Monday, June 27, 2011

True.Blood.S04E01.720p.HDTV.X264-DIMENSION

True.Blood.S04E01.720p.HDTV.X264-DIMENSION

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ: «Μεσοπρόθεσμη» απάτη

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ: «Μεσοπρόθεσμη» απάτη: " Θα δοθεί η 5η δόση ή δεν θα δοθεί; Ιδού η απορία! Από την άλλη, ο πρωθυπουργός της χώρας, σε μια παράσταση απίστευτου κάλλους και γ..."

Keiser Report: Economic Melt-Through (E155)

Thursday, June 23, 2011

Το πλήθος έπρεπε να είναι τουλάχιστον τριπλάσιο…


Το πλήθος έπρεπε να είναι τουλάχιστον τριπλάσιο…

BY ORMITHIELLA
Έπρεπε να είναι τουλάχιστον τριπλάσιο, όχι μόνο για να εντυπωσιάσει με τον αριθμό του, αλλά και γιατί ένα τόσο μεγαλύτερο πλήθος κανείς δεν ξέρει πως θα αντιδρούσε και τι εξελίξεις θα έφερναν αυτές οι αντιδράσεις του. Έβλεπες χθες το πλήθος να παίρνει καθαρά απειλητική στάση, σε διάφορες περιπτώσεις, έπειτα να μετράει τις δυνάμεις του και να αυτοσυγκρατείται.
Για πρώτη φορά, πιθανολογώ από τη μεταπολίτευση, συγκροτείται η έννοια του αυτόνομου πλήθους, του πλήθους δηλ. που δεν είναι άθροισμα από μπλοκ κομμάτων και πολιτικών χώρων. Η συγκρότηση του αυτόνομου πλήθους είναι το αποτέλεσμα επαναστατικής νίκης των αυτόνομων πολιτών εναντίον της σκληρής εξουσίας των συγκροτημένων ιδεολογικοπολιτικών χώρων. Η επανάσταση έχει ήδη ξεκινήσει και μετρά τις πρώτες της νίκες. Δεν είναι το μνημόνιο απλώς ο στόχος των εξεγερμένων πολιτών. Από μια μεριά αυτό είναι απλώς η πρόφαση. Ο βαθύτερος στόχος της εξελισσόμενης επανάστασης είναι η χειραφέτηση των πολιτών από καταπιεστικές εξουσίες, στις οποίες περιλαμβάνεται σαφώς και η χειραφέτηση από τους συγκροτημένους ιδεολογικοπολιτικούς χώρους. Δείτε τη βιαιότητα με την οποία προσπαθούν οι χώροι αυτοί να προσαρμόσουν τα γεγονότα της παραπάνω εξέγερσης στις ιδεολογικοπολιτικές τους κατασκευές, την ένταση με την οποία προσπαθούν να νουθετήσουν την εξέγερση, ζητώντας δήθεν να την πολιτικοποιήσουν, για να γίνει αντιληπτή η σημασία της ιστορικής αυτής εξέγερσης. Από αυτή την άποψη χαιρετίζουμε εκείνους τους αριστερούς και εκείνους τους αναρχικούς που έχουν πλησιάσει το κίνημα με πραγματική απορία, αγνότητα και διάθεση να υπηρετήσουν την πλήρως απελευθερωτική, περισσότερο από κάθε άλλη ιστορική περίπτωση, διάθεση του. Ναι, οι στιγμές που ζούνε αυτοί που το αντιλαμβάνονται είναι ιστορικά μοναδικές.
Επιμένουμε στην έννοια του πλήθους, σαν μιας οντότητας εξαιρετικά ζωντανής που είναι κάτι πολύ περισσότερο από άθροισμα ατόμων, και την χρησιμοποιούμε χωρίς καμιά υποτιμητική διάθεση. Χρησιμοποιούμε ακόμη την έννοια του αυτόνομου πλήθους, σαν του πλήθους που έχει χειραφετηθεί.
Κάτι άλλο που ήταν μάλλον αρνητικό χθες ήταν ότι ενώ πολύ σωστά δεν υπήρχε συνέλευση, πολύς κόσμος παρέμενε κάτω στην πλατεία. Όμως, έπρεπε το πλήθος, το αυτόνομο αυτό πλήθος, μπροστά στη Βουλή να πυκνώσει τις γραμμές του. Να περισφίξει τη Βουλή όσο περισσότερο, και με τον πιο ασφυκτικό, τρόπο γινόταν. Του έλειπε πολύ ο κόσμος που ήταν κάτω στην πλατεία. Τα παιδιά με τα τύμπανα πάντως και με τα αυτοσχέδια κρουστά έκαναν καταπληκτική δουλειά όταν ανέβηκαν πάνω. Ακόμη οι διάφορες φυλές του Συντάγματος έχουν έρθει πιο κοντά μετά την πρόσφατη βίαιη  επίθεση των ΜΑΤ που εκδηλώθηκε εναντίον όλων.
Το πλήθος έχει ανάγκη από όλους. Για να σφυγμομετρεί τις δυνάμεις του και να παίρνει τις αποφάσεις του. Όσες αποφάσεις περί μη βίας και να πάρει η συνέλευση, όσες εκκλήσεις και να κάνουν τα μικρόφωνα, όταν το αυτόνομο πλήθος νοιώσει την κατάλληλη ισχύ, όταν νοιώσει ότι είναι η κατάλληλη στιγμή, μόνο όταν αυτά τα δύο είναι τα κατάλληλα, και έτσι το νοιώσει η νοημοσύνη του αυτόνομου πλήθους, τότε η γη θα αλλάξει τη τροχιά της. Ούτε όμως θα είναι κακό να αποφασίσει το αυτόνομο πλήθος να παραμείνει ειρηνικό για τους λόγους που ξέρει αυτό. Δεν μπορούν να γίνουν υποδείξεις στο αυτόνομο πλήθος. Το αυτόνομο πλήθος παίρνει τις αποφάσεις μόνο του. Δεν του χρειάζονται ούτε κομματικοί καθοδηγητές, ούτε δυναμικές μειοψηφίες. Και τα δύο αυτά είναι εχθροί του αυτόνομου πλήθους και σαν εχθροί θα αντιμετωπιστούν από αυτό.
