομματικής οργάνωσης ήταν ο Μιχάλης Πεχτασίδης και καθοδηγητές του από το Π.Γ. και την Κ.Ε. ήταν οι Γιάννης Ιωαννίδης και Πέτρος Ρούσσος.
Στα Βουλγαρικά κρατητήρια (στη Σόφια) τις “ανακρίσεις” και τα μέχρι θανάτου βασανιστήρια εναντίον στελεχών της εβδόμης μεραρχίας του Δ.Σ.Ε. για την απόσπαση “ομολογιών” και στην πραγματικότητα “για την κατασκευή κατασκόπων” (όπως ομολογεί στο βιβλίο του ο Δ. Βλαντάς) τα καθοδηγούσε και έπαιρνε προσωπικά, ενεργό μέρος σ’ αυτά ο ίδιος ο Δ. Βλαντάς, ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες του Ζαχαριάδη, μέλος του Π.Γ.
Την κυρία ευθύνη για την εξόντωση ανωτάτων στελεχών του Δ.Σ.Ε. (του Γιαννούλη κ.ά.) με βάση πολλές μαρτυρίες τη φέρνει ο ΓΟΥΣΣΙΑΣ (Γ. ΒΟΝΤΙΤΣΙΟΣ) ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες του Ν. Ζαχαριάδη.
Αυτό που προκύπτει σαν αναμφισβήτητο γενικό συμπέρασμα από όλη την ερευνά είναι ότι για την εξόντωση των αγωνιστών της αριστεράς η ευθύνη βαραίνει, πέρα από τον Ν. Ζαχαριάδη και εκείνα από τα ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ που ήταν βαθιά διαποτισμένα με τη βεβαιότητα για το “αλάθητο” του ΣΤΑΛΙΝ και των κατά τόπους μικρών ΣΤΑΛΙΝ και με την αντίληψη για την “ιστορική αναγκαιότητα” του ΣΤΑΛΙΝΙΚΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ. Η αποδοχή αυτής της αντίληψης από τη σταλινική ηγεσία, τη βόλευε και στην άρνηση των δικών της ευθυνών για τις αποτυχίες, τις ήττες και τα λάθη και στην επίρριψη τους στους ώμους των προγεγραμμένων.
Η Επιτροπή Πρωτοβουλίας δεν έχει το αίσθημα πως η έρευνα και το πόρισμα της κλείνουν το θέμα με το οποίο ειλικρινά και με άκαμπτη σταθερότητα καταπιάστηκε. Θεωρεί ότι απλώς συμβάλλει στο άνοιγμα του κεφαλαίου αυτού. Και πιστεύει ότι είναι χρέος των κομμάτων της Αριστεράς να πάρουν θετική στάση απέναντι στο πρόβλημα. Να μελετήσουν και να δώσουν στη δημοσιότητα όλα τα στοιχεία που περιέχονται στα αρχεία τους. Και να συμβάλλουν ανάλογα με τις πληροφορίες τους και τις δυνατότητες τους στην ολοκλήρωση της έρευνας, στην πλήρη αποκατάσταση της αλήθειας και στην απονομή δικαιοσύνης σε όλους τους αγωνιστές της αριστεράς που συκοφαντήθηκαν και εξοντώθηκαν άδικα.
Με τη δημοσίευση του πορίσματος αυτού, η Επιτροπή Πρωτοβουλίας θεωρεί πως εκπλήρωσε στη φάση αυτή, το καθήκον που η ίδια, αυτοβούλως, είχε αναλάβει. Για το ενδεχόμενο να υπάρχουν περιπτώσεις αγωνιστών που θέλουν να καταθέσουν τη μαρτυρία τους και για οποιοδήποτε λόγο δεν έγινε δυνατό να το κάνουν ως τώρα, είναι πάντοτε στη διάθεσή τους ο ιστορικός Τάσος Βουρνάς, Σόλωνος 71, βιβλιοπωλείο αφων Τολίδη.
Αθήνα, 17/5/88
Τα μελή της επιτροπής:
Κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ
Τ. ΒΟΥΡΝΑΣ
Γ. ΔΑΜΑΣΚΟΠΟΥΛΟΣ
Μ. ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Γ. ΖΑΡΟΓΙΑΝΝΗΣ
Γ. ΛΑΜΠΑΤΟΣ
Β. ΝΕΦΕΛΟΥΔΗΣ
——————————————————————————–
Νοεμβρίου 26, 2008 στο 2:15 πμ
Γιατι τετοια μουγγα ρε παιδια? « Black Cat ★ Red Cat
[...] ελευθεριων. Αλλωστε ο Περικλης Κοροβεσης, εχει γραψει για αυτα τα πραγματα, και αυτη η αποψη αποτελει κτημα αρκετου κοσμου του [...]
Αυγούστου 25, 2009 στο 9:28 μμ
kapetanios
Ο Κοροβέσης στα γνωστά ρηχά νερά( και με τις ΣΥΝεμμονές του να χτυπούν κόκκινο απο πάντα)
ΑΛΛΑ
το παραπάνω(Νοεμβρίου 9, 2008 στο 11:31 πμ) σχόλιο αξίζει μιας δεύτερης ματιάς και μιας διασταύρωσης /εξακρίβωσης
(προς το παρρόν το κάνω copy paste ,αν μου επιτρέπεις φυσικά, και βλέπουμε)
Αυγούστου 25, 2009 στο 9:29 μμ
Πάνος
Είναι ένα από τα “προσεχώς” της καλύβας, καιρού επιτρέποντος.
Αυγούστου 26, 2009 στο 12:43 πμ
Μαύρο πρόβατο
Ενδεικτικά αναφέρω την έρευνα των αδελφών Μεντβέντιεφ, «Ο Άγνωστος Στάλιν» (Εκδόσεις Καστανιώτη)
Με όλη τη συμπάθεια και το σεβασμό στους αγώνες του κ. Κοροβέση, υπενθυμίζω ένα ασφαλές κριτήριο πολιτικής (ή σκέτο) σοβαρότητας: να έχει κανείς διαβάσει τα βιβλία που προτείνει (ή που κατακρίνει)…
Αυγούστου 26, 2009 στο 7:36 πμ
Πάνος
Ναι, ο σεβασμός είναι ολοφάνερος…
Αυγούστου 26, 2009 στο 9:30 πμ
GB
Αντιγράφω την τελευταία φράση του Π. Κοροβέση η οποία όφειλε να γίνει η αρχή για ένα αξιόλογο άρθρο του ιδίου
“…μια τέτοια δημοκρατία που η ανθρωπότητα δεν θα έχει ξαναδεί και θα βγαίνει μέσα από τα επιτεύγματα της ιστορίας, χωρίς μεσσιανισμούς και προφήτες.”
Ας τολμήσει να συνεχίσει το άρθρο του απο κει που τελειώνει!!!
να δούμε όλοι αν έχει να πει κάτι ή παίζει εν ου παίκτοις, αλλοιώς βάζει τον Κοροβέση στην θέση των μαζών και τις μάζες στη θέση του Κοροβέση αλλά εκτός απτήν μνήμη υπάρχει και η λήθη, εκτός απτήν βεντέτα υπάρχει και η συμφιλίωση. εκτός απτό κόκκινο υπάρχει και το λευκό.
Αυγούστου 26, 2009 στο 1:23 μμ
Μαύρο πρόβατο
Πάνο, μην απομονώνεις – όλο το παραπάνω σχολιάριο είναι ολοφάνερο
Ο ανανεωτικός Στάλιν
Οκτωβρίου 23, 2008 in Η πολιτική στην καλύβα | Tags: ΕΣΣΔ, ΚΚΕ, Περικλής Κοροβέσης, Στάλιν, ΣΥΝ, ΣΥΡΙΖΑ | by Πάνος
Του
Περικλή Κοροβέση, αναδημοσίευση από την “Εποχή”
Στα καλά καθούμενα, όλοι εμείς που αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας ως ΣΥΡΙΖΑ, βρεθήκαμε στις αρχές αυτού του αιώνα στην δεκαετία του ΄30 στην ΕΣΣΔ. Ο Στάλιν μαζί με τους ασήμαντους γραφειοκράτες της δεύτερης γενιάς, έχει επικρατήσει ολοσχερώς στους μηχανισμούς του κόμματος και του κράτους, και εμπεδώνει την ολοκληρωτική πολιτική του κόμματος-κράτους, με τέτοιους διωγμούς που ουδέποτε αποτόλμησε κάποιο τσαρικό καθεστώς. Περίπου ένα 70% έως 80% του στελεχικού δυναμικού των μπολσεβίκων εκτελέστηκε ή εξορίστηκε. Ακόμα και σήμερα ο ακριβής αριθμός των θυμάτων μας είναι άγνωστος. Αυτό που ξέρουμε με ακρίβεια είναι ο αριθμός των φυλακισθέντων και εξορισθέντων που γύρισαν σπίτια τους μετά το θάνατο του Στάλιν. Ήταν είκοσι εκατομμύρια. Το σίγουρο είναι πως ο Στάλιν σκότωσε τόσους πολλούς κομμουνιστές όσους όλοι οι φασίστες μαζί.
Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, άνοιξαν και τα απόρρητα αρχεία. Μελετητές από όλο τον κόσμο, όχι αναγκαστικά αντικομμουνιστές, ενέσκηψαν σε αυτό το υλικό και μας έδωσαν μια καινούργια γνώση. Ενδεικτικά αναφέρω την έρευνα των αδελφών Μεντβέντιεφ, «Ο Άγνωστος Στάλιν» (Εκδόσεις Καστανιώτη) που πρωτοκυκλοφόρησε το 2003 και το θεωρώ μια από τις πληρέστερες μελέτες του Σταλινικού φαινομένου. Δεν έχει καμία σχέση με τροτσκιστικά ή αναρχικά πονήματα, που όσο δίκιο και αν είχαν στην καταγγελία τους, είχαν μια ιδεολογική επιβάρυνση που νόθευε την επιστημονική τους έρευνα.
Όσοι δεν ανήκουμε στο ΚΚΕ, ένα κόμμα γνήσιο Λενινιστικό-Σταλινικό, και αποτελεί ένα πολύτιμο αντικείμενο μελέτης για το πώς ήταν ο μπολσεβικισμός και η ιστορική του συνέχεια ο σταλινισμός, που εκεί μαθητεύσαμε όλοι, οφείλουμε να μην πεθάνουμε ηλίθιοι. Το δεν «ήξερα», το δεν είχα την «κατάλληλη πληροφόρηση» είναι άλλοθι για την επαναφορά του Στάλιν στις γραμμές μας. Και είναι αυτό που έκανε ο ΣΥΝ με την απόφαση να στείλει επίσημη αντιπροσωπία και μάλιστα με βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στην Κίνα. Κατά την προσωπική μου άποψη είναι ένα μείζον πολιτικό πρόβλημα για το ΣΥΡΙΖΑ και ένας απόλυτος ανανεωτικός σταλινισμός από το ΣΥΝ.
Όλοι όσοι αναγνωριζόμαστε στο ΣΥΡΙΖΑ, μικροί και μεγάλοι, συνιστώσες ή ανένταχτοι, έχουμε ένα πλαίσιο πολιτικής δεοντολογίας που σε κάποια σημεία του είναι διατυπωμένο, αλλά σε άλλα δεν είναι. Πράγμα που σημαίνει πως όλοι έχουμε ένα «ιδεατό» ΣΥΡΙΖΑ στο μυαλό μας, που να χωράει όλους τους υπόλοιπους. Και ας υποθέσουμε πως ο ΣΥΝ είναι υπέρ της θανατικής ποινής στην Κίνα, εγκρίνει τις περίπου 68 περιπτώσεις που επιφέρουν θανατική ποινή στην Κίνα, ακόμα και για μη βίαια εγκλήματα ή είναι υπέρ της ανασφάλιστης εργασίας και θεωρεί το ωρομίσθιο των 0,30 ευρώ ικανοποιητικό, εγώ θα έλεγα δικαίωμά του. Ας βγει και ας τα υπερασπισθεί. Αλλά όχι στο όνομα του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί επιλέγοντας να στείλει ως αντιπρόσωπό του στην Κίνα μια βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, το χρεωνόμαστε όλοι.
Υπήρξαν αρκετές αντιδράσεις γι΄ αυτήν την πρωτοβουλία της ηγεσίας του ΣΥΝ και από τα ίδια τα στελέχη του ΣΥΝ. Κάποια αρθρογραφία ήταν ιδιαίτερη εύστοχη και έντονη. Αισιόδοξο σημάδι. Η αλήθεια δεν βγαίνει πια από το ιερατείο, αλλά από αγωνιστές με σκέψη. Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν έχει δοθεί καμία επίσημη απάντηση. Είδαμε μόνο ένα κείμενο της σ. Άννας Φιλίνη στην «Αυγή» με τις προσωπικές της σημειώσεις και ένα ανακοινωθέν του σ. Μπίσκι, που ούτε εκτελέσεις είδε, ούτε υπερεκμετάλλευση, ούτε εγκληματικό καπιταλισμό. Και εδώ έχουμε την πρώτη σοβαρή κρίση του ΣΥΡΙΖΑ. Αν ο ΣΥΝ δεν δώσει μια επίσημη και πειστική απάντηση και το θεωρήσει σαν μια πράξη ρουτίνας, τότε, κατά τη δικιά μου την άποψη, το όλο εγχείρημα του «ΣΥΡΙΖΑ» πρέπει να ξαναζητηθεί.
Είναι εποχή να τραβάμε τα πράγματα στα άκρα; Λάθος ερώτημα. Δεν είναι αυτός που διαπιστώνει μια ακραία κατάσταση που πρέπει να χαρακτηρίζεται ως ακραίος και όχι αυτός που κάνει μια ακραία πράξη. Το αριστερό δημοκρατικό κίνημα ανά τους αιώνες δεν έχασε από τις καταγγελίες του, αλλά από τις σιωπές του. Ήδη μετά το θάνατο του Λένιν είχε φανεί πού πήγαινε η ΕΣΣΔ. Οι εγκάθετοι των ΚΚ ανά τον κόσμο συμπαραστάθηκαν στο Στάλιν. Και τον νομιμοποίησαν με αποτέλεσμα ο ολοκληρωτισμός να γίνει το ιδανικό των εξεγερμένων κομμουνιστών. Αν και βέβαια αλλιώτικα λειτούργησε ο κομμουνισμός σαν εξέγερση και αλλιώτικα ως κράτος. Όπως και να έχει, αυτή η Αριστερά που θέλουμε να φτιάξουμε, θα είναι μια τέτοια δημοκρατία που η ανθρωπότητα δεν θα έχει ξαναδεί και θα βγαίνει μέσα από τα επιτεύγματα της ιστορίας, χωρίς μεσσιανισμούς και προφήτες.
Εποχή 19/10/08
*
Η υπογράμμιση στο κείμενο είναι της Μαρίας, η οποία επισήμανε το άρθρο του Κοροβέση.