Οι διάφορες φυλές πρέπει να αφεθούν, χωρίς προσπάθεια ηγεμονεύσεων, στη μαγεία του πλήθους∙ αυτό βέβαια δεν είναι πάντα εύκολο. Δεν είναι εύκολο να αφήνει κανείς κάτι από τον εαυτό του, αλλά το δέλεαρ είναι η μοναδική αίσθηση της δύναμης που δίνει το αυτόνομο πλήθος, καθώς και η αίσθηση του τι μπορεί να καταφέρει αυτή η δύναμη. Τα παιδιά πάντως στα μικρόφωνα κάνουν πολύ καλή δουλειά στην προσπάθεια τους να ενοποιήσουν το πλήθος.
Τα αυτόνομα πλήθη έχουν κάνει δυναμική την εμφάνιση τους από τις Αραβικές χώρες, την Ευρώπη μέχρι τις ΗΠΑ. Παρουσιάστηκαν σε μια στιγμή της ιστορίας που φαινόταν να έχει εξαυλωθεί η αντίσταση στον επελαύνοντα καπιταλισμό. Τα αυτόνομα πλήθη ήρθαν για να μείνουν και υπονοούν τη νέα τροπή της ιστορίας. Τι είναι άραγε θεωρητικοί των προηγούμενων εξεγέρσεων και επαναστάσεων, όπως ο Μαρξ, για αυτά τα νέα σε διαμόρφωση ιστορικά υποκείμενα; Ίσως τελικά δεν είναι πια παρά ο καλοκάγαθος παππούς που λέει παραμύθια στα εγγόνια του, όχι τις κρύες νύχτες του χειμώνα, αλλά ηλιόλουστα πρωινά, όταν εκείνα ανυπομονούν να ξεχυθούν στα νέα παιχνίδια τους στους δρόμους.
Το αυτόνομο πλήθος στη Αθήνα πρέπει να κάνει έντονη τη παρουσία του τις μέρες που θα ψηφίζεται το νέο μνημόνιο. Πρέπει να είναι μεγαλειώδες από την άποψη των αριθμών. Τα πάντα είναι ανοικτά για ένα μεγαλειώδες αυτόνομο πλήθος.

You and 2 other bloggers like this post.

36 σχόλια to “Το πλήθος έπρεπε να είναι τουλάχιστον τριπλάσιο…”

  1. Θα προτείναμε στους φίλους που φωνάζουν το σύνθημα «πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών» να κατανοήσουν ότι όταν αναφέρονται σε αφεντικά υπονοούν ότι υπάρχουν και δούλοι. Αν έχει κάποια αλήθεια αυτό στη συνηθισμένη κατάσταση των πραγμάτων, στη ξεχωριστή περίπτωση, ωστόσο, που ζητούν την εξέγερση των μέχρι εκείνη τη στιγμή δούλων, ζητούν ουσιαστικά από αυτούς να αρνηθούν τη μέχρι εκείνη τη στιγμή στάση τους. Επομένως δεν πρέπει να τους καλούν με τους όρους του παρελθόντος που πρέπει να ξεπερασθεί, αλλά μάλλον με τους όρους ενός νέου και υπέροχου μέλλοντος. Ας δείξουν επομένως περισσότερη φαντασία και «καλό» γούστο
    • οτι ‘ναι! λογικα αλματα και παντελης ελλειψη ειρμου στα γραφομενα σου….
      προφανως και ολοι ειμαστε δουλοι και μαλιστα καποιοι δεν ειναι απλα δουλοι επειδη τους το επιβαλλουν οι αποπανω, αλλα επειδη το γουστουραν γιατι ειναι δουλοπρεπεις
  2. “Για πρώτη φορά, πιθανολογώ από τη μεταπολίτευση, συγκροτείται η έννοια του αυτόνομου πλήθους, του πλήθους δηλ. που δεν είναι άθροισμα από μπλοκ κομμάτων και πολιτικών χώρων”
    Και ο Δεκέμβρης του 2008 ; Νομίζω ότι από ένα σημείο και μετά εκείνη η εξέγερση συνέβαινε με την επικυριαρχία του αναρχικού χώρου. Εκεί ο αναρχικός χώρος έφτασε τα όρια των δυνατοτήτων του. Για τον αναρχικό χώρο ο Δεκέμβρης 2008, όπως είναι φυσικό, είναι λίγο μυθοποιημένος. Παραμένει όμως γεγονός άντλησης ιστορικής εμπειρίας.
  3. Οι εθνικιστές στη πάνω πλευρά της πλατείας δεν είναι φασίστες. Ενδεχομένως μπορεί να έχουν διεισδύσει στις γραμμές τους κάποιοι φασίστες, όπως και στους αναρχικούς διεισδύουν οι “κουκουλοφόροι”. Ξέρω όμως, απο την πλευρά των εθνικιστών, ότι δεν θέλουν μαζί τους χρυσαυγίτες και φασίστες.
    Εν πάση περπτώση όποια πλευρά θελήσει να κάνει εκκαθάριση σε βάρος της άλλης, είτε εθνικιστική είναι αυτή, είτε αριστερά, είτε αναρχική, είτε οποιοσδήποτε συνδυασμός, θα βρει αντιμέτωπους όλους τους υπόλοιπους που είμαστε και οι περισσότεροι και που χωρίς εμας δεν μπορει να γίνει τίποτα.
    • @ Παύλος
      Μάλλον εννοείς ‘πατριωτών’ και όχι ‘εθνικιστών’ διότι ειδάλως οι εθνικιστές σίγουρα δεν θέλουν την παρουσία χρυσαύγουλων μεταξυ τους , κάνουν ότι μπορούν από μόνοι τους ξέρεις σαν αυτόν τον τυπά δίπλα στο μικρόφωνο προχτές που τον άκουσα να φωνάζει ‘πάρτε τους Εβραίους και φύγετε από δω’..
      Πάντως να το προσέξεις το σκεπτικό που λες ότι αυτοί που έχουν μεγάλη ιδέα για το έθνος τους δεν είναι το ίδιο με το αυτούς που ζητάνε ‘καθαρότητα του αίματος’ δηλαδή ο κάθε εθνικιστής-φασίστας(δεν υπάρχει δεξιά , δεν υπάρχει αριστερά μόνο των Ελλήνων κόκκαλα ιερά) δεν είναι και ναζιστής.Εννοώ πως αν είναι να διαλέξω από τα 2, προτιμώ να αλλάξω το εύρος των επιλογών , πόσω μάλλον να συστρατευτώ μαζί του για το καλό της ‘χώρας’ ή του ‘έθνους’.
      Α , όσο για τον Δεκέμβρη του 2008 , την έπικυριαρχία’ και τα ‘όρια’ του αναρχικού κινήματος στην Ελλάδα μπορούμε να κάνουμε μια πολύ ωραία ξεχωριστή συζήτηση.
      Καλά για το ‘πόλεμος στον πόλεμο των αφεντικών’ που το θεωρείς λάθος διότι δεν υπάρχουν δούλοι τι να πω.Άμα τους πεις πως είμαστε δούλοι μπορεί να παρεξηγηθεί , να κρατήσει μούτρα και να μην εξεγερθεί ποτέ? Στην ‘απάσχοληση’(για να μην ξεχνιόμαστε) που είμαι πληρώνομαι όσο παράγω , δεν υπακούω το αφεντικό μου και τις προσβολές του και είμαι πραγματικά ελεύθερος διότι αυτός έχει ‘ταλέντο’ στην ‘επιχειρηματικότητα’ των κρατικών επιχορηγήσεων ενώ εγώ είμαι βλάκας και βέβαια απεργώ κανονικότατα διότι το είναι ‘συνταγματικό δικαίωμα’.Γαμώ την πουτάνα την εξουσία δηλαδή…
  4. ormithiella
    Η Πλατεία δειχνει να «σπάει», να ελαττώνεται αριθμητικά…
    Χτες είχε λιγότερο κόσμο και από την Κυριακή …
    Φαίνεται πως τα επεισόδια έπαιξαν τον ρόλο τους.
    Και η «υπερεπαναστατολογία» που αναπτύσσεται από διαφορες πλευρες και θέλει την πλατεία «απολιτίκ, χύμα, χίππικη» κάνει κι αυτή την πονηρή δουλειά της
    Για να πω την αλήθεια, το περίμενα να συμβεί αυτό αρκετά νωρίτερα….
    Ισως Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ να είναι στην ψηφιση του αποικιοκρατικού μεσοπρόθεσμου….
    Κι όταν λέω ευκαιρία , δεν αναφέρομαι στην ανυπαρκτη πιθανότητα να φιλοτιμηθούν τα παχυδερμα του Μνημονίου , ν αλλάξουν ρότα…
    Λέω για την υπαρκτή , υπο προϋποθέσεις, δυνατότητα να τους πάρουμε φαλαγγι.
  5. Ανεξάρτητα από οποιαδήποτε εξέλιξη, τα πράγματα έχουν πάρει άλλη τροπή. Ποτέ δεν πρόκειται πάλι να βρεθούμε στην κυριαρχία των δεδομένων ιδεολογικοπολιτικών χώρων. Αυτό είναι το μήνυμα της όλης κατάστασης. Αν στην άμεση συνέχεια κάτι τελειώσει, ωστόσο θα συνεχισθεί αυτό το γενικότερο και ριζικότερο που έχει ξεκινήσει με ασυμβίβαστο τρόπο. Μακάρι να συνεχίσουμε και στο μέλλον μαζί όλοι όσοι βρεθήκαμε κοντά αυτές τις μέρες. Αλλά δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό θα γίνει με τους όρους του καινούριου.
  6. Ας είναι καλά οι ‘ακούραστες” προσπάθειες των κομμάτων της αριστεράς, μικρών και μεγάλων, να διαλύσουν το κίνημα της πλατείας γιατί δεν το ελέγχουν.
    Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι “πρωτοβουλίες” κατοίκων στο κέντρο της Αθήνας που καλούν σε συγκεντρώσεις εκτός Συντάγματος, σε πλατείες απόμερες για να μας πουν τις παπαριές τους, δηλαδή στο πόσο επαναστάτες και αντιμνημονιακοί είναι η κάθε σέχτα και το κάθε πολιτικό μαγαζάκι που αμφισβητείται ο ρόλος τόσο έντονα από το κόσμο καθώς και η σχέση διαπλοκής του με το υπάρχον πολιτικό σύστημα.
    Προτιμούν χίλιες φορές το ΠΑΣΟΚ-ΝΔ παρά να χάσουν την επιροή τους στα πρόβατα ψηφοφόρους.
    Οι πράξεις και ο ελιτισμός τους καθημερινά το αποδεικνύουν, από τους ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τους μπαχαλάκηδες.
    Βάζουν καθημερινά προσκόματα στο κόσμο που έχει διάθεση να παλέψει ενάντια στο ΔΝΤ και την Τρόϊκα, που βλέπει, για πρώτη φορά ο αγώνας του να έχει αποτέλεσμα με την διαμαρτυρία στο Σύνταγμα.