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΧΟΛΙΑ
ο δείμος του πολίτη στο Δημήτρη μου έχουμε πρόβλη…
Belbo στο Οι αστυνομικοί του Χρυσοχοϊδη …
mitsakos στο Κουΐζ: πόσες μπουτίκ υπάρχουν …
καραμπασ κωστασ στο Η τελευταία ήττα του Δημοκρατι…
Γιώργας στο Ο δρόμος προς την καλύβα ψηλά …
Πάνος στο Ο δρόμος προς την καλύβα ψηλά …
Πάνος στο Δημήτρη μου έχουμε πρόβλη…
Ενη Καπαζογλου στο Το ΚΚΕ κυκλοφορεί προκηρύξεις …
Ενη Καπαζογλου στο Το ΚΚΕ κυκλοφορεί προκηρύξεις …
Παπούλης στο Το ΚΚΕ κυκλοφορεί προκηρύξεις …
inlovewithlife στο Το ΚΚΕ κυκλοφορεί προκηρύξεις …
Παπούλης στο Το ΚΚΕ κυκλοφορεί προκηρύξεις …
sissa ben dahir στο Το ΚΚΕ κυκλοφορεί προκηρύξεις …
Ενη Καπαζογλου στο Το ΚΚΕ κυκλοφορεί προκηρύξεις …
nikiplos στο Η εκατοστή έβδομη επανάληψη τη…
ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ
Δημήτρη μου έχουμε πρόβλημα
Η εκατοστή έβδομη επανάληψη της εξαγγελίας για τομές στο ΕΣΥ
Μείναμε από παπαδιές, ξεμείναμε από παπάδες!
Μαυρογιαλούρος ή μπάρμπας απο την Κορώνη!
Ο ΔΣΕ βομβαρδίζει τη Θεσσαλονίκη
“Κατσίκα!” -”Τόφαλε!”
Ιερόθεος Ναυπάκτου: ο όρκος (των βουλευτών) είναι πονηρός και πρέπει να καταργηθεί
Πιο κοντή, πιο χοντρή και πιο καρπερή η γυναίκα του μέλλοντος!
Μαστιγώνουν τις γυναίκες που φορούν σουτιέν, οι ισλαμιστές στη Σομαλία
Καλορίζικοι!
Το ΚΚΕ κυκλοφορεί προκηρύξεις εναντίον της ταινίας «ψυχή βαθιά»!
Παρελάσεις
Ξινή η εκλογή Γραμματέα στο ΠΑΣΟΚ για τον ΓΑΠ
Ψυχή βαθιά – μια τηλεγραφική κριτική
Διαβολικές συμπτώσεις στο opengap…
ΚΑΛΎΒΑ INTERNATIONAL
English
Español
Deutsch
Français
Italiano
Português
Русский
Български
Română
Polski
中文（简体）
中文（繁體）
Hrvatski
Česky
Dansk
Nederlands
Suomi
हिन्दी
日本語
한국어
Norsk
Svelska
العربية
A
ΕΤΙΚΈΤΕΣ
25η Μαρτίου costa Navarino ecology FYROM politics Vasko Gligorijević writing Άγιον Όρος Άθως ΑΠΘ Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος Αλαβάνος Βατοπέδι Βατοπαίδι Γιάλοβα Δήμος Θερμαϊκού ΕΛΑΣ ΕΣΥ Εκκλησία Εκλογές Ιουνίου Εμφύλιος Επανάσταση 1921 Εφραίμ Θεσσαλονίκη ΚΚΕ Καραμανλής Κύπρος ΛΑΟΣ Μίκης Θεοδωράκης ΝΔ Οικολόγοι Πράσινοι ΠΑΣΟΚ ΠΓΔΜ ΠΟΤΑ Μεσσηνίας Παλαιστίνη Παπαγεωργόπουλος Παπανδρέου Ρωμανού ΣΥΝ ΣΥΡΙΖΑ Σουφλιάς Τσίπρας Ψωμιάδης κυβέρνηση πράσινη ανάπτυξη
BLOG STATS
1,822,624 hits
17 commentsComments feed for this article
Οκτωβρίου 23, 2008 στο 10:32 πμ
Πάνος
Κείμενα σαν κι αυτό του Περικλή Κοροβέση αποτελούν πραγματική όαση μέσα στην παλαιοκομμουνιστική έρημο του ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν είναι τυχαίο που ένας συγγραφέας – βουλευτής, απαλλαγμένος από τις κομματικές σκουριές που σκεπάζουν καταθλιπτικά άλλους, πολλές δεκαετίες νεότερούς του, είναι εκείνος που έχει τα αντανακλαστικά (και τους αδένες) να εκτιμά στις πραγματικές της διαστάσεις την ανεκδιήγητη συμμετοχή βουλευτίνας του ΣΥΡΙΖΑ στην επίσκεψη του έκανε κλιμάκιο της “Ευρωπαϊκής Αριστεράς” στη …σοσιαλιστική Κίνα.
Ας το ξανασκεφτούν, επί τη ευκαιρία του άρθρου του Κοροβέση, εκείνοι που (εδώ στην καλύβα) προσπάθησαν να βγάλουν λάδι την κ. Φιλίνη, με σοφιστείες του τύπου άλλο ο ΣΥΝ και άλλο ο ΣΥΡΙΖΑ. Το θέμα είναι πολύ σοβαρό, αν θέλουν να μιλάνε στο όνομα μιας σύγχρονης αριστεράς. Αν δε θέλουν, δικό τους πρόβλημα.
Το πρόσφατο ποστ της καλύβας για το Κινεζικό αίσχος του ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ, εδώ:
http://panosz.wordpress.com/2008/10/07/cyriza_goes_china/
Οκτωβρίου 23, 2008 στο 10:56 πμ
σχολιαστής
Δεν τον βλέπω να πολυκαιρίζει στο …σχήμα.
Οκτωβρίου 23, 2008 στο 11:07 πμ
JK
Αυστηρός ο Περικλής αλλά διαλέγει εύκολο αντίπαλο.
Δηλαδή δεν φαίνεται να ενοχλείται εξίσου από την ύπαρξη στο ΣΥΡΙΖΑ της ΚΟΕ, δύναμης που θα χαρακτήριζε τις εισαγωγικές παραγράφους του κειμένου του ως ιμπεριαλιστική προπαγάνδα.
Πολλοί παίρνουν τόση φόρα στον αντισταλινικό οίστρο τους που δεν καταλαβαίνουν καλά τι λένε.
λένε χαρακτηριστικά στο παρακάτω απολαυστικό κείμενο:
http://www.koel.gr/index.php?option=content&task=view&id=1391
Μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει την οποιαδήποτε ελάχιστη κοινή συναίνεση πάνω στο ρόλο του Στάλιν και του Μάο και δεν το ξέρω;
Οκτωβρίου 23, 2008 στο 11:12 πμ
lvpb
μ’ αρέσει που πήγε η Φιλίνη που ναι και στη δεξιά πτέρυγα του Συνασπισμού. Εγώ θα περίμενα να ‘χανε στείλει κανενα Λαφαζάνη!!
Τεσπα δεν ξέρω για ποιο λόγο πήγανε, εγώ πάντως δεν έχω κανένα πρόβλημα που πήγανε. Καλός, χρυσός ο Κοροβέσης αλλά καλό θα ήταν να πήγαινε και αυτός εκεί να δει ιδίοις όμμασι τι είναι αυτό που επικρίνει. Γιατί από μακριά γνώμη μπορούμε να έχουμε όλοι.
Πάντως μία με τις αναφορές στον πρόεδρο Μάο, μια με την επισκεψη στην Κίνα , ο ΣΥΝ μας έχει προκύψει κινεζόφιλος ε;;;
υγ: το ξέρετε βέβαια ότι με όποιο μελος της Νεολαιας ΣΥΝ έχω μιλήσει, για Κοροβέση-Ψαριανό λένε τα χειρότερα! Αυτό δείχνει και το ποιόν τους… οι 2 τύποι (ό,τι κι αν είναι πολιτικά) τους φέρανε ενα σωρό ψήφους στην Αθήνα αλλά τώρα τους βρίζουνε…να ‘χες τα κότσια να μην τους βάλει στα ψηφοδέλτια στο όνομα μιας “ενότητας”!!
Οκτωβρίου 23, 2008 στο 12:09 μμ
σχολιαστής
@lvpb, τι είναι, κατά τη γνώμη σου, “αυτό που επικρίνει”;
Οκτωβρίου 23, 2008 στο 5:31 μμ
nik-athenian
Μεγάλο θέμα αυτό που φέρνει στην επιφάνεια ο κ. Κοροβέσης. Πότε δηλ. νομιμοποιείται να βγαίνει προς τα έξω μια άποψη από ένα πολιτικό σχηματισμό που αποτελείται από πολλές συνιστώσες. Από πολλές τάσεις. Πότε δικαιούται κάποιος κομματικός να μιλάει για κάτι που δεν το συμμερίζονται όλοι;
Νομίζω ότι αυτό δεν αφορά μόνο το ΣΥΡΙΖΑ αλλά και όλα τα κόμματα με τάσεις στο εσωτερικό τους.
Για να μην προκύπτουν λοιπόν τέτοια διλήμματα, μόνο δυο διέξοδοι υπάρχουν: ή το συμπαγές, μονολιθικό κόμμα με την μια και μοναδική άποψη με την αναμφισβήτητη αλήθεια, ή οι αλεπάλληλες διασπάσεις μέχρι να φτάσουμε στα κουάρκς.
Όσοι νομίζουν ότι μπορεί να βγαίνει στα εκάστοτε ζητήματα, μια πλειοψηφική άποψη που στη συνέχεια να την υπερασπίζονται όλοι, μου φαίνεται ότι γελιούνται. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συντηρηθεί επί μακρόν. Είναι στη φύση των ανθρώπων να μην το σέβονται για πολύ.
Οκτωβρίου 23, 2008 στο 8:53 μμ
lvpb
ελα μου ντε…τι να ΄ναι αραγε; δε μιλαω για πραγματα που δεν ξερω.
Οκτωβρίου 24, 2008 στο 12:46 μμ
«Το σίγουρο είναι πως ο Στάλιν σκότωσε τόσους πολλούς κομμουνιστές όσους όλοι οι φασίστες μαζί.» « «The MacManus Diaries»
[...] αντελήφθηκα ότι μ’είχε ήδη προλάβει ο εξ ίσου πολυγραφότατος καρντάσης Πάνος! Δεν έχει σημασία! Καλό είναι ν’ [...]
Οκτωβρίου 24, 2008 στο 7:50 μμ
johnvellis
Νομίζω ότι τα λέει καλά εδώ ο Κοροβέσης. Ίσως σε άλλο θέμα να τα λέει λάθος. Σημασία έχει ο ΣΥΡΙΖΑ να ξέρει ή να έχει αποφασίσει τι είναι σωστό και λάθος για αυτόν (ΣΥΡΙΖΑ). Και μετά οι συνιστώσες να ακολουθήσουν.
Βέβαια πάντα υπάρχει ο ηγεμονισμός του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ και στα καλά και στα κακά.Αλλά αυτό είναι θέμα των μελών του, ίσως και του ΣΥΡΙΖΑ, για να βρουν την άκρη. Αν το θέλουν πραγματικά.
Νοεμβρίου 9, 2008 στο 11:31 πμ
ΑΡΗΣ ΧΙΩΤΗΣ
ΠΟΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΠΟΥ ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΕΞΟΝΤΩΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΗΣ
Η Επιτροπή Πρωτοβουλίας συγκροτήθηκε του Σεπτέμβριο του 1987 με πρωτοβουλία του Τάσου Βουρνά, ιστορικού συγγραφέα και δημοσιογράφου και του Βασίλη Νεφελούδη και με τη συμμετοχή των: Κώστα Αναστασιάδη, δημοσιογράφου, Γιάννη Δαμασκόπουλου ανταρτοεπονίτη στα χρονιά της κατοχής, Μπάμπη Δρακόπουλου πρώην Γραμματέα του Κ.Κ.Ε. ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ, Γιώργου Ζαρογιάννη, Ταξίαρχου – Καπετάνιου του Ε.Λ.Α.Σ. και Γαβρίλη Λαμπάτου στελέχους της ΕΚΟΝ ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ. Η επιτροπή επιδίωξε, χωρίς επιτυχία, να διευρυνθεί προς την κατεύθυνση προσωπικοτήτων φάσματος ευρύτερου από αυτό που εκφράζεται από τα μετέχοντα μελή της, εμμένοντας σταθερά στην αρχική απόφαση της να παραμείνει αυτόνομη και ανεξάρτητη από οποιοδήποτε κόμμα.
Στην πρώτη συνεδρίαση της η Επιτροπή πρωτοβουλίας προσδιόρισε τους στόχους της ερευνάς της και κατάρτισε το πρόγραμμα της λειτουργίας και δράσης της. Πρέπει να σημειωθεί ότι το θέμα της αποκατάστασης της μνήμης των αγωνιστών που εξοντώθηκαν άδικα δεν τέθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα με την ίδρυση της Επιτροπής μας. Μέλη της Επιτροπής όπως ο Μπάμπης Δρακόπουλος και ο Βασίλης Νεφελούδης και άλλοι που δεν είναι μέλη της Επιτροπής, ασχολήθηκαν και στο παρελθόν με το ίδιο θέμα. Υπενθυμίζουμε σχετικά ότι το 1983 το ΚΚΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ είχε συγκροτήσει Επιτροπή ερευνάς και τον ίδιο χρόνο δημοσίευσε απόφαση με την οποία αποκατέστησε την μνήμη του Παντελή Δαμασκόπουλου. Ο Γιάννης Δαμασκόπουλος, από το 1945, αγωνίζεται για την αποκατάσταση της μνήμης του πατερά του. Είναι αβάσιμοι συνεπώς οι ισχυρισμοί που είδαν το φως της δημοσιότητας και σύμφωνα με τους οποίους, στην Ελλάδα, το θέμα ανέκυψε σαν προέκταση της ανάλογης πρωτοβουλίας του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. Ακόμα και η ίδρυση της επιτροπής μας, χρονικά, προηγείται της εξαγγελίας του Γκορμπατσόφ για τη συγκρότηση Επιτροπής του Κ.Κ.Σ.Ε. με σκοπό την απονομή δικαιοσύνης σε άδικα εξοντωθέντες αγωνιστές στη Σοβιετική Ένωση.
Η αυτόνομη ύπαρξη και δράση της Επιτροπής μας δεν σημαίνει καθόλου ότι είμαστε αδιάφοροι απέναντι στην ανάληψη παρομοίων πρωτοβουλιών σε άλλες χώρες. Αντίθετα, επειδή το Σταλινικό φαινόμενο της μισαλλοδοξίας και της βίαιης καταστολής κάθε διαφορετικής άποψης δεν ήταν περιορισμένο σε μια μονό χωρά, θεωρούμε ότι το ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ των εγκληματικών ενεργειών που σημειώθηκαν σε διαφορές χώρες, δεν έχει περιορισμένο εθνικό χαρακτήρα. Είναι ευρύτερα διεθνές θέμα για το κομμουνιστικό κίνημα.
Η σύσταση της Επιτροπής πρωτοβουλίας δεν θα είχε νόημα εάν τα κόμματα της Αριστεράς αναλάμβαναν, με δική τους πρωτοβουλία, το έργο της ερευνάς, της αποκατάστασης της αλήθειας και της απονομής δικαιοσύνης στους αβάσιμα κατηγορηθέντες και εγκληματικά εξοντωθέντες αγωνιστές. Επειδή όμως:
α) Το ΚΚΕ δεν έδειξε, μέχρι στιγμής, καμιά προθυμία να ασχοληθεί θετικά με το θέμα αυτό.
β) Το πρώην Κ.Κ.Ε. ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ, μετά την αποκατάσταση του Παντελή Δαμασκόπουλου το 1983, δεν συνέχισε την ερευνά του με στόχο την ολοκλήρωση του έργου που είχε αναλάβει.
γ) Κανένα άλλο από τα υπάρχοντα Κόμματα, που έχουν τις ρίζες τους στην Κομμουνιστική Αριστερά, δεν ανέλαβε παρόμοια πρωτοβουλία, αυτοί που αποτελούν την Επιτροπή πρωτοβου λίας θεώρησαν χρέος τους να την αναλάβουν. Στόχος μας ήταν:
Να ερευνήσουμε σε όλη τη δυνατή έκταση τις περιπτώσεις που γνωρίζουμε και εκείνες που θα έθεταν οι ενδιαφερόμενοι υπ’ όψιν της Επιτροπής.
Να ευαισθητοποιήσουμε την κοινή γνώμη, με την δημοσίευση όλων των σχετικών στοιχείων.
Και να συμβάλλουμε στην ενεργοποίηση των κομμάτων της Αριστεράς προς την κατεύ θυνση της ερευνάς και της αποκατάστασης τιμής των εξοντωθέντων αγωνιστών.
Η αποκατάσταση της μνήμης των αγωνιστών της αριστεράς δεν έχει μόνον τον χαρακτήρα της απονομής δικαιοσύνης. Δεν είναι μόνον χρέος ηθικής τάξεως. Είναι επίσης σημαντική πολιτική πράξη που αφορά όχι μόνον στην αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας, όχι μόνον στο παρελθόν, αλλά επίσης και στο παρόν και στο μέλλον των πολιτικών ηθών της αριστεράς, στο παρόν και στο μέλλον του επίπεδου της πολιτικής σκέψης και δράσης. Όποιος αληθινά θέλει να συμβάλει στην αναστήλωση της αρχής που διακηρύχθηκε από τους θεμελιωτές του Επιστημονικού Σοσιαλισμού, κατά την οποία ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΩΡΙΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, οφείλει να δεχθεί ότι έχει χρέος να συμβάλει στο να απαλλαχθεί το Κομμουνιστικό Κίνημα από πολιτικές και πρακτικές που είναι ευθέως αντίθετες και με τον Κομμουνισμό και με την Δημοκρατία.
Οι έρευνες της επιτροπής πρωτοβουλίας περιέλαβαν σειρά από ατομικές περιπτώσεις και εκτάθηκαν σε διαφορές κατηγορίες και περιοχές, χωρίς ωστόσο να γίνει δυνατό να ερευνηθούν όλες οι πτυχές. Οι δυσκολίες ήταν πολλές και η κυριότερη από αυτές ήταν η μη δυνατότητα της Επιτροπής να προσπελάσει και να μελετήσει τα αρχεία των Κομμάτων της Αριστεράς. Από την αρχή της συγκρότησής της η επιτροπή είχε επίγνωση των δυσκολιών που θα συναντούσε και γι’ αυτό υπογράμμισε ότι το πόρισμα των εργασιών της θα ήταν ενδεικτικό μόνον και ότι χρέος των κομμάτων της αριστεράς ήταν να αναλάβουν μια περισσότερο εκτεταμένη και ολοκληρωμένη ερευνά.
Οι περιπτώσεις που ερευνήθηκαν από την Επιτροπή κατά κατηγορίες ήταν οι ακόλουθες:
——————————————————————————–
Α) Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΗΓΕΤΙΚΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΤΟΥ ΚΚΕ ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ Ε.Σ.Σ.Δ. ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 1930-1940 ΚΑΙ ΥΠΗΡΞΑΝ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΤΑΛΙΝΙΚΩΝ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΕΩΝ
Μολονότι στην αίτηση μας προς την ηγεσία του Κ.Κ.Σ.Ε. μέχρι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει απάντηση, από πληροφορίες που συγκέντρωσε η Επιτροπή ανάμεσα στα θύματα των Σταλινικών εκκαθαρίσεων στην Ε.Σ.Σ.Δ., αναφέρονται οι:
1) ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ ΧΆΪΤΑΣ, διετέλεσε Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ.(1928-1931)
2) ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΟΖΩΦ, διετέλεσε γραμματέας της ΟΚΝΕ (1925-1928)
3) ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΟΥΒΑΣ, διετέλεσε γραμματέας της ΟΚΝΕ (1928-1931)
4) ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΠΥΛΙΩΤΗΣ, μέλος του Πολιτικού Γραφείου της Κ.Ε. (1928-1931)
5} ΚΩΣΤΑΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ, μέλος του Πολιτικού Γραφείου της Κ.Ε. (1928-1931)
6) ΑΛΕΞΗΣ ΧΡ1ΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗΣ, Διευθυντής του Ριζοσπάστη (1928-1931)
7) ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΛΥΔΩΝΑΡΗΣ, Βουλευτής του ΚΚΕ στη βουλή του 1932, μέλος Κ.Ε.
3) ΜΑΡΚΟΣ ΜΑΡΚΟΒΙΤΗΣ, στέλεχος της ΟΚΝΕ
9) ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥΤΣΟΣ ή ΓΙΑΝΝΟΥΤΣΟΣ
10) ΤΖΑΝΝΗΣ ΦΛΑΡΑΚΟΣ, εργάτης, συνδικαλιστής, στέλεχος του ΚΚΕ, δραπέτευσε από τις φυλακές της Αίγινας.
11) ΚΟΥΡΟΥΚΛΗΣ, εργάτης, συνδικαλιστής, στέλεχος του ΚΚΕ, δραπέτευσε από τις φυλακές της Αίγινας
12) ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗΣ, παιδαγωγός, στέλεχος του ΚΚΕ
13) ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΟΣ, στέλεχος του ΚΚΕ από το Βόλο
14) ΑΒΡΑΑΜ ΔΕΡΒΙΣΌΓΛΟΥ, εργάτης, αγωνιστής, δραπέτης από τις φυλακές της Αίγινας
15) ΔΟΥΡΓΕΡΙΔΗΣ, εργάτης, αγωνιστής, δραπέτης από τις φυλακές της Αίγινας
16) ΚΑΛΟΓΡ1ΔΗΣ, εργάτης, αγωνιστής, δραπέτης από τις φυλακές της Αίγινας
17) ΣΑΡΙΚΑΣ, εργάτης, αγωνιστής, δραπέτης από τις φυλακές της Αίγινας
18) ΘΩΜΑΖΟΣ, εργάτης, αγωνιστής, δραπέτης από τις φυλακές της Αίγινας
19) ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΑΓΚΑΡΑΚΗΣ, στέλεχος της ΟΚΝΕ
20) ΜΟΥΤΖΟΥΡΗΣ, μέλος του Γραφείου της Κ.Ε. της ΟΚΝΕ.
——————————————————————————–
Β) Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΣΤΟ ΜΠΟΥΛΚΕΣ ΤΗΣ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑΣ (1944-1948)
Το Μπούλκες είναι μια μικρή πόλη στα Βορειοδυτικά της Γιουγκοσλαβίας κοντά στα σύνορα με την Ουγγαρία. Στο σύνολο τους σχεδόν οι κάτοικοι του Μπούλκες ήταν Γερμανοί. Οι άνδρες είχαν ενταχθεί στο Χιτλερικό στρατό και οι γυναίκες συγκεντρώθηκαν σε στρατόπεδο. Η πόλη παραχωρήθηκε στους Έλληνες πολιτικούς προσφυγές που ήταν γύρω στις 5.000-6.000. Κομματικός καθοδηγητής στο Μπούλκες, ορίσθηκε ο Μιχάλης Πεκτασίδης (ανιψιός της Δόμνας, γυναίκας του Γιάννη Ιωαννίδη). Ο Μ. Πεκτασίδης αφού χρησιμοποιήθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα δολοφονήθηκε και αυτός με εντολή του Γιάννη Ιωαννίδη. Επικεφαλής του κλιμακίου της Κ.Ε. του ΚΚΕ στην Γιου γκοσλαβία και καθοδηγητές της κομματικής οργάνωσης του Μπούλκες ήταν οι Γιάννης Ιωαννίδης και Πέτρος Ρούσσος.
Μετά την ήττα στα Δεκεμβριανά, την υπογραφή της συμφωνίας της Βάρκιζας και το άγριο δολοφονικό όργιο των φασιστικών συμμοριών της Δεξιάς, μερικές χιλιάδες κυνη γημένοι Ελασίτες πέρασαν στην Γιουγκοσλαβία και εγκαταστάθηκαν στο Μπούλκες. Όπως ήταν επόμενο και πικρίες υπήρχαν ανάμεσα στους προσφυγές, και αντιρρήσεις ακούγονταν σχετικά με την πολιτική που ακολουθήθηκε και απογοητεύσεις. Οι συζητήσεις γύρω απ’ αυτά, κατά την αντίληψη της ηγεσίας, έπρεπε να “κοπούν με το μαχαίρι”. Με βάση αυτή τη λογική άρχισαν οι νυχτερινές μουλωχτές συλλήψεις και εξαφανίσεις αγωνιστών. Τα θύματα της εγκληματικής αυτής νοοτροπίας και πρακτικής είναι πολλά, μερικοί από εκεί νους που επέζησαν τα ανεβάζουν σε πάνω από εκατό. Οι διαφωνούντες στέλνονταν στο νησί του Δούναβη με το “αιτιολογικό” να κόβουν ξύλα για το ασβεστοκάμινο. Εκεί εξοντώθηκαν. Παρά τις προσπάθειές της, η Επιτροπή δεν μπόρεσε να βρει, σε κάποιο σημαντικό αριθμό, τα ονόματα των εξοντωθέντων στο Μπούλκες.
——————————————————————————–
Γ) ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΞΟΝΤΩΘΕΝΤΩΝ ΗΓΕΤΙΚΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΤΟΥ ΚΚΕ
1) ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΔΑΜΑΣΚΟΠΟΥΛΟΣ, μέλος της Κ.Ε. Γενικός Γραμματέας της Πανυπαλληλικής Επιτροπής.
Απομακρύνθηκε από το κόμμα στα τέλη του 1938 με εντελώς αβάσιμες επινοημένες κατηγορίες. Το 1943 κλήθηκε από την τότε ηγεσία στο Καρπενήσι (για να του ανατεθεί δουλεία στο ΕΑΜ). Παρέμεινε 9 μήνες σε ελεύθερες περιοχές. Το καλοκαίρι του 1944 εξοντώθηκε στο Καρπενήσι. Ύστερα από 40 χρονιά στις 4/12/84, στο Ριζοσπάστη γρά φτηκε ότι “συμφωνά με το από 10/4/81 πόρισμα της Κ.Ε. Ελέγχου, τον παντελή Δαμασκόπουλο δεν βαρύνει καμιά κατηγορία”. Ωστόσο το πόρισμα αυτό δεν δημοσιεύτηκε.
2) ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΣΚΑΦΙΔΑΣ, μέλος του Πολιτικού Γραφείου της Κ.Ε. Με εντολή του Ν. Ζαχαριάδη, βγήκε από τη φυλακή με δήλωση “για να βοηθήσει το κόμμα να απαλλαγεί από τον Γ. Σιάντο” που ο Ν. Ζαχαριάδης τον θεωρούσε πράκτορα. Όπως ήταν επόμενο ο Γ. Σκαφίδας διαγράφτηκε σαν δηλωσίας. Αυτοεξορίστηκε στο χωριό της γυναίκας του, στη Μεσσηνία και το 1944 κλήθηκε από την ηγεσία του ΚΚΕ στο Καρπενήσι “για να του ανατεθεί δουλεία στο ΕΑΜ”. Δολοφονήθηκε άνανδρα κατά τον ίδιο μυστικό-συνωμοτικό τρόπο, που δολοφονήθηκε ο Π. Δαμασκόπουλος.
3) ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ (ΑΣΗΜΙΔΗΣ), μέλος της Κ.Ε. και του Π.Γ. του ΚΚΕ στην περίοδο 1931-1933.
Εξαναγκάστηκε σε απομάκρυνση από το κόμμα αφού πρώτα προπηλακίστηκε από τον Ν. Ζαχαριάδη σαν “αντικομματικός”, “φραξιονιστής”, “οπορτουνιστής”, γιατί τόλμησε να κάνει διαφορετική πολιτική εκτίμηση για τα αίτια ενός δυσμενούς εκλογικού αποτελέσματος στη Θεσσαλονίκη. Το Δεκέμβριο του 1944 συνελήφθη από την πολιτοφυλακή του Γκύζη στο σπίτι του και θανατώθηκε στα “μουγκά”.
4) ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΖΙΝΙΕΡΗΣ (ΣΚΥΤΑΛΗΣ ή ΔΑΣΚΑΛΟΣ), διετέλεσε μέλος της Κ.Ε. και Γραμματέας της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας (1927-1930). Διαγράφτηκε γιατί έκανε δήλωση μετανοίας στην περίοδο της μοναρχοφασιστικής δικτατορίας. Στα χρόνια της Χιτλεροφασιστικής Κατοχής συνέβαλε ενεργά στη δημιουργία Εαμικών οργανώσεων στο χωριό του και στη γύρω περιοχή, όπου ζούσε αυτοεξόριστος. Τον κάλεσαν και αυτόν στο Καρπενήσι “για να του αναθέσουν δουλεία στο ΕΑΜ”, πήγε και τον εξόντωσαν.
5) και 6) ΣΤΑΥΡΟΣ ΓΑΚΗΣ και ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΠΕΝΗΣ, μεσαία καθοδηγητικά στελέχη οργανώσεων του ΚΚΕ.
Όταν ήταν κρατούμενοι στην Ακροναυπλία τόλμησαν να έχουν διαφορετική γνώμη από εκείνη του Γιάννη Ιωαννίδη σε προβλήματα της ζωής της ομάδας συμβίωσης και να την πούνε. Τέθηκαν υπό διωγμό μέσα στο Στρατόπεδο, διαπομπεύτηκαν και αποπέμφθηκαν από την ομάδα συμβίωσης. Στα χρονιά της Κατοχής δούλεψαν στις αντιστασιακές οργανώσεις, πιάστηκαν με διαταγή της ηγεσίας και εξοντώθηκαν άνανδρα, ο Στ. Γάκης στο Βόλο, ο Θαν. Καπένης στην Αιτωλοακαρνανία.
7,8 και 9) ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΥΡΟΕΙΔΗΣ, ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΣΤΑΜΑΤΑΤΟΣ, ΣΤΑΘΗΣ ΜΕΓΑΛΟΟΙΚΟΝΟΜΟΥ. Εξοντώθηκαν κατά τον ίδιο περίπου τρόπο όπως και οι προηγούμενοι, στην Ευρυτανία οι δύο πρώτοι, ο τρίτος στην Αττική.
10) ΔΗΜΟΣ ΜΑΡΑΓΚΟΣ. Μέλος της αχτιδικής Επιτροπής Καλλιθέας, εξοντώθηκε γιατί διαφώνησε με την Γραμματίνα της αχτιδικής Επιτροπής, μια κυρία η οποία εξελίχθηκε αργότερα σε όργανο της Ασφάλειας.
11) ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΖΟΥΜΠΑΣ στο Αγρίνιο
12) Α. ΝΤΟΥΒΑΣ στο Αγρίνιο.