    Δεν πρέπει να ξεχνάμε ένα σημαντικό γεγονός, για πρώτη φορά οι φοιτητές απουσιάζουν από τις κοινητοποιήσεις της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-ΠΑΜΕ, όπου ενώ παλαιότερα για ψύλου πήδημα οι φοιτητές κατέβαιναν στους δρόμους τώρα, τα κόμματα τους κρατούν μαντρωμένους στις σχολές !!\
    Μια παροιμία λέει ο ψεύτης και κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται και αυτό ισχύει για τα μαγαζάκια της Αριστεράς που επιτέλουν πρέπει να μπουν στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας
    • Σε αυτό που λες για τους φοιτητές έχεις δικιο.
      Λίγο καιρό πριν ήταν υπο κατάληψη όλες οι πανεπιστημιακές σχολές.
      Από το Μνημονιο της κατοχής και δώθε ΑΚΡΑ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΣΙΩΠΗ , παρά τα μετρα διάλυσης της δημόσιας Παιδειας που έχουν ληφθεί…
      Η μόνη σημαντική «βαβουρα» σε Πανεπιστημιακό χώρο που έγινε τον τελευταίο χρόνο ήταν στη συντονισμένη επιχειρηση ΓΑΠ-Λιμενικού-Μπάτσων για να φέρουν τους μαροκινους μετανάστες από την Κρητη και να τους βάλουν στη Νομική…
    • Οτι του λαλει του λολοστεφανη…
  7. Οταν θα καταλαβουμε οτι θελει γενικη διαρκειας και καταληψεις χωρων παραγωγης και υπηρεσιων ιδιαιτερα των εισπρακτικων κρατικων μηχανισμων φοροι-εισφορες ταμειων και ΦΠΑ ωστε και να μην πηγαινει ουτε ενα ευρω στους δανειστες μας και να χρηματοδοτούμε απεργους-ανεργους και τη στοιχειωδη συντηρηση των παιδιων μας , θαναι αργα….θελει ενα συνθετο πακεττο αντιδρασεων…αυτο το ανωφελο ναρκισσιστικο μπλα-μπλα και οι μουτζες με τα λεηζερ απο μονο του δεν κανει τιποτα. Τα ξυνει η εξουσια και το απεδειξε με τον πιο εντυπωσιακο τροπο
    • marxfactor
      Γενική απεργια διαρκειας ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ , γιατί οι ΔΥ είναι στα όρια τους και οι ΙΥ είναι υπό εξαθλίωση …και κάθε μέρα απεργιας δεν σου κοβουν το 1/30 του μισθού αλλά το 1/15 περίπου…
      Πολλοι στερούνται και τα βασικά, καθως οι υποχρεωσεις σε δανεια -κάρτες κλπ είναι θηλιά στο λαιμό για τους περισσότερους…
      Αν όμως στο Συνταγμα κατέβουν το 1 εκ των άνεργων θα παρουν όλη την κοινωνία «με το ζόρι» μαζί τους …
      Δυστυχώς φαινεται πως επαναλαμβάνεται το Αργεντινικο μοντέλο, δλδ θα έρθει πρωτα πραγματική πείνα ημων των μικροαστών , μετά βιαιες συγκρουσεις με τους πραιτωριανούς, νεκροί και ίσως τοτε προκύψει λύση…
      Αν και με εμεις δε συνορευουμε με την Χιλή αλλα με την Τουρκια , με ό,τι μπορει να σηματοδοτεί αυτο….
    • Θα ήθελα να σου θυμίσω πάντως φίλε marxfactor, ότι αν δεν υπήρχε αυτό το κίνημα δεν θα είχε σημειωθεί ο πολύ παρών κλονισμός της εξουσίας . Οι παρατηρητικοί θα πρόσεξαν επίσης πως τα διεθνή κέντρα αποφάσεων είχαν θορυβηθεί απο τις εξελίξεις, που πιστεύουν ότι τώρα ήλεγξαν πάλι. Θα ήθελα ακόμη να σου θυμίσω ότι πρίν ένα μήνα μόλις τα μπλοκ των διαδηλωτών περνούσα απο το Σύνταγμα μόνο τρέχοντας …
      • ποιος κλονισμος μωρε; και αποτι βλεπω μια χαρα αναπαραγεις την προπαγανδα της εξουσιας
        πωπω! αυτο για το οποιο προειδοποιουμε και φωναζουμε τοσο καιρο (οτι δηλαδη η αδρανεια και οι χοροι προωθουνται ως ο “σωστος” τροπος αντιδρασης εναντι των κοινωνικων αγωνων)
    • Μαρξ Φάκτορ, η λαϊκή συνέλευση του Συντάγματος ΕΧΕΙ καλέσει σε γενική απεργία διαρκείας. Η ΓΣΕΕ είναι εκείνη που κάνει ότι δεν καταλαβαίνει, πάνω από χρόνο τώρα, και ορίζει τις μονοήμερες απεργίες της με σχεδιασμό μηνών.
  8. Πολύ ωραίο και αληθινό κείμενο ormithiella…
    Πάντως , είμαι …συγκρατημένα αισιόδοξος γιατί , παρ όλο τον πόλεμο και την άρνηση που έχει δεχτεί η πλατεία από εχθρούς και «φίλους» (αλλά και τα λάθη της) είναι ακόμα ζωντανή μέχρι και σήμερα και υπάρχει μια σταθερή συμμετοχή του κόσμου…
    Αν αυτό θα είναι η «μαγιά» για κάτι μαζικότερο και πιο δυναμικό …. Δεν νομίζω ότι μπορεί κανείς να το προβλέψει…
  9. “Για πρώτη φορά, πιθανολογώ από τη μεταπολίτευση, συγκροτείται η έννοια του αυτόνομου πλήθους, του πλήθους δηλ. που δεν είναι άθροισμα από μπλοκ κομμάτων και πολιτικών χώρων. Η συγκρότηση του αυτόνομου πλήθους είναι το αποτέλεσμα επαναστατικής νίκης των αυτόνομων πολιτών εναντίον της σκληρής εξουσίας των συγκροτημένων ιδεολογικοπολιτικών χώρων”
    εκτος του οτι αυτονομο πληθος δεν σημαινει αυτο το πραγμα που γραφεις, αποτι βλεπω τον βρηκες τον εχθρο ο οποιος δεν ειναι φυσικα η πολιτικοοικονομικη ελιτ και ο καπιταλισμος αλλα η αριστερα και ο αναρχικος χωρος!!!!! μπραβο παιδι μου! ευγε!