——————————————————————————–
Δ) ΑΡΧΕΙΟΜΑΡΞΙΣΤΕΣ – ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΞΟΝΤΩΘΕΙ
Οι κατάλογοι των Αρχειομαρξιστών – Τροτσκιστών που κατά καιρούς έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες – περιοδικά, περιέχουν γύρω στα εξήντα ονόματα εξοντωθέντων. Η Επιτροπή μας αφού διαπίστωσε ότι σε ορισμένους από τους καταλόγους υπήρχαν λάθη, σε έναν (περίπτωση Α. Παπαγιάννη) υπήρχε το όνομα αγωνιστή που αποδεδειγμένα είχε εκτελεστεί από τους Γερμανούς, σαν “ανθρώπου που εκτελέστηκε από τους σταλινικούς”), προσπάθησε με την διασταύρωση των στοιχείων και των πληροφοριών, να εντοπίσει τις ξεκαθαρισμένες περιπτώσεις. Έτσι κατέληξε σε έναν πρώτο κατάλογο, με ονόματα σαρανταεννέα, αγωνιστών τροτσκιστών και αρχειομαρξιστών που δολοφονήθηκαν άνανδρα για τον απλό λόγο ότι είχαν διαφορετικές ιδεολογικές και πολιτικές τοποθετήσεις.
Ο κατάλογος είναι ο ακόλουθος:
1) Π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ, παλιός αρχειομαρξιστής του Αγρινίου, δολοφονήθηκε παρά την ενεργή του συμμετοχή στην Εθνική Αντίσταση.
2) Κ. ΛΑΔΑΣ, παλιός αρχειομαρξιστής του Αγρινίου, δολοφονήθηκε παρά την ενεργή του συμμετοχή στην Εθνική Αντίσταση.
3) Ν. ΖΗΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ, παλιός αρχειομαρξιστής του Αγρινίου, δολοφονήθηκε παρά την ενεργή του συμμετοχή στην Εθνική Αντίσταση.
4) Δ. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ, παλιός αρχειομαρξιστής του Αγρινίου, δολοφονήθηκε παρά την ενεργή του συμμετοχή στην Εθνική Αντίσταση.
5) Ν. ΦΛΩΡΟΣ, παλιός αρχειομαρξιστής του Αγρινίου, δολοφονήθηκε παρά την ενεργή του συμμετοχή στην Εθνική Αντίσταση.
6) Κ. ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΗΣ, παλιός αρχειομαρξιστής του Αγρινίου, δολοφονήθηκε παρά την. ενεργή του συμμετοχή στην Εθνική Αντίσταση.
7) Ν. ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ, παλιός αρχειομαρξιστής του Αγρινίου, δολοφονήθηκε παρά την ενεργή του συμμετοχή στην Εθνική Αντίσταση.
Ν. ΠΑΓΩΝΗΣ, φοιτητής αρχειομαρξιστής. Στο Αγρίνιο εντάχθηκε στο ΕΑΜ.
9) Γ. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ, από το Αγρίνιο.
10) Γ. ΜΑΓΕΙΡΑΣ, Καπνεργάτης από το Αγρίνιο.
11) Δ. ΒΟΥΡΣΟΥΚΗΣ, Αγωνιστής από την περίοδο του μεσοπολέμου. Μέλος της ΕΟΚΔΕ. Δικηγόρος, Ακροναυπλιώτης.
12) Γ. ΔΟΞΑΣ, Εργάτης, ελαιοχρωματιστής, δολοφονήθηκε στην Καλλιθέα.
13) Δ. ΜΠΕΛΙΑΣ, Δικηγόρος, δολοφονήθηκε στο Παγκράτι.
14) Μ. ΚΑΒΑΛΙΕΡΟΣ, Αρτεργάτης [δολοφονήθηκε] στο Περιστέρι.
15) Σ. ΒΕΡΟΥΧΗΣ, Ανάπηρος, Γεν. γραμματέας της Γεν. Συνομοσπονδίας Αναπήρων. Από το 1922 στο κίνημα, ανήκε στην Κ.Ε. του Μπολσεβίκου. Δολοφονήθηκε στην Εύβοια.
16) Θ. ΑΔΡΑΜΥΤΙΔΗΣ, έφορος του Ευαγγελισμού. Εξορίστηκε από την 4η Αυγούστου στον Αη Στράτη, δολοφονήθηκε από την ΟΠΛΑ στον Ευαγγελισμό.
17) Γ. ΖΟΥΡΗΣ, Εργάτης, υδραυλικός, εξορίστηκε από την 4η Αυγούστου.
18) Ν. ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ, Αγρότης από την Κεφαλονιά. Σκοτώθηκε από την ΟΠΛΑ στην Αθήνα.
19) ΕΠ. ΣΤΕΦΑΝΟΥ, Αρτεργάτης, με δράση από το Μεσοπόλεμο.
20) ΣΠ. ΠΗΛΙΤΣΗΣ, από τη Θήβα, πρώην Ελασίτης.
21) Θ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, λιμενεργάτης, από το 1927 στο εργατικό κίνημα, δολοφονήθηκε τον Δεκέμβρη.
22) Ε. ΣΤΑΗΣ (ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ), Από τον Πειραιά. Με δράση από το 1926. Δολοφονήθηκε τον Δεκέμβρη.
23) Μ. ΜΕΛΙΑΔΗΣ, Εργάτης των ΣΑΠ. Από το 1928 στο κίνημα. Δολοφονήθηκε στις 4 Δεκέμβρη.
24) ΣΤ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ, καπνεργάτης από τη Θεσσαλονίκη, με δράση από το 1920.
25) Κ. ΧΑΡ1ΤΩΝΙΔΗΣ. Από τον Πειραιά. Με 20χρονη συμμετοχή στο κίνημα. Δολοφονήθηκε το Δεκέμβρη στον Πειραιά.
26) Δ. ΤΑΤΣΗΣ, Εργάτης μετάλλου, από το 1929 στο κίνημα της Θεσσαλονίκης.
27) Π. ΤΣΙΓΚΕΛΗΣ, υπάλληλος ζαχαροπλάστης, αντιπρόεδρος του σωματείου του. Στην κατοχή τροτσκιστής. Εκτελέστηκε στο Περιστέρι.
28) Γ. ΓΡΑΜΜΕΝΟΣ. Υπάλληλος της Σωτηρίας. Δολοφονήθηκε το Δεκέμβρη από την ΟΠΛΑ.
29) Γ. ΑΡΝΙΩΤΑΚΗΣ, συνδικαλιστής εμποροϋπάλληλος. Εκτελέστηκε στο Περιστέρι.
30) Γ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ. Γκαρσόνι. Σκοτώθηκε στο Βύρωνα.
31) Κ. ΜΑΓΓΟΣ. Από τα Γιαννιτσά. Το 1935 προσχωρεί στην Αρισ. Αντιπολίτευση. Δολοφονήθηκε στην περιφέρεια Γιαννιτσών το Σεπτέμβρη του 1944.
32) Γ. ΑΘΑΝΑΣΑΚΗΣ, φοιτητής, δολοφονήθηκε στην Πάτρα.
33) Δ. ΘΕΜΕΛΗΣ, Εργάτης.
34) Θ. ΘΕΜΕΛΗΣ, Εργάτης.
35) Ν. ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ, στο Βόλο Τυπογράφος, παλιός τροτσκιστής.
36) Γ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗΣ, Καπνεργάτης, αρχειομαρξιστής. Οργανώθηκε στο ΕΑΜ. Το 1944 δολοφονήθηκε στην περιφέρεια Τριχωνίδος.
37) Ν. ΜΟΥΣΚΑΣ, εργάτης επισιτιστής. Από τη δεκαετία του 1920 στο επαναστατικό κίνημα. Δολοφονήθηκε τον Σεπτέμβρη του 1944.
38) Πρ. ΒΑΛΑΒΑΝΙΔΗΣ, Ζαχαροπλάστης, από την Κοζάνη. Στο επαναστατικό κίνημα από το 1929.
39) ΣΤΡ. ΣΠΑΝΕΑΣ, δημοσιογράφος. Δολοφονήθηκε στο Παγκράτι.
40) ΒΑΓ. ΠΛ1ΑΚΟΣ, Από τα Γιάννενα.
41) ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΑΠΤΗΣ, αρχειομαρξιστής που εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ και δολοφονήθηκε στην περιφέρεια Τριχωνίδας.
42) ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΩΤΗΡΑΚΗΣ, αρχειομαρξιστής που εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ και δολοφονήθηκε στην περιφέρεια Τριχωνίδας.
43) ΠΑΝΟΣ ΜΠΑΝΙΚΑΣ, αρχειομαρξιστής που εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ και δολοφονήθηκε στην περιφέρεια Τριχωνίδος.
44) ΝΑΚΟΣ ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΣ, αρχειομαρξιστής από τη Φθιώτιδα, ενταγμένος στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.
45) ΔΗΜ. ΒΟΓΊΑΤΖΗΣ, αρχειομαρξιστής από τη Φθιώτιδα, ενταγμένος στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.
46) ΑΛΕΚΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ, αρχειομαρξιστής από τη Φθιώτιδα, ενταγμένος στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.
47) ΣΠΥΡ. ΑΡΧΑΝΙΩΤΗΣ, αρχειομαρξιστής από τη Φθιώτιδα, ενταγμένος στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.
48) Γ. ΠΟΝΗΡΟΣ, αρχειομαρξιστής από τη Φθιώτιδα, ενταγμένος στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.
49) ΚΑΤΣΙΜΠΡΑΣ – ΥΠΑΤΗ.
——————————————————————————–
Ε) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. ΣΤΕΛΕΧΗ ΠΟΥ ΕΞΟΝΤΩΘΗΚΑΝ
1) Γ. ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ, Δικηγόρος, απόφοιτος της Νομικής Σχολής Αθήνας. Έφεδρος αξιω ματικός πεζικού. Διοικητής τάγματος του 28ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ. Διοικητής ταξιαρχίας του Δ.Σ.Ε.
2) Γ. ΓΕΩΡΓΙΔΗΣ, Μόνιμος αξιωματικός της Σχολής ευελπίδων του έτους 1938. Διοικη τής τάγματος του 36ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ. Διοικητής ταξιαρχίας (της 14ης) στο Δ.Σ.Ε. Η 6η Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ το 1956, αποκατέστησε τους Γιαννόυλη και Γεωργιάδη, αλλά και αυτή η απόφαση πρέπει να δημοσιευτεί.
3) Α. ΤΣΟΥΚΟΠΟΥΛΟΣ, Έφεδρος ανθυπολοχαγός πεζικού, διοικητής τάγματος στον ΕΛΑΣ και στον Δ.Σ.Ε.
4) Κ. ΚΑΦΑΝΤΑΡΗΣ, (αγωνιστικό ψευδώνυμο ΝΙΚΗΤΑΡΑΣ), δικηγόρος, από τους πρώτους αντάρτες στον ΕΛΑΣ, διοικητής τάγματος στα Άγραφα 1/138 Σύνταγμα. Δεν παρέδωσε τον οπλισμό του με τον αφοπλισμό του ΕΛΑΣ. Αρχηγός του Δ.Σ.Ε. στα Άγραφα.
5) ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΙΑΔΗΣ, (καπετάν Ζέμας), από την Χαλκιδική. Εκτελέστηκε το 1948 στο Μπέλες, στην έδρα της 6ης Μεραρχίας του Δ.Σ.Ε.
6) ΘΕΟΦ. ΣΙΜΑΝΙΚΑΣ, Καπετάνιος του 30ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ στο Πάϊκο. Απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έφεδρος αξιωματικός. Εκτελέστηκε το 1947 ή 1948 στην περιοχή Κομοτηνής.
7) Μ. ΣΟΥΓΙΟΥΤΖΟΓΛΟΥ (Αρης), Γεωπόνος της Αγροτικής Τράπεζας από τη Θεσσαλονίκη. Εκτελέστηκε μαζί με του Σιμανίκα.
ΒΑΣ. ΡΑΦΤΟΥΔΗΣ, έφεδρος αξιωματικός, καπετάνιος του 19ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ, καπετάνιος του τμήματος Σερρών του Δ.Σ.Ε. Θανατώθηκε άνανδρα στη Θράκη.
9) ΣΠΥΡ. ΣΩΖΙΓΙΑΝΝΗΣ.
10) ΝΙΚΟΣ ΤΣΑΛΙΚΥΡΙΑΚΗΣ, από τον Έβρο.
11) Π. ΒΟΥΔΟΥΡΗΣ, Καπετάνιος Τάγματος του Δ.Σ.Ε. στον Έβρο.
12) ΚΩΣΤΟΥΛΑΣ (ΓΚΑΡΕΝΤΖΟΣ) στο Μπούλκες.
13) ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΧΑΛΙΚΙΟΠΟΥΛΟΣ στο Μπούλκες.
14) ΤΣΑΛΙΓΙΑΝΝΗΣ ΣΠΥΡΟΣ (ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΧΡΥΣΙΩΤΗΣ). Από τους πρώτους του Δ.Σ.Ε. στην Ευρυτανία. Από τους μαυροσκούφηδες του Άρη.
15) ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ ΑΓΛΕΟΥΡΑΣ, δολοφονήθηκε στην Ευρυτανία.
——————————————————————————–
ΣΤ) ΟΙ 36 ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΜΠΕΛΕΝΕ ΠΟΥ ΕΠΙΛΕΧΘΗΚΑΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟΝ Ν. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ
Το Μάη του 1947 από το στρατόπεδο του Δ.Σ.Ε. στη Βουλγαρική πόλη Μπερκοβίτσα ο υπεύθυνος για την “επαγρύπνηση”, με άνωθεν διαταγή, είχε φτιάξει κατάλογο με τα ονό ματα 100 περίπου “λυγισμένων”. Οι “συγκεκριμένες” κατηγορίες για τους λυγισμένους ήταν: “Μιλάει στην παρέα του ότι χάσαμε και αυτόν τον αγώνα και με τους Αμερικανούς δεν μπορούμε να τα βγάλουμε περά” ή “σε μια Συνέλευση είπε ανοιχτά ότι ‘πέταξε κι αυτό το πουλί’ και εννοούσε τον αγώνα του Δ.Σ.Ε.” και αλλά τέτοια.
Από τον κατάλογο των 100 ο Ν. Ζαχαριάδης, ο ίδιος προσωπικά, ξεχώρισε 36, τους παρέδωσε στις Βουλγαρικές Μυστικές Υπηρεσίες για να σταλούν στο περιβόητο νησί κάτεργο του Δούναβη με το όνομα ΜΠΕΛΕΝΕ. “Όποιος έμπαινε εκεί δεν ξανάβγαινε ζωντανός… “ούτε έμαθα ούτε άκουσα αν απόμεινε κανένας ζωντανός από εκείνους τους 36″ καταλήγει στη γραπτή του μαρτυρία ο Κώστας Σιαπέρας ανώτερο στέλεχος, που εκτελούσε ειδική υπηρεσία του Δ.Σ.Ε. στις Ανατολικές Χώρες, και είχε άμεση προσωπική αντίληψη της ανατριχιαστικής αυτής ιστορίας.
ΠΟΙΑΝΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΠΡΑΧΘΗΚΑΝ;
Η ιστορία των 36 αγωνιστών που με προσωπική απόφαση του Ν. Ζαχαριάδη οδηγήθηκαν στο εξοντωτήριο του ΜΠΕΛΕΝΕ θα μπορούσε να είναι η απάντηση στο ερώτημα αυτό, αν σκοπός της έρευνας δεν ήταν να βρεθεί και να ειπωθεί ολόκληρη η αλήθεια.
Ο Ν. Ζαχαριάδης, σαν Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, αναμφισβήτητα φέρνει την πρώτη ευθύνη, χωρίς και να είναι ο μοναδικός υπεύθυνος, αφού εξοντώσεις αγωνιστών της Αριστεράς διαπράχθηκαν και σε περιόδους που ο Ν. Ζαχα ριάδης ήταν μακριά και από την ηγεσία και από την Ελλάδα.