    πω ρε, τι μαλακιες διαβαζουμε πρωι πρωι
    ελεος, δειξτε λιγο ελεος δεν εχουμε και πολλα εγκεφαλικα κυτταρα για καψιμο
    φυσικα δεν υπαρχει περιπτωση να μπω στη διαδικασια να απαντησω γραμμη προς γραμμη, γιατι απλα βαριεμαι πλεον να απανταω και να γραφω τα αυτονοητα και το ορθολογικο
    • Χanadu
      Συχνά γινονται δομικά λάθη σκέψης όταν περιορίζουμε την αντιληπτική μας ικανότητα σε χωρους οικείους με τις δικές μας αντιλήψεις.
      Προσωπικά θεωρώ ότι ένα σημαντικο κομμάτι της αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού χωρου έχει πάθει «μηδενιστική ερημοποίηση», προσπαθεί να ακυρωσει ό,τι δεν της φαίνεται να ταιριάζει με τα προτυπα που έχει στο μυαλό της και τελικά κάνει διάλογο με τον εαυτό της εντος κλειστου τηλεφωνικού θαλάμου.
      Αντ αυτού , ολοι οι χώροι που «ψάχνονται» θα μπορούσαν να συνυπάρξουν σε κάποια κεντρικά, επίγοντα αιτήματα …
      Λχ είδα από τους τροτσκιστες σε φυλλάδιο που μοιραζαν χθες αιτηματα για κήρυξη του χρεους ως επαχθους,εθνικοποιηση των τραπεζων κλπ…
      Αν πάμε με αδιαπραγματευτο αίτημα να κανουμε την Ελλάδα μια μεγάλη Μαριναλέδα, θα αποτυχουμε με βεβαιότητα…
      Αν πάμε βημα -βημα , με συνθετικές προτάσεις και γνωστα τουλάχιστον τα ΚΟΙΝΑ «ΟΧΙ » μας, ίσως να μπορουμε να πετυχουμε κάτι περισσότερο από αυτά που «κατάφεραν» οι Ρουμάνοι οταν έριξαν τον Τσαουσέσκου και οι Αιγυπτιοι οταν εριξαν τον μουμπάρακ…
    • Στην ξαναντού πηγαίνει …
      “εκτος του οτι αυτονομο πληθος δεν σημαινει αυτο το πραγμα που γραφεις”
      Γλωσσολογικό το σφάλμα που μου καταλογίζεις ή κάποιος έχει κατοχυρώσει απαρέγκλιτα τον όρο με συγκεκριμένη ερμηνεία που εγώ παραβιάζω;
      “φυσικα δεν υπαρχει περιπτωση να μπω στη διαδικασια να απαντησω γραμμη προς γραμμη”
      Δεν χρειάζεται μήνυμα ελήφθη …
      “πω ρε, τι μαλακιες διαβαζουμε πρωι πρωι
      ελεος, δειξτε λιγο ελεος δεν εχουμε και πολλα εγκεφαλικα κυτταρα για καψιμο”
      Δεν πειράζει … Εγώ σου αφιερώνω:
  10. “Επομένως δεν πρέπει να τους καλούν με τους όρους του παρελθόντος που πρέπει να ξεπερασθε”
    Για οναμασε λοιπον τον καινουριο ορο.
    Απο οτι κταλαβα απο τα ως τωρα γραφομενα σου δεν θεωρεις καθολου σαν προβλημα τους εθνικιστες(αληθεια ο εθνικισμος δεν κουβαλαει ιδεολογια και μαλιστα φασιζουζα;),αλλα τους αριστερους και τους αναρχικους.Κλασικη περιπτωση ελληνικης νοοτροπιας.Τα δικα μου λαθη τα φορτωνω παντα στους αλλους.
    • “Απο οτι κταλαβα απο τα ως τωρα γραφομενα σου δεν θεωρεις καθολου σαν προβλημα τους εθνικιστες(αληθεια ο εθνικισμος δεν κουβαλαει ιδεολογια και μαλιστα φασιζουζα;),αλλα τους αριστερους και τους αναρχικους”
      Δημιουργείται αυτή η εικόνα επειδή κυρίαρχοι στον αντικαπιταλιστικό χώρο, που με ενδιαφέρει, είναι αριστερά και αναρχικοί. Τώρα συγκροτείται ένα εθνικιστικό αντικαπιταλιστικό ρεύμα, αλλά δεν έχει ακόμη από πίσω του κάποια συνεκτική μεγάλη αφήγηση ώστε να αποκτήσει την “σκληρότητα” των δύο άλλων. Αντίθετα δανείζεται στοιχεία απο αυτές τις δύο ιδεολογίες. Η μόνη συνεκτική μεγάλη αφήγηση στα πλαίσια του εθνικισμού (και αντικαπιταλισμού ταυτόχρονα) είναι η φασιστική αφήγηση. Αλλά κάθε εθνικιστής σαφώς δεν είναι και φασίστας. Το να υποστηρίζεις δηλ. το “έθνος” σου ή ακόμη και το να έχεις μεγάλη ιδέα για το “έθνος” σου, δεν είναι το ίδιο με το να επιζητάς την καθαρότητα του αίματος και να καταλήγεις στο “πας μη έλλην βάρβαρος” που πρέπει να εξουδετερωθεί ή να υποδουλωθεί.