Στην περίοδο της Γερμανοϊταλικής Κατοχής, όταν εξοντώθηκαν μια πλειάδα ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ, επικεφαλής της ηγεσίας του ήταν οι Γιάννης Ιωαννίδης και Γιώργης Σιάντος. Στην περίοδο του Δεκέμβρη του 1944, όταν εξοντώθηκε ο Γιώργος Κωνσταντινίδης και εξαπολύθηκε το άγριο κυνηγητό εναντίον των αρχειομαρξιστών-τροτσκιστών (στην Αθήνα κυρίως), Γραμματέας της κομματικής οργάνωσης Αθήνας ήταν ο Βασίλης Μπαρτζιώτας και καθοδηγητής του από το πολιτικό Γραφείο ήταν ο Γιάννης Ιωαννίδης.
Στο Μπούλκες, όπου έγινε το μεγάλο μακελειό, επικεφαλής της κομματικής οργάνωσης ήταν ο Μιχάλης Πεχτασίδης και καθοδηγητές του από το Π.Γ. και την Κ.Ε. ήταν οι Γιάννης Ιωαννίδης και Πέτρος Ρούσσος.
Στα Βουλγαρικά κρατητήρια (στη Σόφια) τις “ανακρίσεις” και τα μέχρι θανάτου βασανιστήρια εναντίον στελεχών της εβδόμης μεραρχίας του Δ.Σ.Ε. για την απόσπαση “ομολογιών” και στην πραγματικότητα “για την κατασκευή κατασκόπων” (όπως ομολογεί στο βιβλίο του ο Δ. Βλαντάς) τα καθοδηγούσε και έπαιρνε προσωπικά, ενεργό μέρος σ’ αυτά ο ίδιος ο Δ. Βλαντάς, ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες του Ζαχαριάδη, μέλος του Π.Γ.
Την κυρία ευθύνη για την εξόντωση ανωτάτων στελεχών του Δ.Σ.Ε. (του Γιαννούλη κ.ά.) με βάση πολλές μαρτυρίες τη φέρνει ο ΓΟΥΣΣΙΑΣ (Γ. ΒΟΝΤΙΤΣΙΟΣ) ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες του Ν. Ζαχαριάδη.
Αυτό που προκύπτει σαν αναμφισβήτητο γενικό συμπέρασμα από όλη την ερευνά είναι ότι για την εξόντωση των αγωνιστών της αριστεράς η ευθύνη βαραίνει, πέρα από τον Ν. Ζαχαριάδη και εκείνα από τα ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ που ήταν βαθιά διαποτισμένα με τη βεβαιότητα για το “αλάθητο” του ΣΤΑΛΙΝ και των κατά τόπους μικρών ΣΤΑΛΙΝ και με την αντίληψη για την “ιστορική αναγκαιότητα” του ΣΤΑΛΙΝΙΚΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ. Η αποδοχή αυτής της αντίληψης από τη σταλινική ηγεσία, τη βόλευε και στην άρνηση των δικών της ευθυνών για τις αποτυχίες, τις ήττες και τα λάθη και στην επίρριψη τους στους ώμους των προγεγραμμένων.
Η Επιτροπή Πρωτοβουλίας δεν έχει το αίσθημα πως η έρευνα και το πόρισμα της κλείνουν το θέμα με το οποίο ειλικρινά και με άκαμπτη σταθερότητα καταπιάστηκε. Θεωρεί ότι απλώς συμβάλλει στο άνοιγμα του κεφαλαίου αυτού. Και πιστεύει ότι είναι χρέος των κομμάτων της Αριστεράς να πάρουν θετική στάση απέναντι στο πρόβλημα. Να μελετήσουν και να δώσουν στη δημοσιότητα όλα τα στοιχεία που περιέχονται στα αρχεία τους. Και να συμβάλλουν ανάλογα με τις πληροφορίες τους και τις δυνατότητες τους στην ολοκλήρωση της έρευνας, στην πλήρη αποκατάσταση της αλήθειας και στην απονομή δικαιοσύνης σε όλους τους αγωνιστές της αριστεράς που συκοφαντήθηκαν και εξοντώθηκαν άδικα.
Με τη δημοσίευση του πορίσματος αυτού, η Επιτροπή Πρωτοβουλίας θεωρεί πως εκπλήρωσε στη φάση αυτή, το καθήκον που η ίδια, αυτοβούλως, είχε αναλάβει. Για το ενδεχόμενο να υπάρχουν περιπτώσεις αγωνιστών που θέλουν να καταθέσουν τη μαρτυρία τους και για οποιοδήποτε λόγο δεν έγινε δυνατό να το κάνουν ως τώρα, είναι πάντοτε στη διάθεσή τους ο ιστορικός Τάσος Βουρνάς, Σόλωνος 71, βιβλιοπωλείο αφων Τολίδη.
Αθήνα, 17/5/88
Τα μελή της επιτροπής:
Κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ
Τ. ΒΟΥΡΝΑΣ
Γ. ΔΑΜΑΣΚΟΠΟΥΛΟΣ
Μ. ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Γ. ΖΑΡΟΓΙΑΝΝΗΣ
Γ. ΛΑΜΠΑΤΟΣ
Β. ΝΕΦΕΛΟΥΔΗΣ
——————————————————————————–
Νοεμβρίου 26, 2008 στο 2:15 πμ
Γιατι τετοια μουγγα ρε παιδια? « Black Cat ★ Red Cat
[...] ελευθεριων. Αλλωστε ο Περικλης Κοροβεσης, εχει γραψει για αυτα τα πραγματα, και αυτη η αποψη αποτελει κτημα αρκετου κοσμου του [...]
Αυγούστου 25, 2009 στο 9:28 μμ
kapetanios
Ο Κοροβέσης στα γνωστά ρηχά νερά( και με τις ΣΥΝεμμονές του να χτυπούν κόκκινο απο πάντα)
ΑΛΛΑ
το παραπάνω(Νοεμβρίου 9, 2008 στο 11:31 πμ) σχόλιο αξίζει μιας δεύτερης ματιάς και μιας διασταύρωσης /εξακρίβωσης
(προς το παρρόν το κάνω copy paste ,αν μου επιτρέπεις φυσικά, και βλέπουμε)
Αυγούστου 25, 2009 στο 9:29 μμ
Πάνος
Είναι ένα από τα “προσεχώς” της καλύβας, καιρού επιτρέποντος.
Αυγούστου 26, 2009 στο 12:43 πμ
Μαύρο πρόβατο
Ενδεικτικά αναφέρω την έρευνα των αδελφών Μεντβέντιεφ, «Ο Άγνωστος Στάλιν» (Εκδόσεις Καστανιώτη)
Με όλη τη συμπάθεια και το σεβασμό στους αγώνες του κ. Κοροβέση, υπενθυμίζω ένα ασφαλές κριτήριο πολιτικής (ή σκέτο) σοβαρότητας: να έχει κανείς διαβάσει τα βιβλία που προτείνει (ή που κατακρίνει)…
Αυγούστου 26, 2009 στο 7:36 πμ
Πάνος
Ναι, ο σεβασμός είναι ολοφάνερος…
Αυγούστου 26, 2009 στο 9:30 πμ
GB
Αντιγράφω την τελευταία φράση του Π. Κοροβέση η οποία όφειλε να γίνει η αρχή για ένα αξιόλογο άρθρο του ιδίου
“…μια τέτοια δημοκρατία που η ανθρωπότητα δεν θα έχει ξαναδεί και θα βγαίνει μέσα από τα επιτεύγματα της ιστορίας, χωρίς μεσσιανισμούς και προφήτες.”
Ας τολμήσει να συνεχίσει το άρθρο του απο κει που τελειώνει!!!
να δούμε όλοι αν έχει να πει κάτι ή παίζει εν ου παίκτοις, αλλοιώς βάζει τον Κοροβέση στην θέση των μαζών και τις μάζες στη θέση του Κοροβέση αλλά εκτός απτήν μνήμη υπάρχει και η λήθη, εκτός απτήν βεντέτα υπάρχει και η συμφιλίωση. εκτός απτό κόκκινο υπάρχει και το λευκό.
Αυγούστου 26, 2009 στο 1:23 μμ
Μαύρο πρόβατο
Πάνο, μην απομονώνεις – όλο το παραπάνω σχολιάριο είναι ολοφάνερο
ΑΝΟΙΧΤΟΣ ΙΟΛΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ, 23 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 2009
η αφίσα που καλεί στην εκδήλωση
Ετικέτες αφίσες, Ιόλας
ΙΟΛΑΣ ΑΝΟΙΧΤΟΣ
Θέλουμε τον Ιόλα ανοιχτό και όχι ένα νέο DaVinci
Σε λίγες μέρες στις 4 Νοέμβρη εκδικάζεται η αίτηση του ιδιοκτήτη – εργολάβου Γεωργίου ,για τον αποχαρακτηρισμό του κτήματος και της βίλας Ιόλα. Από διατηρητέο οίκημα που είναι τώρα κινδυνεύει άμεσα με κατεδάφιση, τσιμεντοποίηση και κάθε είδους εμπορική χρήση.
Για την ιστορία, μετά το θάνατο του Αλέξανδρου Ιόλα η βίλα του υπέστη τεράστιες λεηλασίες με τις αρμόδιες αρχές απλά να αδιαφορούν για την τύχη της. Το 1998 με δημοτική απόφαση το κτήμα χαρακτηρίζεται ως "κέντρο πολιτιστικών δραστηριοτήτων", μετά από πιέσεις των κατοίκων. Δύο χρόνια αργότερα έρχεται το ΥΠΕΧΩΔΕ και το χαρακτηρίζει ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο. Παρότι το κτήμα κρίθηκε απαλλοτριωτέο από το κράτος, οι διαδικασίες δεν προχώρησαν. Έτσι φτάσαμε στο σήμερα με τον ιδιοκτήτη – εργολάβο να ζητά την απελευθέρωση όλου του οικοπέδου για προσωπικό όφελος και τσιμεντοποίηση.
Δεν έχουμε αυταπάτες ότι η νομική οδός θα μπορέσει να λύσει το ζήτημα. Παρόλ’ αυτά, το να μην αποχαρακτηριστεί το κτήμα και η βίλα είναι το πρώτο και βασικό βήμα. Διότι έτσι προστατεύεται ένα πολιτιστικής σημασίας κτίριο και διασφαλίζεται η ύπαρξη πρασίνου τόσο έχουμε ανάγκη στην πόλη μας. Δεν είναι όμως δικλείδα ασφαλείας : γιατί ακόμα και διατηρητέο το κτήμα μπορεί να αξιοποιηθεί επιχειρηματικά απ τον εργολάβο. Δηλαδή κάλλιστα μπορεί να μετατραπεί σε μια γκαλερί στην οποία θα χρειάζεται τσουχτερή είσοδο. Το θέμα λοιπόν είναι ο χώρος να μην εμπορευματοποιηθεί. Είτε από τον δήμο, είτε από τον ιδιώτη. Αυτό που θέλουμε εμείς είναι έναν χώρο ελεύθερο, κοινωνικό, ανοιχτό για όλες και για όλους. Έναν χώρο δημόσιο για τις πολιτιστικές επιθυμίες και ανάγκες των κατοίκων. Και όταν λέμε δημόσιο, δεν εννοούμε δημοτικό: γιατί και έτσι υπάρχει η πιθανότητα να παραμείνει κλειστός, να πρέπει δηλαδή να πληρώνεις για να χρησιμοποιήσεις τον χώρο.
Εμείς από τη μεριά μας έχουμε καταλήξει στις εξής απαιτήσεις: Πρώτον, να μην αποχαρακτηριστεί το κτήμα και η βίλα Ιόλα. Να παραμείνει διατηρητέο ιστορικό μνημείο.
Δεύτερον να απαλλοτριωθεί από το κράτος και να περάσει στον Δήμο και τρίτον να αποδοθεί στους κατοίκους. Το πώς θα περάσει στον δήμο δεν είναι δικής μας αρμοδιότητας. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να μην φορολογηθούν επιπλέον οι δημότες της Αγίας Παρασκευής. Οπότε τα σενάρια περί δανείου για την αγορά του κτήματος από τον δήμο δεν μας βρίσκουν θετικούς.
Σε μια περίοδο όπου οι κοινόχρηστοι και ελεύθεροι χώροι εξαφανίζονται απ' την πόλη, οι κάτοικοι πρέπει να πάρουμε θέση. Σε μια περίοδο όπου τα πάρκα γίνονται πάρκινγκ, τα δάση μας καίγονται για να ξεφυτρώσουν θέρετρα, βίλες και «κέντρα αναψυχής» είναι αναγκαία η ουσιαστική ενεργοποίηση όλων μας. Χωρίς αρχηγούς και αυθεντίες. Να πράξουμε συλλογικά, να συναντηθούμε και να συναποφασίσουμε. Πέρα από γραφειοκρατικές λογικές και μικροκομματικές σκοπιμότητες
. Μέσα από την ανοιχτή συνέλευση των κατοίκων αποφασίσαμε το αυτονόητο: να πράξουμε για τη βίλα άμεσα και αδιαμεσολάβητα. Συνεχίζουμε τις δράσεις μας κι επιλέγουμε να μην κλεινόμαστε σπίτια μας απαθείς, επιλέγουμε με άμεσες και δημοκρατικές διαδικασίες να καθορίζουμε εμείς την τύχη των ζωών μας.
Γι’ αυτό καλούμε όλους τους κατοίκους της Αγίας Παρασκευής σε ολοήμερη εκδήλωση στο κτήμα Ιόλα για να υπερασπιστούμε την ανάγκη ύπαρξης ενός πράσινου ελεύθερου χώρου στη γειτονιά μας. Για να προσδώσουμε έμπρακτα ένα ζωντανό και κοινωνικό χαρακτήρα στη βίλα, να την μετατρέψουμε σ’ ένα πολιτικό και πολιτιστικό κύτταρο της πόλης μας, σ' ένα χώρο παραγωγής πολιτισμού απ' τους ίδιους τους κατοίκους.
Κυριακή 1 Νοέμβρη 12.00
όλες κι όλοι στο κτήμα Ιόλα
Χρυσοστόμου Σμύρνης & Δημοκρατίας
Μουσική –συναυλίες- δραστηριότητες για παιδιά – ζωγραφική – συζητήσεις και πολλή κουβέντα
Ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Αγίας Παρασκευής
anoixtisyneleysiagparaskevis.blogspot.com
Ετικέτες Ιόλας
ΤΡΊΤΗ, 13 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 2009
Παρέμβαση σε εκδήλωση για την Τοπική/συμμετοχική δημοκρατία
Παρέμβαση από μέλη της ανοιχτής συνέλευσης κατοίκων Αγίας Παρασκευής έγινε σε εκδήλωση για την τοπική/συμμετοχική δημοκρατία και την τοπική αυτοδιοίκηση.
μοιράστηκε το παρακάτω κείμενο στον παρευρισκόμενο κόσμο, ενώ τον λόγο πήραν και μέλη της συνέλευσης.
Για την πρακτική της αυτοοργάνωσης και συμμετοχής :
Τα εκρηκτικά γεγονότα του Δεκέμβρη ήταν για πολλούς η αφετηρία ενός διαφορετικού τρόπου σκέψης. Για άλλους πάλι ήταν η αφορμή ώστε να μπορέσουν να εκφράσουν δημόσια και σε συλλογικό επίπεδο τις αρνήσεις και τις επιθυμίες τους. Σε πολλές συνοικίες της Αθήνας αλλά και σε διάφορους άλλους δήμους οι κάτοικοι αμφισβητώντας τους τωρινούς θεσμούς άρχισαν να οργανώνονται μαζικά σε ανοιχτές λαϊκές συνελεύσεις. Αυτές οι συνελεύσεις είναι διαδικασίες που επιτρέπουν στα μέλη τους να αναδεικνύουν, να συζητούν και να δρουν για θέματα που αφορούν άμεσα ή έμμεσα την καθημερινότητα τους. Παρατηρώντας αυτήν την καθημερινότητα αρκετοί από εμάς διακρίνουμε ελλείψεις (κοινωνικής, πολιτικής ή πολιτιστικής φύσεως) και έντονη υποβάθμιση των χώρων στους οποίους όλοι ανήκουμε και έχουμε ανάγκη να εκφραζόμαστε καθημερινά. Γι’ αυτό και η επαναοικειοποίηση των δημόσιων χώρων δημιουργεί αυτά τα σημεία αναπνοής της πόλης που χρειαζόμαστε, για να μετατοπίσουμε το κέντρο του ενδιαφέροντος από τα σπίτια στις πλατείες. Μόνο αυτή η διεκδίκηση μετατρέπει κενούς και ουδέτερους χώρους σε ζωντανά κύτταρα μίας κοινωνίας. Έτσι και εμείς στην Αγία Παρασκευή μιας και η επικαιρότητα έτρεχε αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με το πολυπόθητο κτήμα Σιστοβάρη που πάνω του ως δια μαγείας έχει ξεφυτρώσει αυθαίρετα το περίφημο μπαρ-ρεστοράν-φερράρι κλαμπ DaVinci. Σκοπός μας δεν ήταν να λειτουργήσουμε ως υπερασπιστές της διαθήκης του Σιστοβάρη ούτε ήμασταν υπέρ της απόδοσης του κτήματος στον δήμο για κάθε χρήση γενικά. Αντιπροτείναμε μέσα από συνελεύσεις και πολύμορφες δράσεις την απόδοση του κτήματος στους κατοίκους της περιοχής με σκοπό να μετατραπεί σε ανοιχτό, κοινωνικό, ζωντανό χώρο για όλες και όλους. Ένα πρωτόγνωρο εγχείρημα είχε λάβει χώρα στην πόλη μας:η ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Αγίας Παρασκευής.
Λίγα λόγια για την συνέλευση
Το εγχείρημα αυτό είναι μια απάντηση στον συνεχή ετεροκαθορισμό μας από το κέρδος τους επιχειρηματίες και τους πολιτικούς ειδήμονες. Για μας η συνέλευση αυτή είναι το αποτελεσματικότερο μέσο για να αγωνιστούμε ενάντια σ’ όλους εκείνους που παίρνουν αποφάσεις για εμάς, χωρίς εμάς και εις βάρος μας. Ενάντια σε εκείνους που ιεραρχούν τα κέρδη και την πολιτική τους καριέρα πάνω από τις ανθρώπινες ανάγκες και επιθυμίες. Γιατί νιώθουμε αποκλεισμένοι απ’ τον καθορισμό των συλλογικών υποθέσεων που αφορούν εμάς σαν άτομα και όλους μαζί σαν σύνολο. Οι βασικές αρχές τις συνέλευσης έχουν να κάνουν με την ά μ ε σ η δ η μ ο κ ρ α τ ί α. Όλα τα μέλη αντιμετωπίζονται απ’ όλους ισότιμα. Ο λόγος που εκφράζει ο καθένας έχει το ίδιο βάρος με των υπολοίπων. Στη συνέλευση λοιπόν επικρατεί πλήρης πολιτική ισότητα και αντί-ιεραρχία. Δεν υπάρχουν ειδικοί, που μιλάνε πιο πολύ, ούτε αρχηγοί και άτομα τα οποία ο λόγος τους έχει αυξημένη βαρύτητα. Οι αποφάσεις παίρνονται ισότιμα απ’ όλα τα μέλη στη βάση της συνδιαμόρφωσης. Δηλαδή όλοι μας πρέπει να συνεισφέρουμε και να συναινέσουμε στις αποφάσεις τις συνελεύσεις. Μέσα από τις συνελεύσεις βγάζουμε, κείμενα, αφίσες οργανώνουμε δράσεις αλλά πρωτίστως συζητάμε για θέματα που αφορούν την ζωή μας. Έτσι λοιπόν η συνέλευση εκτός από μέσο αποτελεί και πρόταγμα για μια διαφορετική οργάνωση των γειτονιών, του δήμου, των σχολείων, των ελεύθερων χώρων κλπ.
Λίγα λόγια για τους ελεύθερους χώρους
Σε μία περίοδο όπου οι κοινόχρηστοι και ελεύθεροι χώροι δέχονται άμεση επίθεση από το κέρδος όλοι μας πρέπει να πάρουμε θέση. Είτε με το πλευρό της υπεράσπισης και της διεκδίκησης είτε με το πλευρό της εκμετάλλευσης τους και της απάθειας. Οι ελεύθεροι χώροι για μας αποτελούν βασική ανάγκη για την πόλη μας. Χώροι όπου οι κάτοικοι θα έχουν τη δυνατότητα να εκφράζονται ελεύθερα αλλά και να απελευθερώνουν τις δημιουργικές δυνατότητες τους. Δυνατότητες που εγκλωβίζονται από την ανάθεση, την αντιπροσώπευση και την έλλειψη ελεύθερων κοινόχρηστων χώρων. Χώροι που θα διαχειρίζονται και θα οργανώνονται από τους ίδιους τους κατοίκους, με τρόπους και σχήματα που οι ίδιοι θα σκεφθούν και θα εφαρμόσουν. Χώροι ανοιχτοί σε πολιτικούς, κοινωνικούς, πολιτιστικούς και καλλιτεχνικούς πειραματισμούς και αναζητήσεις. Χώροι που θα φιλοξενούν τις επαφές και τις συναντήσεις μας και θα καλύπτουν ανάγκες που σήμερα υλοποιούνται σε εμπορευματικά πλαίσια. Χώροι τέλος που θα δρουν ενοποιητικά στις γειτονιές και θα φέρνουν τους ανθρώπους κοντά τον έναν στον άλλον ακυρώνοντας στην πράξη της απομόνωση του σύγχρονου προαστίου και ανασυνιστώντας μια κοινότητα γύρω από τον τόπο κατοικίας και ζωής
Αντί επιλόγου
Πιστεύουμε στον συλλογικό αγώνα, πέρα από μικροπολιτικές και παραταξιακές σκοπιμότητες, που σημαίνει ότι σ’ αυτό το πεδίο θα αναζητήσουμε και συνοδοιπόρους στους αγώνες μας. Στηρίζουμε αντίστοιχες κινήσεις και συμμετέχουμε στην «Πρωτοβουλία Αγώνα ενάντια στους νέους αυτοκινητόδρομους και στο σχέδιο τροποποίησης του Π.Δ. λεηλασίας του Υμηττού» (protovoulia-agona.blogspot.com).
Μέχρι στιγμής έχουμε επιλέξει να αγωνιστούμε εκτός των παραδοσιακών νομικίστικων και πολιτικάντηδων μεθόδων. Πιστεύουμε ότι γινόμαστε πιο απτοί και αποτελεσματικοί γιατί έτσι αναθέτουμε στους εαυτούς μας και στην τοπική κοινωνία τα προβλήματα μας και αναζητούμε όλοι μαζί λύσεις. Στον αδιαμεσολάβητο και αμεσοδημοκρατικό αγώνα που έχουμε ξεκινήσει όλοι είναι καλοδεχούμενοι να συν-διαμορφώσουν και να συν-αποφασίσουν.
Θα μας βρείτε στους δρόμους, στις πλατείες στα σχολεία αλλά και στο mail επικοινωνίας: anoixtisyneleysiagparaskevis@gmail.com
Περισσότερο έντυπο- και όχι μόνο- υλικό στο διαδικτυακό μας στέκι : anoixtisyneleysiagparaskevis.blogspot.com
Συνδιαμόρφωση
αντιιεραρχία
συλλογική δημιουργία
Ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Αγίας Παρασκευής
Ετικέτες Γενικά
Για την παρέμβαση έξω από το κτήμα Σιστοβάρη
Ετικέτες Κτήμα Σιστοβάρη
ΣΆΒΒΑΤΟ, 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΊΟΥ 2009
Το κτήμα Σιστοβάρη μας ανήκει:
Αναρωτιέται κανείς που ζει στην Αγία Παρασκευή τα τελευταία δέκα χρόνια τι έχει αλλάξει και τι έχει μείνει. Θα προβληματιστεί ή θα εκπλαγεί ευχάριστα; Στη θέση του θα προβληματιζόμασταν... Σε μία περιοχή όπως η Αγ. Ιωάννου διακρίνει κανείς ρυθμούς μεγαλούπολης, καθώς η ανάπτυξη εμπορικών κέντρων και άλλων μαγαζιών όπως και το μποτιλιάρισμα, είναι κάτι παραπάνω από αισθητοί. Η δόμηση της πόλης δεν λέει ψέματα : η απουσία ελεύθερων χώρων δεν είναι καθόλου τυχαία, όπως και η πολιτική που ακολουθείται. Μία πολιτική καθόλου τυχαία, αλλά πλήρως προσαρμοσμένη στο καταναλωτικό μοντέλο της λογικής δημιουργίας χώρων εμπορικής ανάπτυξης. Πιο απλά, μία ριζική αλλαγή του πολεοδομικού ιστού της πόλης, που αποσκοπεί στην επέκταση των εμπορικών ζωνών μετατρέποντας τους κατοίκους της πόλης από πολίτες σε καταναλωτές: αφού δεν μου μένει να κάνω κάτι, αγοράζω. Η ζωή στο «εύπορο προάστιο» μετατρέπεται σε συνωστισμό από καταναλωτές και επιχειρηματίες.
Καταστροφολογία; Διακρίνει κανείς το θέμα στις πραγματικές του διαστάσεις αν παρατηρήσει την ολοένα και μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση της πόλης από την μία, και την συρρίκνωση των δημόσιων χώρων, από την άλλη. Τα παραδείγματα καταπάτησης δημόσιων χώρων μέσα στην πόλη, ή και ολοκληρωτικής οικοπεδοποίησής τους είναι άπειρα: Πεδίον του Άρεως, πάρκο Κύπρου και Πατησίων, κ.α. Η μετατροπή του κέντρου της Αγίας Παρασκευής συγκεκριμένα, σε ένα εμπορικό πανηγύρι καφετεριών και εμπορικών κέντρων περιορίζει τους κατοίκους της στην κατηγορία του καταναλωτή ή εργαζόμενου, ενώ μία βόλτα στην πόλη χρησιμεύει μόνο για την εκπλήρωση των κρυφών μας πόθων (αγγλιστί shopping therapy). Επιπρόσθετα οι χώροι πρασίνου μειώνονται αισθητά, την στιγμή που οι πελάτες των καφετεριών πολλαπλασιάζονται, πολλαπλασιάζοντας και τα αυτοκίνητα, άρα και το καυσαέριο στην πόλη. (Ώρα είναι να αρχίζουμε να μιλάμε για δημιουργία θέσεων παρκαρίσματος...)
Σε μία περίοδο λοιπόν που οι δημόσιοι χώροι καταπατούνται γιατί κρίνονται μη-ανταγωνιστικοί, αναποτελεσματικά μέρη εμπορικής ανάπτυξης, μη κερδοφόροι τελικά, στην Αγία Παρασκευή έχουμε το DaVinci: Ένα καφέ-μπαρ- κλάμπ-ναό του σύγχρονου lifestyle, που δεσπόζει στην αρχή της Αγίου Ιωάννου και που κτίστηκε πάνω σε κομμένα δέντρα και τα ερείπια του προηγούμενου κτήματος Σιστοβάρη, το οποίο τώρα μετονομάστηκε σε Sistovari Hall. Χωρίς να θέλουμε να επεκταθούμε σε περαιτέρω λεπτομέρειες για το ιδιοκτησιακό καθεστώς ή την εξέλιξη της ιστορίας με το DaVinci, να ενημερώσουμε μόνο για τις τελευταίες εξελίξεις: Τελικά μετά από διοικητική πράξη του Δήμου το DaVinci θα έκλεινε στις 21 Αυγούστου. Και αυτό διότι έγινε δεκτή μία από τις χιλιάδες καταγγελίες σε βάρος του από του περίοικους. Τελικά το DaVinci δεν έκλεισε , μετά από ένσταση που έγινε. Δεν έχουμε αυταπάτες ότι η δημοτική αρχή θα επιτρέψει να το κλείσει ποτέ, έστω και για 10 μέρες. Βλέπετε τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα είναι αρκετά ισχυρά στο βαθμό που και η αυτοψία της πολεοδομίας δεν καταγράφει καμιά παρανομία. Να ξεκαθαρίσουμε εδώ ότι νομικό κομμάτι είναι ένα κομμάτι ενός ευρύτερου αγώνα για τον συγκεκριμένο χώρο και πως, δεν πρέπει ούτε θα έπρεπε να περιοριστεί εκεί.
Εμείς, σαν ανοικτή συνέλευση Αγίας Παρασκευής έχουμε τοποθετηθεί πολλές φορές πάνω στο θέμα και έχουμε ασκήσει πίεση στο δημοτικό συμβούλιο για να πάρει μία αρνητική θέση. Με μία μαζικότατη πορεία στην Αγίου Ιωάννου και ενημέρωση προς τους κατοίκους της πόλης αποδεικνύουμε έμπρακτα πως όταν οι κάτοικοι δείχνουν την αντίθεσή τους μπορούν να γίνουν αποτελεσματικοί και να διεκδικήσουν. Οι αποφάσεις που παίρνουμε για τις δράσεις ή πώς θα κινηθούμε παραπέρα είναι πάνω στη βάση της μη αντιπροσώπευσης και της άμεσης δημοκρατίας. Μέσα από τις συνελεύσεις αναδεικνύουμε προβλήματα τα οποία συζητιούνται όχι πάνω στη βάση του ιδεολογικού προσανατολισμού του καθενός και της καθεμιάς, αλλά πάνω στη βάση του ίδιου του προβλήματος. Επιδιώκουμε όχι την αντιπολίτευση απέναντι στο δημοτικό συμβούλιο, αλλά την ανοιχτή συζήτηση και την απόφαση πάνω στα προβλήματα που μας απασχολούν μέσα από διαδικασίες που «θεσμίζουμε» εμείς οι ίδιοι/-ες.
Το ζήτημα λοιπόν είναι να εξασφαλιστούν δημόσιοι χώροι διαλόγου, ή ανάδειξης των προβλημάτων των κατοίκων για να ορίσουν οι ίδιοι τον χώρο και τον χρόνο τους. Για να μπορούν να συνδιαλέγονται ελεύθερα και ανεμπόδιστα. Όταν λέμε δημόσιοι χώροι, δεν εννούμε σε καμία περίπτωση «δημοτικοί». Δηλαδή δεν εννούμε χώρους απολογισμού του έργου της δημοτικής αρχής για παράδειγμα (που έχει γίνει, μάλλον με αστεία αποτελέσματα) με όρους που αυτή η ίδια βάζει από την αρχή, αλλά αντίθετα χώρους πολιτικούς ή απλά ανοικτούς, που οι κάτοικοι θα θέτουν τα προβλήματα που τους απασχολούν ή θα κοινωνικοποιούνται γενικότερα μέσα από την τέχνη, τον πολιτισμό κλπ.