      Έτσι σκέπτομαι πάνω σ’ αυτό …
      • Κάποια από τα καθάρματα με τις σβάστικες και τους ναζιστικούς χαιρετισμούς που έκαναν πορεία με μηχανάκια , χτύπησαν άσχημα προχτές στον Χολαργό , έναν έλληνα πατριώτη που διαμαρτυρήθηκε λέγοντας «τι σχεση έχει η ελληνικη σημαία που κρατάτε με τον φασιστικό χαιρετισμό;» όταν τους είδε να χαιρετουν ναζιστικά !!!
        Τότε, ένας από τα χρυσαύγουλα τον γρονθοκόπησε και στη συνέχεια του επιτέθηκαν και άλλοι χτηπώντας τον , στο προσωπο και το σωμα , με τη συνήθη «γενναιότητα » του ρατσιστή , πολλοι εναντίον ενός και μάλιστα πεσμένου στο έδαφος!!!!
        Λεπτομέρειες μόλις δώσει την άδεια ο ίδιος ο παθων που δεν είναι σε καλή κατάσταση μετά την δολοφονική επίθεση των νεοναζί ψευτοελλήνων.
  11. Δεν χρειάζεται να γίνει τεστ DNA – οι ΑΓΑ.ΠΟ. (αγανακτισμένοι πολίτες) είναι γνήσιο παιδί της ιστορικής, νεκροζώντανης Αριστεράς. Όταν το πρωτοείδε, είπε ‘τι τέρας είναι αυτό;’ (Όλα τα νεογέννητα είναι τέρατα, μιας και το κεφάλι τους είναι το ένα τρίτο του σώματός τους – των ενηλίκων, το ένα έβδομο). Και το αντιμετώπισε με καχυποψία. Αναρωτήθηκε, δικό μου είναι αυτό το παιδί; Μετά από λίγες μέρες, βεβαιώθηκε. Όσο μεγάλωνε, τόσο πιο πολύ της έμοιαζε. Τώρα, δεν έχει την παραμικρή αμφιβολία.
    Οι ΑΓΑ.ΠΟ. είναι φαιδρή και θλιβερή απομίμηση της νεκροζώντανης Αριστεράς. Αυτήν την άποψη θα υποστηρίξουμε στο σημερινό σημείωμα.
    Παιδί και γονείς, λατρεύουν την μαζικότητα. Είναι το βασικό τους όπλο. Η μαζικότητα είναι ένα μέσο πίεσης του Κυρίου – όσο πιο πολλοί είμαστε, τόσο πιο βέβαιο είναι ότι ο αντίπαλος θα υποχωρήσει. Αυτός είναι ο λόγος που κάνουν συνεχείς εκκλήσεις να κατέβει ο κόσμος στη πλατεία (στις πλατείες). Θεωρούν ότι ο Κύριος θα δει το τεράστιο πλήθος, θα φοβηθεί και θα υποχωρήσει. Θα φοβηθεί όχι το τι μπορεί να κάνει ένα μεγάλο πλήθος αλλά τον ίδιο τον αριθμό των διαφωνούντων δυσαρεστημένων.
    Παιδί και γονείς, λατρεύουν τις ειρηνικές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις, έχουν εμμονή με την ειρηνική διαμαρτυρία, η οποία όμως είναι ένα μείγμα απειλών και ικεσιών. Και είναι βέβαιοι ότι όσο πιο πολλοί είναι και πιο ειρηνικοί, τόσο πιο αποτελεσματικά μπορούν να ελέγξουν τον χώρο. Ελέγχουν την πλατεία και περικυκλώνουν τη Βουλή. Ο έλεγχος όμως του χώρου είναι μια βίαιη πρακτική, είναι μια πολεμική πρακτική. Να και οι δυο πρώτες αντιφάσεις. Απειλούν και ικετεύουν, η πρώτη. Λατρεύουν την ειρηνική διαμαρτυρία και υιοθετούν μια βίαιη πρακτική. Από τις αντιφάσεις αυτές προκύπτουν και τα διλήμματα, τα οποία όμως δεν είναι δυνατόν να διαλυθούν, άρα είναι αδιέξοδο. Σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να είναι μόνο ειρηνικοί ή μόνομ βίαιοι. Από την ίδια τη φύση της μαζικότητας δεν μπορούν να είναι ειρηνικοί. Με άλλα λόγια, ο όχλος από την ίδια του τη φύση δεν μπορεί να είναι ειρηνικός.
    Αυτό σημαίνει ότι ή θα επιτεθούν, είτε θα αμυνθούν, είτε θα φύγουν. Εάν φύγουν, δεν θα έχουν καταφέρει απολύτως τίποτα. Εάν πάρουν την πρωτοβουλία και επιτεθούν, θα ηττηθούν. Εάν πάρει ο Κύριος την πρωτοβουλία, θα αμυνθούν και θα ηττηθούν. Ή θα πάψουν να είναι όχλος (θα φύγουν αυτοβούλως), ή θα γίνουν θύτης, ή θα γίνουν θύμα.
    Παιδί και γονείς, λατρεύουν τον αγώνα. Αυτό που κάνουν δεν είναι πόλεμος, έτσι νομίζουν, αλλά αγώνας. Όπως και η νεκροζώντανη Αριστερά, αποφεύγει μετά βδελυγμίας τον όρο κοινωνικό πόλεμο αν και μεταχειρίζονται τη λέξη ‘μάχη’. Η λέξη ‘αγώνας’ (και τα παράγωγά του – αγωνίζομαι, αγωνιστικός, κλπ) συμπυκνώνει με τον καλύτερο τρόπο την αντίφαση ειρήνης και πολέμου, καταγράφει με έξοχο τρόπο το αδιέξοδο. Δεν πολεμούμε, αγωνιζόμαστε. Κι ενώ η ειρήνη είναι συνώνυμο της αποφυγής του πολέμου και της σύγκρουσης, ο αγώνας είναι σύγκρουση. Ο αγώνας είναι ένας ειρηνικός πόλεμος, ένας συμβολικός πόλεμος. Η πολιτική δεν είναι πόλεμος, είναι αγώνας, όπως ένας ποδοσφαιρικός αγώνας. Ο ηττημένος θα πικραθεί, θα ηττηθεί αλλά θα δεχτεί την ήττα του. Αυτό περιμένουν να κάνει και ο Κύριος: να υποχωρήσει μπροστά στο αγωνιστικό και μαχητικό πλήθος, να ηττηθεί (‘δεν θα φύγουμε αν δεν φύγουν’) και να δεχτεί με αξιοπρέπεια την ήττα του. Οποία αυταπάτη! Δεν νομίζω να υπάρχουν άλλα όρια πολιτικής αποβλάκωσης για να τα υπερβούν.
    Αυτή είναι η τρίτη αντίφαση, το τρίτο αδιέξοδο: ενώ ο Κύριος δεν παύει ούτε μια στιγμή να διακηρύσσει ότι ‘είμαστε σε πόλεμο’, ότι ‘υπάρχει ταξική πάλη (κοινωνικός πόλεμος δηλαδή) και είμαστε πάντα εμείς νικητές’, παιδί και γονείς αγωνίζονται, δηλαδή (σύμφωνα με τις δυο πρώτες αντιφάσεις), και δεν πολεμούν (ειρηνική ικεσία) και πολεμούν (περικύκλωση της Βουλής από τον πλήθος). Αυτή την αντιφατική κατάσταση την αποκαλούν ‘αγώνα’.
    Κατά συνέπεια,
    παιδί και γονείς, δεν μπορεί, δεν μπορούν παρά να είναι ηττοπαθείς. Η ηττοπάθεια (και η πολιτική αποβλάκωση) καταγράφεται στο σύνθημα, ο μόνος αγώνας που (χάνεται) χάθηκε είναι αυτός που δεν (δίνεται) δόθηκε! Το ζητούμενο είναι να αγωνιστείς, όχι να νικήσεις. Να λάβεις μέρος στον αγώνα, να παίξεις μπάλα, να τρέξεις στον Μαραθώνιο. Κι ας ηττηθείς, ας τερματίσεις τελευταίος, no problem, πάνω απ’ όλα ο αγώνας. Κι αν αύριο φύγουν από την πλατεία, οι ΑΓΑ.ΠΟ. θα θεωρήσουν την αποτυχία τους νίκη! Διότι συμμετείχαν, φώναξαν, κραύγασαν, έβρισαν, απείλησαν, ικέτεψαν. Κατέβηκαν στο γήπεδο, στο στίβο, αγωνίστηκαν. Όχι σαν τους άλλους που δεν αγωνίστηκαν, που κάθονται στον καναπέ και βλέπουν τηλεόραση, όπως τα χαϊβάνια κάθονται στο στάβλο μπροστά στο παχνί τους.
    Έτσι λοιπόν , από αγώνα σε αγώνα, από ήττα σε ήττα, δηλαδή από νίκη σε νίκη, η θέση μας συνεχώς επιδεινώνεται. Αυτό είναι το μεγαλείο της νεκροζώντανης Αριστεράς και των ΑΓΑ.ΠΟ.: η ήττα χτίζεται με αγώνες, δηλαδή με νίκες. Την ώρα που ο αδίστακτος και ανηλεής και ανοικτίρμων Κύριος τη λέξη ‘ήττα’ δεν θέλει ούτε να την ακούει, οι ΑΓΑ.ΠΟ. και οι γονείς τους είναι περήφανοι για τους αγώνες που έδωσαν, επομένως για τη νίκη τους, κι ας είναι μια ακολουθία, μια σειρά ηττών.
    Πιασμένοι από το χέρι, γονείς και παιδί οδεύουν ολοταχώς προς το αδιέξοδο, την αποτυχία, την ήττα. Και κάνουν άλλο ένα μεγάλο βήμα, ένα από τα τελευταία βήματα, εξόδου και αποχώρησης από το πολιτικό προσκήνιο. Η νεκροζώντανη Αριστερά δεν θα μπορούσε παρά να γεννήσει ένα θνησιγενές μωρό.
    Η Αριστερά που θα έρθει στο προσκήνιο θα είναι μια Αριστερά του κοινωνικού πολέμου. Θα εκλάβει την πολιτική ως (κοινωνικό) πόλεμο και θα ασχοληθεί με τη θεωρία και τη τέχνη του κοινωνικού πολέμου, δηλαδή με τη τέχνη και τη θεωρία της επανάστασης, δηλαδή με τον κομμουνισμό. Θα πολεμήσει, δεν θα αγωνιστεί, δεν θα εκλιπαρίσει.
    Κι όπως είπε ένας άγνωστος και άσημος αλλά σοφός καλουπατζής, άμα παρακαλάς, το έχασες το παιχνίδι.
    Το παιχνίδι του πολέμου.
    Πως πρέπει να παίξουμε, να πολεμήσουμε για να νικήσουμε; Αυτό είναι το ζητούμενο.
    Πάω στη δουλείά.
    • @αθανασιος
      μου αρεσε πολυ η αναλυση που παραθετεις στο σχολιο σου
    • Καλά, μέχρι να έρθει όμως στο προσκήνιο η αριστερά του κοινωνικού πολέμου (καμία ιδέα για το πως θα γίνει αυτό;), εγώ θα στηρίζω το κίνημα των “αγα.πο.”, το οποίο με τις όποιες αδυναμίες του και σε αντίθεση με την αριστερά, έχει ως γενικό πρόταγμα την άμεση δημοκρατία.