Έτσι, κάλλιστα στη θέση του DaVinci θα μπορούσε να υπάρχει ένας ελεύθερος κοινωνικός χώρος. Ένας χώρος - που λείπει – κοινόχρηστος και διαμορφωμένος από τους κατοίκους για τους κατοίκους. Ένας χώρος αυτοδιαχειριζόμενος που θα μπορούσε να φιλοξενήσει από βιβλιοθήκη μέχρι παιδότοπο και από στούντιο για τοπικά συγκροτήματα μέχρι ατελιέ. Ένας χώρος που θα φιλοξενεί λαϊκές συνελεύσεις και πολιτιστικές ομάδες. Ένας χώρος πρασίνου, φαντασίας και δημιουργίας. Έτσι θέλουμε το κτήμα Σιστοβάρη. Έτσι θέλουμε ολόκληρη την πόλη. Μια πόλη ανθρώπινη, στην οποία οι κάτοικοι θα μπορούν να επιλέγουν τους χώρους αναψυχής ελεύθερα. Μια πόλη η οποία θα διαχειρίζεται και θα διευθύνεται από τους ίδιους τους κατοίκους με βάση τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους. Αυτή είναι η πρόταση μας. Και στον αδιαμεσολάβητο και αμεσοδημοκρατικό αγώνα που έχουμε ξεκινήσει όλοι είναι καλοδεχούμενοι να συν-διαμορφώσουν και να συν-αποφασίσουν.
Δεν έχουμε κουραστεί να το λέμε:
να κλείσει άμεσα το DaVinci
άμεση απόδοση του κτήματος Σιστοβάρη στους κατοίκους, για έναν ελεύθερο κοινωνικό χώρο
Ετικέτες Κτήμα Σιστοβάρη
Παλαιότερες αναρτήσεις
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)
επόμενη εκδήλωση
Κυριακή 01 Νοέμβρη, ώρα 12:00 στο κτήμα Ιόλα (οδός χρυσοστόμου σμύρνης και δημοκρατίας)
Ποιοι είμαστε - Λίγα λόγια για τη συνέλευση:
Το εγχείρημα αυτό είναι μια απάντηση στον συνεχή ετεροκαθορισμό μας από το κέρδος, τους επιχειρηματίες και τους πολιτικούς ειδήμονες.
Για εμάς, η συνέλευση αυτή είναι το αποτελεσματικότερο μέσο για να αγωνιστούμε ενάντια σ’ όλους εκείνους που παίρνουν αποφάσεις για εμάς, χωρίς εμάς και εις βάρος μας.
Ενάντια σε εκείνους που ιεραρχούν τα κέρδη και την πολιτική τους καριέρα πάνω από τις ανθρώπινες ανάγκες και επιθυμίες. Γιατί νιώθουμε αποκλεισμένοι απ’ τον καθορισμό των συλλογικών υποθέσεων που αφορούν εμάς σαν άτομα και όλους μαζί σαν σύνολο.
Οι βασικές αΌλα τα μέλη αντιμετωπίζονται απ’ όλους ισότιμα. Ο λόγος που εκφράζει ο καθένας έχει το ίδιο βάρος με των υπολοίπων.Στη συνέλευση λοιπόν επικρατεί πλήρης πολιτική ισότητα, ισηγορία και αντι-ιεραρχία. Δεν υπάρχουν ειδικοί, που μιλάνε πιο πολύ, ούτε αρχηγοί και άτομα τα οποία ο λόγος τους έχει αυξημένη βαρύτητα.
Οι αποφάσεις παίρνονται ισότιμα απ’ όλα τα μέλη στη βάση της συνδιαμόρφωσης. Δηλαδή όλοι μας πρέπει να συνεισφέρουμε και να συναινέσουμε στις αποφάσεις της συνελεύσης. Μέσα από τις συνελεύσεις βγάζουμε, κείμενα, αφίσες οργανώνουμε δράσεις αλλά πρωτίστως συζητάμε για θέματα που αφορούν την ζωή μας.
Έτσι λοιπόν η συνέλευση εκτός από μέσο αποτελεί και πρόταγμα για μια διαφορετική οργάνωση των γειτονιών, του δήμου, των σχολείων, των ελεύθερων χώρων κτλ.
η αφίσα που καλεί στην εκδήλωση
Ετικέτες αφίσες, Ιόλας
ΙΟΛΑΣ ΑΝΟΙΧΤΟΣ
Θέλουμε τον Ιόλα ανοιχτό και όχι ένα νέο DaVinci
Σε λίγες μέρες στις 4 Νοέμβρη εκδικάζεται η αίτηση του ιδιοκτήτη – εργολάβου Γεωργίου ,για τον αποχαρακτηρισμό του κτήματος και της βίλας Ιόλα. Από διατηρητέο οίκημα που είναι τώρα κινδυνεύει άμεσα με κατεδάφιση, τσιμεντοποίηση και κάθε είδους εμπορική χρήση.
Για την ιστορία, μετά το θάνατο του Αλέξανδρου Ιόλα η βίλα του υπέστη τεράστιες λεηλασίες με τις αρμόδιες αρχές απλά να αδιαφορούν για την τύχη της. Το 1998 με δημοτική απόφαση το κτήμα χαρακτηρίζεται ως "κέντρο πολιτιστικών δραστηριοτήτων", μετά από πιέσεις των κατοίκων. Δύο χρόνια αργότερα έρχεται το ΥΠΕΧΩΔΕ και το χαρακτηρίζει ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο. Παρότι το κτήμα κρίθηκε απαλλοτριωτέο από το κράτος, οι διαδικασίες δεν προχώρησαν. Έτσι φτάσαμε στο σήμερα με τον ιδιοκτήτη – εργολάβο να ζητά την απελευθέρωση όλου του οικοπέδου για προσωπικό όφελος και τσιμεντοποίηση.
Δεν έχουμε αυταπάτες ότι η νομική οδός θα μπορέσει να λύσει το ζήτημα. Παρόλ’ αυτά, το να μην αποχαρακτηριστεί το κτήμα και η βίλα είναι το πρώτο και βασικό βήμα. Διότι έτσι προστατεύεται ένα πολιτιστικής σημασίας κτίριο και διασφαλίζεται η ύπαρξη πρασίνου τόσο έχουμε ανάγκη στην πόλη μας. Δεν είναι όμως δικλείδα ασφαλείας : γιατί ακόμα και διατηρητέο το κτήμα μπορεί να αξιοποιηθεί επιχειρηματικά απ τον εργολάβο. Δηλαδή κάλλιστα μπορεί να μετατραπεί σε μια γκαλερί στην οποία θα χρειάζεται τσουχτερή είσοδο. Το θέμα λοιπόν είναι ο χώρος να μην εμπορευματοποιηθεί. Είτε από τον δήμο, είτε από τον ιδιώτη. Αυτό που θέλουμε εμείς είναι έναν χώρο ελεύθερο, κοινωνικό, ανοιχτό για όλες και για όλους. Έναν χώρο δημόσιο για τις πολιτιστικές επιθυμίες και ανάγκες των κατοίκων. Και όταν λέμε δημόσιο, δεν εννοούμε δημοτικό: γιατί και έτσι υπάρχει η πιθανότητα να παραμείνει κλειστός, να πρέπει δηλαδή να πληρώνεις για να χρησιμοποιήσεις τον χώρο.
Εμείς από τη μεριά μας έχουμε καταλήξει στις εξής απαιτήσεις: Πρώτον, να μην αποχαρακτηριστεί το κτήμα και η βίλα Ιόλα. Να παραμείνει διατηρητέο ιστορικό μνημείο.
Δεύτερον να απαλλοτριωθεί από το κράτος και να περάσει στον Δήμο και τρίτον να αποδοθεί στους κατοίκους. Το πώς θα περάσει στον δήμο δεν είναι δικής μας αρμοδιότητας. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να μην φορολογηθούν επιπλέον οι δημότες της Αγίας Παρασκευής. Οπότε τα σενάρια περί δανείου για την αγορά του κτήματος από τον δήμο δεν μας βρίσκουν θετικούς.
Σε μια περίοδο όπου οι κοινόχρηστοι και ελεύθεροι χώροι εξαφανίζονται απ' την πόλη, οι κάτοικοι πρέπει να πάρουμε θέση. Σε μια περίοδο όπου τα πάρκα γίνονται πάρκινγκ, τα δάση μας καίγονται για να ξεφυτρώσουν θέρετρα, βίλες και «κέντρα αναψυχής» είναι αναγκαία η ουσιαστική ενεργοποίηση όλων μας. Χωρίς αρχηγούς και αυθεντίες. Να πράξουμε συλλογικά, να συναντηθούμε και να συναποφασίσουμε. Πέρα από γραφειοκρατικές λογικές και μικροκομματικές σκοπιμότητες
. Μέσα από την ανοιχτή συνέλευση των κατοίκων αποφασίσαμε το αυτονόητο: να πράξουμε για τη βίλα άμεσα και αδιαμεσολάβητα. Συνεχίζουμε τις δράσεις μας κι επιλέγουμε να μην κλεινόμαστε σπίτια μας απαθείς, επιλέγουμε με άμεσες και δημοκρατικές διαδικασίες να καθορίζουμε εμείς την τύχη των ζωών μας.
Γι’ αυτό καλούμε όλους τους κατοίκους της Αγίας Παρασκευής σε ολοήμερη εκδήλωση στο κτήμα Ιόλα για να υπερασπιστούμε την ανάγκη ύπαρξης ενός πράσινου ελεύθερου χώρου στη γειτονιά μας. Για να προσδώσουμε έμπρακτα ένα ζωντανό και κοινωνικό χαρακτήρα στη βίλα, να την μετατρέψουμε σ’ ένα πολιτικό και πολιτιστικό κύτταρο της πόλης μας, σ' ένα χώρο παραγωγής πολιτισμού απ' τους ίδιους τους κατοίκους.
Κυριακή 1 Νοέμβρη 12.00
όλες κι όλοι στο κτήμα Ιόλα
Χρυσοστόμου Σμύρνης & Δημοκρατίας
Μουσική –συναυλίες- δραστηριότητες για παιδιά – ζωγραφική – συζητήσεις και πολλή κουβέντα
Ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Αγίας Παρασκευής
anoixtisyneleysiagparaskevis.blogspot.com
Ετικέτες Ιόλας
ΤΡΊΤΗ, 13 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 2009
Παρέμβαση σε εκδήλωση για την Τοπική/συμμετοχική δημοκρατία
Παρέμβαση από μέλη της ανοιχτής συνέλευσης κατοίκων Αγίας Παρασκευής έγινε σε εκδήλωση για την τοπική/συμμετοχική δημοκρατία και την τοπική αυτοδιοίκηση.
μοιράστηκε το παρακάτω κείμενο στον παρευρισκόμενο κόσμο, ενώ τον λόγο πήραν και μέλη της συνέλευσης.
Για την πρακτική της αυτοοργάνωσης και συμμετοχής :
Τα εκρηκτικά γεγονότα του Δεκέμβρη ήταν για πολλούς η αφετηρία ενός διαφορετικού τρόπου σκέψης. Για άλλους πάλι ήταν η αφορμή ώστε να μπορέσουν να εκφράσουν δημόσια και σε συλλογικό επίπεδο τις αρνήσεις και τις επιθυμίες τους. Σε πολλές συνοικίες της Αθήνας αλλά και σε διάφορους άλλους δήμους οι κάτοικοι αμφισβητώντας τους τωρινούς θεσμούς άρχισαν να οργανώνονται μαζικά σε ανοιχτές λαϊκές συνελεύσεις. Αυτές οι συνελεύσεις είναι διαδικασίες που επιτρέπουν στα μέλη τους να αναδεικνύουν, να συζητούν και να δρουν για θέματα που αφορούν άμεσα ή έμμεσα την καθημερινότητα τους. Παρατηρώντας αυτήν την καθημερινότητα αρκετοί από εμάς διακρίνουμε ελλείψεις (κοινωνικής, πολιτικής ή πολιτιστικής φύσεως) και έντονη υποβάθμιση των χώρων στους οποίους όλοι ανήκουμε και έχουμε ανάγκη να εκφραζόμαστε καθημερινά. Γι’ αυτό και η επαναοικειοποίηση των δημόσιων χώρων δημιουργεί αυτά τα σημεία αναπνοής της πόλης που χρειαζόμαστε, για να μετατοπίσουμε το κέντρο του ενδιαφέροντος από τα σπίτια στις πλατείες. Μόνο αυτή η διεκδίκηση μετατρέπει κενούς και ουδέτερους χώρους σε ζωντανά κύτταρα μίας κοινωνίας. Έτσι και εμείς στην Αγία Παρασκευή μιας και η επικαιρότητα έτρεχε αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με το πολυπόθητο κτήμα Σιστοβάρη που πάνω του ως δια μαγείας έχει ξεφυτρώσει αυθαίρετα το περίφημο μπαρ-ρεστοράν-φερράρι κλαμπ DaVinci. Σκοπός μας δεν ήταν να λειτουργήσουμε ως υπερασπιστές της διαθήκης του Σιστοβάρη ούτε ήμασταν υπέρ της απόδοσης του κτήματος στον δήμο για κάθε χρήση γενικά. Αντιπροτείναμε μέσα από συνελεύσεις και πολύμορφες δράσεις την απόδοση του κτήματος στους κατοίκους της περιοχής με σκοπό να μετατραπεί σε ανοιχτό, κοινωνικό, ζωντανό χώρο για όλες και όλους. Ένα πρωτόγνωρο εγχείρημα είχε λάβει χώρα στην πόλη μας:η ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Αγίας Παρασκευής.
Λίγα λόγια για την συνέλευση
Το εγχείρημα αυτό είναι μια απάντηση στον συνεχή ετεροκαθορισμό μας από το κέρδος τους επιχειρηματίες και τους πολιτικούς ειδήμονες. Για μας η συνέλευση αυτή είναι το αποτελεσματικότερο μέσο για να αγωνιστούμε ενάντια σ’ όλους εκείνους που παίρνουν αποφάσεις για εμάς, χωρίς εμάς και εις βάρος μας. Ενάντια σε εκείνους που ιεραρχούν τα κέρδη και την πολιτική τους καριέρα πάνω από τις ανθρώπινες ανάγκες και επιθυμίες. Γιατί νιώθουμε αποκλεισμένοι απ’ τον καθορισμό των συλλογικών υποθέσεων που αφορούν εμάς σαν άτομα και όλους μαζί σαν σύνολο. Οι βασικές αρχές τις συνέλευσης έχουν να κάνουν με την ά μ ε σ η δ η μ ο κ ρ α τ ί α. Όλα τα μέλη αντιμετωπίζονται απ’ όλους ισότιμα. Ο λόγος που εκφράζει ο καθένας έχει το ίδιο βάρος με των υπολοίπων. Στη συνέλευση λοιπόν επικρατεί πλήρης πολιτική ισότητα και αντί-ιεραρχία. Δεν υπάρχουν ειδικοί, που μιλάνε πιο πολύ, ούτε αρχηγοί και άτομα τα οποία ο λόγος τους έχει αυξημένη βαρύτητα. Οι αποφάσεις παίρνονται ισότιμα απ’ όλα τα μέλη στη βάση της συνδιαμόρφωσης. Δηλαδή όλοι μας πρέπει να συνεισφέρουμε και να συναινέσουμε στις αποφάσεις τις συνελεύσεις. Μέσα από τις συνελεύσεις βγάζουμε, κείμενα, αφίσες οργανώνουμε δράσεις αλλά πρωτίστως συζητάμε για θέματα που αφορούν την ζωή μας. Έτσι λοιπόν η συνέλευση εκτός από μέσο αποτελεί και πρόταγμα για μια διαφορετική οργάνωση των γειτονιών, του δήμου, των σχολείων, των ελεύθερων χώρων κλπ.