  12. Αθανάσιος Δρατζίδης
    σωστός
  13. Η κριτική του φίλου μου Αθανάσιου είναι πολύ οξυδερκής και χρήσιμο εργαλείο για κάθε επαναστάτη αλλά στην προκειμένη περίπτωση θα πρέπει να την τοποθετήσουμε στο ακριβές της σημείο θεώρησης των πραγμάτων και όχι σε όπου νάναι.
    Η κριτική του γίνεται προς μια εικόνα που έχει για τους ΑΓΑΠΟ η οποία είναι η εικόνα των αγανακτισμένων της τηλεόρασης.
    Αυτοί οι αγανακτισμένοι ( της τηλεθέασης ) είναι πράγματι το συστημικό συμπλήρωμα του καθεστώτος ( για την ακρίβεια το αριστερό συμπλήρωμα ).
    Για αυτό θα παρατηρήσω ότι σωστή η κριτική του Αθανάσιου αλλά αναφέτρεται σε κάτι άλλο και όχι σε αυτό που ζούμε στις πλατείς Γιατί στις πλατέιες για να νηκήσουν ( να χάσουν ) ήρθαν οι αριστεροί και όχι οι ανώνυμοι, αυτοί ήρθαν να πούν “είμαστε εδώ” ( να μουτζώσουν ), να μιλήσουν ( εεε οοο ) και να ακούσουν ( το μικρόφωνω δεν σταματάει ούτε λεπτό ). Εγώ θα ήμουν πολύ ικανοποιημένος αν στις πλατέιες μόνο μιλούσαμε και ακούγαμε, τίποτα περισσότερο, αυτή μας η στάση ( η αδράνεια, η αποφυγή της δράσης ) θα σάστιζε σε σημείο έκρηξης το καθεστώς, μην με πιστεύετε αν θέλετε αλλά η σιωπή γενάει δύναμη, γενάει την δράση στην απαραίτητη της μορφή, φυσικά το τι θα με ικανοποιούσε εμένα είναι ελάχιστης σημασίας.
    Ο/η συγγραφέας του παραπάνω κειμένου αναφέρεται σε κάτι που ο Αθανάσιος δεν αντιμετωπίζει με την κριτική του: Το ζωντανό ρευστό ανώνυμο πλήθος. Και αυτό γιατί το ανώνυμο πλήθος δεν έχει διαστάσεις -ούτε δεξιά ούτε αριστερά. Δεν έχει χρόνο -ούτε σήμερα ούτε αύριο – θα δράσει όποτε θέλει. Δεν είναι με την επανάσταση – την κάνει όταν θέλει δεν μας ρωτάει ούτε μας περιμένει. Δεν νικάει ούτε ηττάται – δρα ή δεν δρα αλλά και αυτό δράση είναι ως μη-δράση. Και το κυριότερο έχει γραμμένη στα “τέτοια” του την κριτική μας.
    Όσοι επενδύουμε την παράσταση μας για τον κόσμο με τις ιδεολογίες του μαρξισμού. Θα απογοητευτούμε οικτρά που θα μας απογοητεύσει το ανώνυμο πλήθος όταν τσαλαπατήσει με τον δικό του ρυθμό το τραγούδι της ιστορίας πέρα από τις νομοτέλειες των ταξικών αγώνων. Σε αυτή την περίπτωση θα τρέξουμε εμείς πριν το οικονομικοπολιτικό καθεστώς να καταστείλουμε το πλήθος. Η ιδεολογική καταστολή μας, με το σνομπάρισμα, την διανοητική κριτική, με την συκοφαντία ( φτάσαμε να αποδίδουμε στο πλήθος χαρακτηριστικά του φασιστικού κινήματος ) είναι τα δικά μας όπλα καταστολής για να υπερασπίσουμε το δικό μας ιδεολογικο/μαρξικό ηγεμονισμό. Τι θα ήμασταν εμείς οι ιδεολογικοί ηγεμόνες χωρίς οι άλλοι να είναι το επαναστατικό υποκείμενο αλλά αυτεξούσιο πλήθος ; Τίποτα._
    Ηγεμόνες της ιδεολογίας όλων των χώρων ενωθείτε.! Συκοφαντείστε! Καταγγείλετε! Η ηγεμονία μας απειλείται.
  14. Αναδημοσιεύω και ένα σχόλιο απο το Indymedia (http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1309605) πάνω στο κείμενο:
    “το να ακους φανφαρες οπως οτι το αυγο του φιδιου εκκολαπτεται στη συνελευση “αριστερα στην πλατεια” λιγα μετρα μακρια απο τα αυγα και τους 300 Ελληνες ειναι πολυυυυυ μπροστα-τουλαχιστον 100 χρονια που ελεγε και ο Δανιηλ,οχι ο αρχαγγελος,ο αλλος ο προπονητης.
    Και δε μας λετε ρε παιδια,πως ειδατε τα χθεσινα;
    Μηπως χωρις συγκρουση μπορουν να σας/μας διαλυσουν μεσα σε 10 λεπτα αν θελουν;
    Το απεδειξαν με τη χτεσινη προπονηση αλλοστε.Εχετε την εντυπωση οτι αν ολοι σας και με τη βοηθεια μας δε συγκρουστουμε προσωπο με προσωπο με τα τους εκλεγμενους μουλους και τα σκυλια τους δε θα περασει το μεσοπροθεσμο;
    Επανασταση και ανατροπη γινεται μονο αν χυθει αιμα,οχι με λειζερ σημαιουλες και τσικνα απ’τα σουβλακια.
    Δεν τριζουν οι πορτες αγανακτισμενοι,τα κοκκαλα του Προυντον ειναι,μη πιανεστε κοροιδα”
  15. όποιος διψάει για αίμα να πάει στα Καρπάθια…
  16. γιαννη κ τι λες για τον καζακη τη σεισαχθεια και το ε[π]αμ?.Κατα τη γνωμη μου ειναι ο καλυτεροσ