Λίγα λόγια για τους ελεύθερους χώρους
Σε μία περίοδο όπου οι κοινόχρηστοι και ελεύθεροι χώροι δέχονται άμεση επίθεση από το κέρδος όλοι μας πρέπει να πάρουμε θέση. Είτε με το πλευρό της υπεράσπισης και της διεκδίκησης είτε με το πλευρό της εκμετάλλευσης τους και της απάθειας. Οι ελεύθεροι χώροι για μας αποτελούν βασική ανάγκη για την πόλη μας. Χώροι όπου οι κάτοικοι θα έχουν τη δυνατότητα να εκφράζονται ελεύθερα αλλά και να απελευθερώνουν τις δημιουργικές δυνατότητες τους. Δυνατότητες που εγκλωβίζονται από την ανάθεση, την αντιπροσώπευση και την έλλειψη ελεύθερων κοινόχρηστων χώρων. Χώροι που θα διαχειρίζονται και θα οργανώνονται από τους ίδιους τους κατοίκους, με τρόπους και σχήματα που οι ίδιοι θα σκεφθούν και θα εφαρμόσουν. Χώροι ανοιχτοί σε πολιτικούς, κοινωνικούς, πολιτιστικούς και καλλιτεχνικούς πειραματισμούς και αναζητήσεις. Χώροι που θα φιλοξενούν τις επαφές και τις συναντήσεις μας και θα καλύπτουν ανάγκες που σήμερα υλοποιούνται σε εμπορευματικά πλαίσια. Χώροι τέλος που θα δρουν ενοποιητικά στις γειτονιές και θα φέρνουν τους ανθρώπους κοντά τον έναν στον άλλον ακυρώνοντας στην πράξη της απομόνωση του σύγχρονου προαστίου και ανασυνιστώντας μια κοινότητα γύρω από τον τόπο κατοικίας και ζωής
Αντί επιλόγου
Πιστεύουμε στον συλλογικό αγώνα, πέρα από μικροπολιτικές και παραταξιακές σκοπιμότητες, που σημαίνει ότι σ’ αυτό το πεδίο θα αναζητήσουμε και συνοδοιπόρους στους αγώνες μας. Στηρίζουμε αντίστοιχες κινήσεις και συμμετέχουμε στην «Πρωτοβουλία Αγώνα ενάντια στους νέους αυτοκινητόδρομους και στο σχέδιο τροποποίησης του Π.Δ. λεηλασίας του Υμηττού» (protovoulia-agona.blogspot.com).
Μέχρι στιγμής έχουμε επιλέξει να αγωνιστούμε εκτός των παραδοσιακών νομικίστικων και πολιτικάντηδων μεθόδων. Πιστεύουμε ότι γινόμαστε πιο απτοί και αποτελεσματικοί γιατί έτσι αναθέτουμε στους εαυτούς μας και στην τοπική κοινωνία τα προβλήματα μας και αναζητούμε όλοι μαζί λύσεις. Στον αδιαμεσολάβητο και αμεσοδημοκρατικό αγώνα που έχουμε ξεκινήσει όλοι είναι καλοδεχούμενοι να συν-διαμορφώσουν και να συν-αποφασίσουν.
Θα μας βρείτε στους δρόμους, στις πλατείες στα σχολεία αλλά και στο mail επικοινωνίας: anoixtisyneleysiagparaskevis@gmail.com
Περισσότερο έντυπο- και όχι μόνο- υλικό στο διαδικτυακό μας στέκι : anoixtisyneleysiagparaskevis.blogspot.com
Συνδιαμόρφωση
αντιιεραρχία
συλλογική δημιουργία
Ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Αγίας Παρασκευής
Ετικέτες Γενικά
Για την παρέμβαση έξω από το κτήμα Σιστοβάρη
Ετικέτες Κτήμα Σιστοβάρη
ΣΆΒΒΑΤΟ, 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΊΟΥ 2009
Το κτήμα Σιστοβάρη μας ανήκει:
Αναρωτιέται κανείς που ζει στην Αγία Παρασκευή τα τελευταία δέκα χρόνια τι έχει αλλάξει και τι έχει μείνει. Θα προβληματιστεί ή θα εκπλαγεί ευχάριστα; Στη θέση του θα προβληματιζόμασταν... Σε μία περιοχή όπως η Αγ. Ιωάννου διακρίνει κανείς ρυθμούς μεγαλούπολης, καθώς η ανάπτυξη εμπορικών κέντρων και άλλων μαγαζιών όπως και το μποτιλιάρισμα, είναι κάτι παραπάνω από αισθητοί. Η δόμηση της πόλης δεν λέει ψέματα : η απουσία ελεύθερων χώρων δεν είναι καθόλου τυχαία, όπως και η πολιτική που ακολουθείται. Μία πολιτική καθόλου τυχαία, αλλά πλήρως προσαρμοσμένη στο καταναλωτικό μοντέλο της λογικής δημιουργίας χώρων εμπορικής ανάπτυξης. Πιο απλά, μία ριζική αλλαγή του πολεοδομικού ιστού της πόλης, που αποσκοπεί στην επέκταση των εμπορικών ζωνών μετατρέποντας τους κατοίκους της πόλης από πολίτες σε καταναλωτές: αφού δεν μου μένει να κάνω κάτι, αγοράζω. Η ζωή στο «εύπορο προάστιο» μετατρέπεται σε συνωστισμό από καταναλωτές και επιχειρηματίες.
Καταστροφολογία; Διακρίνει κανείς το θέμα στις πραγματικές του διαστάσεις αν παρατηρήσει την ολοένα και μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση της πόλης από την μία, και την συρρίκνωση των δημόσιων χώρων, από την άλλη. Τα παραδείγματα καταπάτησης δημόσιων χώρων μέσα στην πόλη, ή και ολοκληρωτικής οικοπεδοποίησής τους είναι άπειρα: Πεδίον του Άρεως, πάρκο Κύπρου και Πατησίων, κ.α. Η μετατροπή του κέντρου της Αγίας Παρασκευής συγκεκριμένα, σε ένα εμπορικό πανηγύρι καφετεριών και εμπορικών κέντρων περιορίζει τους κατοίκους της στην κατηγορία του καταναλωτή ή εργαζόμενου, ενώ μία βόλτα στην πόλη χρησιμεύει μόνο για την εκπλήρωση των κρυφών μας πόθων (αγγλιστί shopping therapy). Επιπρόσθετα οι χώροι πρασίνου μειώνονται αισθητά, την στιγμή που οι πελάτες των καφετεριών πολλαπλασιάζονται, πολλαπλασιάζοντας και τα αυτοκίνητα, άρα και το καυσαέριο στην πόλη. (Ώρα είναι να αρχίζουμε να μιλάμε για δημιουργία θέσεων παρκαρίσματος...)
Σε μία περίοδο λοιπόν που οι δημόσιοι χώροι καταπατούνται γιατί κρίνονται μη-ανταγωνιστικοί, αναποτελεσματικά μέρη εμπορικής ανάπτυξης, μη κερδοφόροι τελικά, στην Αγία Παρασκευή έχουμε το DaVinci: Ένα καφέ-μπαρ- κλάμπ-ναό του σύγχρονου lifestyle, που δεσπόζει στην αρχή της Αγίου Ιωάννου και που κτίστηκε πάνω σε κομμένα δέντρα και τα ερείπια του προηγούμενου κτήματος Σιστοβάρη, το οποίο τώρα μετονομάστηκε σε Sistovari Hall. Χωρίς να θέλουμε να επεκταθούμε σε περαιτέρω λεπτομέρειες για το ιδιοκτησιακό καθεστώς ή την εξέλιξη της ιστορίας με το DaVinci, να ενημερώσουμε μόνο για τις τελευταίες εξελίξεις: Τελικά μετά από διοικητική πράξη του Δήμου το DaVinci θα έκλεινε στις 21 Αυγούστου. Και αυτό διότι έγινε δεκτή μία από τις χιλιάδες καταγγελίες σε βάρος του από του περίοικους. Τελικά το DaVinci δεν έκλεισε , μετά από ένσταση που έγινε. Δεν έχουμε αυταπάτες ότι η δημοτική αρχή θα επιτρέψει να το κλείσει ποτέ, έστω και για 10 μέρες. Βλέπετε τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα είναι αρκετά ισχυρά στο βαθμό που και η αυτοψία της πολεοδομίας δεν καταγράφει καμιά παρανομία. Να ξεκαθαρίσουμε εδώ ότι νομικό κομμάτι είναι ένα κομμάτι ενός ευρύτερου αγώνα για τον συγκεκριμένο χώρο και πως, δεν πρέπει ούτε θα έπρεπε να περιοριστεί εκεί.
Εμείς, σαν ανοικτή συνέλευση Αγίας Παρασκευής έχουμε τοποθετηθεί πολλές φορές πάνω στο θέμα και έχουμε ασκήσει πίεση στο δημοτικό συμβούλιο για να πάρει μία αρνητική θέση. Με μία μαζικότατη πορεία στην Αγίου Ιωάννου και ενημέρωση προς τους κατοίκους της πόλης αποδεικνύουμε έμπρακτα πως όταν οι κάτοικοι δείχνουν την αντίθεσή τους μπορούν να γίνουν αποτελεσματικοί και να διεκδικήσουν. Οι αποφάσεις που παίρνουμε για τις δράσεις ή πώς θα κινηθούμε παραπέρα είναι πάνω στη βάση της μη αντιπροσώπευσης και της άμεσης δημοκρατίας. Μέσα από τις συνελεύσεις αναδεικνύουμε προβλήματα τα οποία συζητιούνται όχι πάνω στη βάση του ιδεολογικού προσανατολισμού του καθενός και της καθεμιάς, αλλά πάνω στη βάση του ίδιου του προβλήματος. Επιδιώκουμε όχι την αντιπολίτευση απέναντι στο δημοτικό συμβούλιο, αλλά την ανοιχτή συζήτηση και την απόφαση πάνω στα προβλήματα που μας απασχολούν μέσα από διαδικασίες που «θεσμίζουμε» εμείς οι ίδιοι/-ες.
Το ζήτημα λοιπόν είναι να εξασφαλιστούν δημόσιοι χώροι διαλόγου, ή ανάδειξης των προβλημάτων των κατοίκων για να ορίσουν οι ίδιοι τον χώρο και τον χρόνο τους. Για να μπορούν να συνδιαλέγονται ελεύθερα και ανεμπόδιστα. Όταν λέμε δημόσιοι χώροι, δεν εννούμε σε καμία περίπτωση «δημοτικοί». Δηλαδή δεν εννούμε χώρους απολογισμού του έργου της δημοτικής αρχής για παράδειγμα (που έχει γίνει, μάλλον με αστεία αποτελέσματα) με όρους που αυτή η ίδια βάζει από την αρχή, αλλά αντίθετα χώρους πολιτικούς ή απλά ανοικτούς, που οι κάτοικοι θα θέτουν τα προβλήματα που τους απασχολούν ή θα κοινωνικοποιούνται γενικότερα μέσα από την τέχνη, τον πολιτισμό κλπ.
Έτσι, κάλλιστα στη θέση του DaVinci θα μπορούσε να υπάρχει ένας ελεύθερος κοινωνικός χώρος. Ένας χώρος - που λείπει – κοινόχρηστος και διαμορφωμένος από τους κατοίκους για τους κατοίκους. Ένας χώρος αυτοδιαχειριζόμενος που θα μπορούσε να φιλοξενήσει από βιβλιοθήκη μέχρι παιδότοπο και από στούντιο για τοπικά συγκροτήματα μέχρι ατελιέ. Ένας χώρος που θα φιλοξενεί λαϊκές συνελεύσεις και πολιτιστικές ομάδες. Ένας χώρος πρασίνου, φαντασίας και δημιουργίας. Έτσι θέλουμε το κτήμα Σιστοβάρη. Έτσι θέλουμε ολόκληρη την πόλη. Μια πόλη ανθρώπινη, στην οποία οι κάτοικοι θα μπορούν να επιλέγουν τους χώρους αναψυχής ελεύθερα. Μια πόλη η οποία θα διαχειρίζεται και θα διευθύνεται από τους ίδιους τους κατοίκους με βάση τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους. Αυτή είναι η πρόταση μας. Και στον αδιαμεσολάβητο και αμεσοδημοκρατικό αγώνα που έχουμε ξεκινήσει όλοι είναι καλοδεχούμενοι να συν-διαμορφώσουν και να συν-αποφασίσουν.
Δεν έχουμε κουραστεί να το λέμε:
να κλείσει άμεσα το DaVinci
άμεση απόδοση του κτήματος Σιστοβάρη στους κατοίκους, για έναν ελεύθερο κοινωνικό χώρο
Ετικέτες Κτήμα Σιστοβάρη
Παλαιότερες αναρτήσεις
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)
επόμενη εκδήλωση
Κυριακή 01 Νοέμβρη, ώρα 12:00 στο κτήμα Ιόλα (οδός χρυσοστόμου σμύρνης και δημοκρατίας)
Ποιοι είμαστε - Λίγα λόγια για τη συνέλευση:
Το εγχείρημα αυτό είναι μια απάντηση στον συνεχή ετεροκαθορισμό μας από το κέρδος, τους επιχειρηματίες και τους πολιτικούς ειδήμονες.
Για εμάς, η συνέλευση αυτή είναι το αποτελεσματικότερο μέσο για να αγωνιστούμε ενάντια σ’ όλους εκείνους που παίρνουν αποφάσεις για εμάς, χωρίς εμάς και εις βάρος μας.
Ενάντια σε εκείνους που ιεραρχούν τα κέρδη και την πολιτική τους καριέρα πάνω από τις ανθρώπινες ανάγκες και επιθυμίες. Γιατί νιώθουμε αποκλεισμένοι απ’ τον καθορισμό των συλλογικών υποθέσεων που αφορούν εμάς σαν άτομα και όλους μαζί σαν σύνολο.
Οι βασικές αΌλα τα μέλη αντιμετωπίζονται απ’ όλους ισότιμα. Ο λόγος που εκφράζει ο καθένας έχει το ίδιο βάρος με των υπολοίπων.Στη συνέλευση λοιπόν επικρατεί πλήρης πολιτική ισότητα, ισηγορία και αντι-ιεραρχία. Δεν υπάρχουν ειδικοί, που μιλάνε πιο πολύ, ούτε αρχηγοί και άτομα τα οποία ο λόγος τους έχει αυξημένη βαρύτητα.
Οι αποφάσεις παίρνονται ισότιμα απ’ όλα τα μέλη στη βάση της συνδιαμόρφωσης. Δηλαδή όλοι μας πρέπει να συνεισφέρουμε και να συναινέσουμε στις αποφάσεις της συνελεύσης. Μέσα από τις συνελεύσεις βγάζουμε, κείμενα, αφίσες οργανώνουμε δράσεις αλλά πρωτίστως συζητάμε για θέματα που αφορούν την ζωή μας.
Έτσι λοιπόν η συνέλευση εκτός από μέσο αποτελεί και πρόταγμα για μια διαφορετική οργάνωση των γειτονιών, του δήμου, των σχολείων, των ελεύθερων χώρων κτλ.
Monday, October 26, 2009
[epohigroup] Για τις μέρες που ζούμε: Πρακτικές οδηγίες για δικαιώματα
|
__._,_.___
Change settings via the Web (Yahoo! ID required)
Change settings via email: Switch delivery to Daily Digest | Switch format to Traditional
Visit Your Group | Yahoo! Groups Terms of Use | Unsubscribe
.
__,_._,___
Subscribe to:
Posts (Atom)